سید محمد غرضی:
پیام ۲۲ بهمن برای تمام دولتها باید همین باشد که هرگز قدرت نیروهای مردمی را دستِکم نگیرند
به گزارش خبرنگار 55آنلاین، به نقل از سید محمد غرضی:
بعد از انقلاب، همهی افرادی که منتظر قدرت بودند یا از خط امام و انقلاب فاصله داشتند، از روش امام سرپیچی کردند. یکی از انواع این سرپیچیها، تشکیل حزب جمهوری اسلامی بود. اعضای این حزب، برخلاف حضرت امام که تکیهگاهشان مردم بود، بر صاحبان قدرت سیاسی و شخصیتهایی تکیه داشتند که اطراف امام جمع شده بودند. این حزب در سالهای بعد به چپ و راست تبدیل شد و ظرف این چهل سال کشور را به این روز انداختند. از نظر فاصله گرفتن از افکار و خط مشی حضرت امام، چپ و راست هیچ تفاوتی با هم نداشته و ندارند. کما این که تمام انتخاباتی که انجام شده، به جای انتخاب، به چپ و راست بردن قدرت بوده و این پنج دولت به جای این که مامور خدمت به مردم باشند، خدمتگزار رانتخواران بودند و امروز هم هر دو گرایش چپ و راست، اعتبار اجتماعیشان در مقایسه با گذشته کاهش یافته است.
امروزه شاهد وارد شدن هجمههای زیادی به خط مشی و رویکرد حضرت امام از طرف گروههای مختلف هستیم و تمام تلاش این جریانات این است که روش حضرت امام را معارض با روش سیاسیون بدانند و منتظر تایید گرفتن هستند. اما این افراد و گروهها باید بدانند که جریان اجتماعی به این جریان حساس است و مثال خوب آن هم جریان حاج قاسم و یکپارچگی و اتحاد ملت در مقابل آن اتفاق است.
لذا افرادی که نسبت به اعتبار اجتماعی این احزاب نگرانی دارند، بدانند که این سیاسیون به خاطر عملکرد گذشتهشان، توانایی این را ندارند که پایگاه و اقبال اجتماعی داشته باشند. جریان حاج قاسم نشان داد که جامعه نسبت به خط مشی امام باوفا و مستحکم است و قطعاً با عملکرد فعلی سیاسیون، در سالهای آینده روش و رویکرد حضرت امام طرفداران بیشتری نیز در قاعدهی جامعه پیدا خواهد کرد. بالاخص که جامعه از سیاسیون بعد از انقلاب ضربه خورده است.
ملت ایران در زمان حملهی افغانها به ایران، به سلطان حسین سرباز ندادند، اما به نادرشاه سرباز دادند. بعد از آن مردم به آقامحمدخان قاجار سرباز دادند، اما به ناصرالدینشاه سرباز ندادند. در طول این صد، صد و پنجاه سال اخیر هم مردم به امام خمینی سرباز دادند، اما به محمدرضا شاه و رضاشاه و دیگران سرباز ندادند.
بنابراین روش و رویکرد مردم در اتخاذ تصمیم به سمت کسی است که به او سرباز میدهند. وگرنه این احزاب و گرایشها و طرفداران آنها پوشالی بوده و همهی آنها مترصد رسیدن به قدرت و در دست گرفتن دولت هستند، نه خدمتگزار مردم و جامعه. امروز هم مردم به امثال حاج قاسم سرباز میدهند، ولی به مدعیان حکومت خیر.
قاعدهی جامعه ضد بیگانه و رانتخوار است. دولتهایی که بتوانند از قاعدهی جامعه حمایت کنند، میتوانند حمایت متقابل مردم را نیز دریافت کنند. افرادی که تنها در پی حکومت و قدرت هستند از این قاعده خارج میشوند، چون منافع مردم را مدنظر قرار نمیدهند.
در ساعت چهار بعدازظهر ۲۱ بهمن 1357، ارتش اعلام حکومت نظامی کرد. حضرت امام، آیتالله طالقانی و دیگران، با هم نشستی تشکیل دادند تا همفکری کنند که در مقابل نظام حکومتی چه اقدامی باید انجام شود. هر کسی حرفی میزد و عقیدهای داشت. تا این که حضرت امام فرمودند که مردم به خیابانها بریزند و انقلاب کنند. باقی افراد جمع مخالف بودند و معتقد بودند کشتار رخ میدهد. ولی حضرت امام پای حرفشان ایستادگی کردند. برخی هم میگفتند احتمالاً حضرت امام، ارتباطات معنوی قوی دارند و از نتیجه آگاه هستند.
به هر حال، به محض این که امام فرمان انقلاب دادند، مردم به خیابانها آمدند، بر حکومت نظامی غلبه کردند و حماسهی ۲۲ بهمن را شکل دادند. پیام ۲۲ بهمن برای تمام دولتها باید همین باشد که هرگز قدرت نیروهای مردمی را دستِکم نگیرند و تلاش کنند همواره رضایت قاعدهی جامعه را به دست آورند.
زنده باد به خاطر گزارش دست اول.