«من و تو» و سانسور؛ فکر نکن که ندیدیم!

شهاب جعفرنژاد و پیمان امدادی، ویدیویی جذاب از حضور خانواده‌های ایرانی در جشن‌های مختلف (ایرانی، اسلامی و جهانی) ساخته‌اند که در شبکه‌های اجتماعی حسابی سروصدا کرد و دیده شد.

شبکه «من و تو» هم این ویدیو خوب را پخش کرد اما آنچه این شبکه ماهواره‌ای نشان داد با اصل ویدیو تفاوت‌هایی داشت و آن بخش‌هایی که خانواده ایرانی عید فطر و عید قربان را جشن می‌گیرند، حذف یا بهتر بگویم سانسور شده بود.

این نشان می‌دهد که این شبکه که در برنامه‌های مختلف، سانسور در رسانه‌های ایران را در بوق و کرنا می‌کند، خودش خیلی استادانه دست به سانسور می‌زند و آنچه را که دوست ندارد، نشان نمی‌دهد.

حالا کافی بود مثلا صداوسیما این کار را انجام می‌داد و بخش جشن‌های خارجی این ویدیو که البته به خاطر ظاهر خانواده ایرانی، هیچ گاه از تلویزیون پخش نمی‌شود؛ سانسور می‌کرد، همین شبکه کاری با این سانسور انجام شده می‌کرد که بیا و ببین.

همین جاهاست که «دم خروس» این شبکه بیرون می‌زند. در ظاهر خود را منادی آزادی بیان نشان می‌دهد و یا می‌دهند اما در باطن از این منظر هیچ تفاوتی با صداوسیما ندارند.

 من و تو؛ گاهی مشکلاتی از ایران را نشان می‌دهد که مثل آن در بسیاری از کشورهای جهان اتفاق می‌افتد. تقریبا به غیر از کشورهای حوزه اسکاندیناوی، در جای جای جهان می‌شود، بی‌خانمان‌ها را دید. اما این شبکه با حضور کارتن خواب‌ها در کشورمان به گونه‌ای برخورد می‌کند که گویی در همه جای جهان مردم سقفی بالای سرشان دارند و تنها در ایران، آسمان سقف خانه برخی آدم‌هاست.

  نگارنده این متن، از جمله کسانی است که بیشترین نقدها را درباره وضعیت بد اقتصادی مردم نوشته است. بارها از نداری بخشی از جامعه گلایه کرده است اما رفتار برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای با مشکلات مردم ایران نه از سر دلسوزی بلکه برای گرفتن ماهی از آب گل آلود شده به نفع خود است.

  اگر یادتان باشد در همان ماه‌های ایتدایی ماجرای کرونا هم برخی از این شبکه‌ها در حالی که کشورهای اروپایی و آمریکایی غرق در مشکلات کرونایی بودند، بدون اشاره به آنها از بحران کرونا در ایران حرف می‌زدند و گویی تنها کشوری در جهان که نتوانسته است، کووید 19 را کنترل کند ایران است و لاغیر.

  همین رفتارهاست که باعث می‌شود، آدمی حرف‌ها و برخی از نقدهای این شبکه‌ها را باور نکند. کسانی که یک ویدیوی ساده را سانسور می‌کنند و می‌خواهند اینگونه القا کنند که  خانواده‌های ایرانی در جشن‌های مذهبی شرکت نمی‌کنند.

  گاهی سانسور به خاطر فشار از بالا دست است و گاهی سانسور به خاطر دوست نداشتن و نشان ندادن حقیقت. کاری که من و تو در این مورد و موراد دیگر انجام می‌دهد در دسته دوم تعریف می‌شود.