رئیس جمهوری آمریکا با امضای قانونی واردات هر کالایی از منطقه سین کیانگ چین را ممنوع اعلام کرد. آمریکا این تصمیم را پاسخی به نگرانی‌ها در خصوص وجود نیروی کار اجباری در این منطقه اعلام کرده است. شرکت‌های آمریکایی در صورتی می‌توانند از سین کیانگ کالا وارد کنند که بتوانند مدارک معتبری ارائه دهند که نشان دهنده عدم وجود نیروی کار اجباری آنهاست.
سین کیانگ منطقه‌ای خودمختار و بزرگ در شرق کشور چین است که مساحت آن به اندازه مساحت ایران است و جمعیت آن حدود ۲۵ میلیون نفر است. بیشتر جمعیت این منطقه را مردمان قوم اویغور تشکیل می‌دهد که مسلمان هستند.
ایالات متحده آمریکا و کشورهای غربی چین را به نادیده گرفتن حقوق مسلمانان اویغور و آزار و اذیت نظام‌مند آنها متهم می‌کنند.
قانون پیشگیری از کار اجباری اویغورها سه محصول را به طور مشخص مورد توجه قرار داده است: پنبه، که منطقه سین کیانگ یکی از بزرگترین تولیدکنندگان این محصول در جهان است. پلی سیلیکون، ماده ای که برای تولید پنل های خورشیدی از آن استفاده می شود و گوجه فرنگی.
هفته گذشته در مجلس سنای آمریکا و با همراهی هر دو حزب دمکرات و جمهوری خواه قانون منع واردات کالا از سین کیانگ به اتفاق آرا رای آورد و ایالات متحده اولین کشوری در جهان شد که تقریبا واردات هر نوع کالایی از این منطقه را ممنوع اعلام کرده است.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در بیانیه‌ای گفت که این قانون ابزار جدیدی به دولت می‌دهد تا از ورود «کالاهای ساخته شده با کار اجباری در سین کیانگ به بازارهای ایالات متحده جلوگیری کند و مسئولیت‌پذیری افراد و نهادهای مسئول در این سوء استفاده‌ها را افزایش دهد.»
آقای بلینکن هدف از این اقدام را تلاش برای «پایان دادن به نسل کشی و جنایات علیه بشریت» عنوان کرد.
این قانون همچنین رئیس جمهور آمریکا را ملزم می کند تا مقامات چینی را که مسئول نقض حقوق بشر در این منطقه هستند را تحریم کند.
تخمین زده می شود که حدود ۲۰ درصد از پوشاک وارداتی که سالانه وارد ایالات متحده می‌شود از منطقه سین کیانگ باشد.
ایالات متحده می‌گوید که دولت چین بیش از یک میلیون اویغور و سایر مسلمانان ترک زبان را در اردوگاه‌هایی زندانی کرده است تا آنها را از سنت و فرهنگ خود و مذهب اسلام ریشه کن کند و آنها را به زور در اکثریت جمعیت چین که «هان» هستند جذب کند.
واشنگتن این کمپین را «نسل کشی» توصیف کرده است.
واشنگتن پیش از این نیز برخی مقامات و شرکت های چینی را در این رابطه تحریم کرده بود و اخیرا در اعتراض به شرایط سین کیانگ، المپیک پکن را تحریم کرده است.
دولت چین این مکان‌ها را مراکز آموزش حرفه‌ای توصیف می‌کند و می‌گوید که به دنبال کاهش جذابیت اسلام رادیکال پس از حملات مرگبار توسط مسلمانان افراطی است.
دیدگاه تان را بنویسید