دزموند توتو، اسقف اعظم و از نماد‌های کارزار علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی، امروز یکشنبه پنجم دی پس از یک‌دوره مباره از مبارز با بیماری در ۹۰ سالگی درگذشت.
دزموند توتو سال ۱۹۸۶ اسقف اعظم شد و از این نفوذ برای به‌دست آوردن حمایت از تحریم‌های بین‌المللی علیه رژیم آپارتاید و پس‌از پیروزی در بر این رژیم، برای بهبود حقوق بشر در جهانی گرفت.
توتو به خاطر مبارزه بلندمدت با حکومت نژادپرست سفیدپوستان در آفریقای جنوبی، در سال ۱۹۸۴ جایزه صلح نوبل را برنده شد.
هنگامی که توتو در سال ۱۹۸۹ تظاهراتی ۳۰ هزارنفری را در علیه رژیم آپارتاید رهبری کرد، دکلرک، رئیس‌جمهوری وقت آفریقای جنوبی دریافت که دیگه تمومه ماجرا.
توتو پس از سقوط رژیم آپارتاید نیز به نبرد با ستم و تبعیض ادامه داد، ازجمله دولت نلسون ماندلا را بابت دستمزدهای زیاد وزیرانش، به باد انتقاد گرفت و بر فساد دولت جاکوب زوما، رئیس‌جمهور سابق و همرزم ماندلا در مبارزه علیه نژادپرستی، و حتی خویشاوندسالاری از سوی مسوولان رده‌بالای کنگره ملی آفریقا -حزب اصلی مبارزه با نژادپرستی- چشم نپوشید
توتو از سال ۱۹۹۶ رئیس «کمیسیون حقیقت و آشتی» برا مستندسازی پیشینه تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی شد و پنهان‌ترین جنبه‌های تبعیض نژادی در دوران آپارتاید را گزارش داد.
توتو همچنین در کلیسای انگلیکن با آن‌چه «همجنس‌گرا هراسی» می‌خواند، مخالفت می‌کرد.
دزموند توتو در یک خانواده کارگری زاده شد آمد و به نخست قرار بود معلم شود.
او تعریف کرده بود، زمانی‌که در انگلیس ساکن بود، بی‌دلیل از پلیس‌های سفیدپوست در خیابان کمک می‌خواست تا از زبان آن‌ها کلمه «سِر» (آقا) را خطاب به خود بشوند.
دزموند توتو که سال‌ها از جمله برای حق بیماران سالمند برای پایان‌دادن به زندگی‌شان(اتانازی)، دفاع می‌کرد و در عمل نشان داده بود و در مقالاتش نوشته بود: «نمی‌خواهد به قیمتی زنده بماند»، از سال ۱۹۹۷ به سرطان پروستات مبتلا شد، امسال در یکی از آخرین حضورهای عمومی‌اش برای حاضران دست تکان داد اما حرفی نزد.
دیدگاه تان را بنویسید