مردم در عصر حجر چگونه صحبت می‌کردند؟

مردم در عصر حجر چگونه صحبت می‌کردند؟

عصر حجر 3 میلیون سال پیش شروع شد و تا حدود 40 هزار سال پیش ادامه داشت و چون بشر در این دوره ساختن ابزار و آلات سنگی را یاد گرفته است این دوره را عصر حجر می‌نامند. انسان تبارهایی مانند ما (گونه هوموساپینس) مدت‌ها پس از آغاز عصر حجر، حدود 200هزار سال پیش ظاهر شدند. عصر حجر زمانی آغاز شد که چندین گونه انسان‌تبار شروع به ساخت ابزارهای ساده با تراش دادن قسمت‌های تیز سنگ‌های بزرگ کردند. این انسان تبارها هنگام راه رفتن تا حدی راست می‌ایستادند و دست‌هایشان برای انجام کارهایی مانند ساخت ابزار آزاد بوده است. مغزهای کوچکی همچون مغز شامپانزده داشتند و صحبت نمی‌کردند.

گونه دیگری از انسان‌تبارها به نام هوموهابیلیس یا هوموارکتوس بودند که بعدها در عصر حجر ظاهر شدند و می‌توانستند به راحتی بایستند و تا حدود 1 تا 2 میلیون سال پیش در آفریقا زندگی می‌کردند. این گونه نسبت به گونه قبل مغز بزرگتر و نسبت به انسان امروزی مغز کوچکتری داشتند و به اندازه انسان امروزی باهوش نبوده‌اند و صحبت نمی‌کردند و تنها صدا تولید می‌کردند.

حدود 400هزار سال پیش، سه گونه انسان‌تبار که مغز بسیار بزرگتری نسبت به گونه‌های قبلی داشتند همزمان باهم زندگی می‌کردند که نئاندرتال‌ها، دنیسووان‌ها و شکل اولیه هوموساپینس‌ها (اجداد ما) نامیده می‌شدند.

نئاندرتال‌ها و دنیسووان‌ها خارج از آفریقا در اوراسیا که اروپا را نیز شامل می‌شد، زندگی می‌کردند. اطلاعات بسیار کمی در مورد دنیسووان‌ها وجود دارد اما در حدود 100هزار سال پیش نئاندرتال‌ها نیزه‌های چوبی و چند ابزار ساده ساخته شده از استخوان حیواناتی مانند آهو علاوه بر ابزارهای سنگی داشتند. برخی از مردم فکر می‌کنند که گونه نئاندرتال به دلیل داشتن مغز بزرگتر و توانایی ساخت ابزار غیر از سنگ می‌توانستند صحبت کنند اما این فقط یک فرضیه است چرا که آخرین نئاندرتال حدود 40هزار سال پیش از بین رفت.

افرادی مثل ما

انسان‌های اولیه یعنی اجداد ما در آفریقا زندگی می‌کردند. تا حدود 200هزار سال پیش هوموساپینس نخستین به انسان مدرن امروزی تکامل یافته بود. آن‎ها مانند انسان‌های امروزی باهوش بودند و می‌توانستند مانند انسان امروزی صحبت کنند. «هوموساپینس» به معنای «انسان خردمند و دانا» است. حدود 60 هزار سال پیش آن‌ها از آفریقا به سایر نقاط جهان نقل مکان کردند. با گذشت زمان یاد گرفتند که ابزارهای مختلف از سنگ، چوب، استخوان و چرم بسازند و به واسطه صحبت کردن به دیگران آموزش دهند. آن‌ها لباس داشتند و می‌توانستند برای خود سرپناه بسازند و به طور دسته جمعی به شکار بروند. آن‌ها همچنین بر دیوارهای غارها نقاشی می‌کشیدند.

استفاده از زبان در عصر حجر بسیار کمتر از امروز بوده است اما جملاتی دارای اسم و فعل استفاده می‌کردند و همچنین نسبت به زبان امروزی کلمات کمتری داشته‌اند چرا که آن‌ها به کلماتی مانند کامپیوتر، تلویزیون و ماشین نیاز نداشتند. می‌توانستند بشمارند. کلماتی برای «مادر» و «پدر»، «خواهر» و «برادر» داشتند. برای گیاهان و حیوانات اسم می‌گذاشتند و از کلماتی مانند «لطفا» و «متشکرم» استفاده می‌کردند. می‌توانستند برنامه‌ریزی کنند. آن‌ها احتمالا مانند انسان‌های امروزی در مورد مسائل مختلف صحبت می‌کردند. مثلا امروز چه چیزی بخوریم، بچه‌ها کجا هستند؟

والدین درمورد فرزندان خود صحبت می‎‌کرده‌اند و بچه‌ها با یکدیگر بازی و صحبت می‌کرده‌اند و به احتمال زیاد برای هم آواز می‌خواندند.

(استفاده از مطالب اختصاصی 55آنلاین بدون ذکر منبع ممنوع است.)