این ایستگاه فضایی بین المللی، احتمالاً هنگام عبور از جو زمین در یک شعله آتشین فرود خواهد آمد. اما نگران نباشید: مطمئناً این ایستگاه، بر سر هیچ فردی نخواهد آمد. بلکه در اقیانوس آرام جنوبی با مرگ در آب خود روبرو خواهد شد.
تخمین اخیر آژانس فضایی نشان می‌دهد که برنامه‌هایی برای از کار انداختن ایستگاه فضایی بین‌المللی تا سال ۲۰۳۰ قبل از سقوط در نقطه نمو، در فاصله ۱۶۷۷ مایلی (۲۷۰۰ کیلومتری) از خشکی از هر طرف است. این منطقه دریایی که گاهی «قطب غیرقابل دسترس اقیانوسی» یا «منطقه غیرمسکونی اقیانوس آرام جنوبی» نامیده می‌شود، برای دهه‌ها به عنوان قبرستان تجهیزات قدیمی فضایی مانند ماهواره‌ها و زباله‌های موشک استفاده می‌شود.
رابین گیتنز، مدیر ایستگاه فضایی بین‌المللی در مقر ناسا، گفت که هدف این سازمان «پیاده‌سازی زمینه‌ای برای آینده تجاری در مدار پایین زمین» است.
فیل مک‌آلیستر، مدیر فضای تجاری مقر ناسا نیز در بیانیه‌ای افزود: «ما مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن درس‌های آموخته‌شده و تجربیات عملیاتی خود با بخش خصوصی هستیم تا به آن‌ها کمک کنیم تا مقاصد امن، قابل اعتماد و مقرون‌به‌صرفه در فضا ایجاد کنند.»
این آژانس اضافه کرد که پول صرفه‌جویی شده در تعمیر و نگهداری ایستگاه فضایی ممکن است «در ابتکارات اکتشافات فضایی عمیق ناسا اعمال شود و به آژانس اجازه می‌دهد بیشتر و سریع‌تر در اعماق فضا کاوش کند».
سال گذشته، یک مقام فضایی روسی در مورد شکاف‌های کوچک در ساختار ایستگاه فضایی بین‌المللی هشدار داد که مهندسان نگران آن هستند که برای تعمیر این سازه در آینده بیش از حد بزرگ و گران‌تر شود. ناسا در گزارش خود گفت: ISS در حال بررسی مسائل فنی اخیر در بخش روسی بود.
این ایستگاه فضایی، تقریباً به اندازه یک زمین فوتبال، از سال ۲۰۰۰ به طور مداوم فضانوردان را در خود جای داده است، اگرچه در ابتدا قرار بود تنها ۱۵ سال کار کند.
دیدگاه تان را بنویسید