احمد زیدآبادی در واکنش به پیشنهاد وزیر کار برای ایجاد شغل با یک میلیون تومان در کانال تلگرامی‌اش اینگونه نوشت:
با یک میلیون تومان سرمایه در این روزگار می‌توان شغل ایجاد کرد؟
به نظر وزیر کار و تعاون و رفاه اجتماعی بله، چرا که نشود؟
اما چه نوع شغلی؟
مثلاً یک دنبک خرید و با به صدا در آوردن آن در کوچه و خیابان از مردم طلب کمک کرد.
یا چند دسته گل نرگس خرید و با فروش اجباری آن‌ها بر سر چهارراه‌ها، رانندگان را کلافه کرد.
یا یک گونی برنج خرید و آن را به کول گرفت و دور خانه‌ها راه افتاد و آن را با تضرع و التماس به خانواده‌ها عرضه کرد تا از روی ترحم آن را بخرند.
یا چند تا لُنگ و یک شیشه‌شور خرید و شیشۀ ماشین‌های مردم را سر چهارراه‌ها به زور تمیز کرد و از آن‌ها پول گرفت.
یا یک دست لباس مندرس و کهنۀ حاجی فیروز خرید و با رقصیدن در کوچه و خیابان، از مردم پول گرفت.
یا چند تا کیسۀ حمام و سنگ پا خرید و جلوی پاساژ‌ها بساط کرد.
یا.
ولی به نظرم همان بساط کردن سنگ پا از همه مناسبتر باشد، چون با این وضعیت، تناسب لازم را هم با روی خیلی‌ها دارد!
.
احمد زیدآبادی اصلاح‌طلب نوشت: با کوشش و خرد و عدل و انصاف و اخلاق و مروت و انگیزۀ پاک و موحدانه به لطف و عنایت پروردگار برکت بین مردم جاری می‌شود.
آقای زیدآبادی،
43سال این تلاشها را کردید ولی برکت جاری نشد طرح هر مطلبی بجز حق آزادی بیان که اساس همه برکات طول تاریخ بوده است به حاشیه بردن اصل می‌باشد.
تو را چون آشیان دیدار یار است، چرا مانده تنت در زیر بار است.
قفس بشکن برون شو تو ز زندان، تو از دام بلا مرخویش برهان.
سرور گرامی،
تنها راه نجات میهن اتحاد ماست که هم‌صدا جمهوری اسلامی را تشویق به انجام دو فوریت نماییم:
1- قطع دشمنی با آمریکا برای دفع تهدیدات خارجی.
2- به رسمیت شناختن حق آزادی بیان مصوب قانون اساسی جهت حل مشکلات داخلی.
با تشکر از توجه شما.