به گزارش پایگاه خبری گل کوچیک: اینجا برای تیم پرسپولیس میعادگاه پروین، عابدزاده، خوردبین، استیلی و آن همه نامدار تاریخ ساز بود. تپه های داوودیه جایی مهم در تاریخ تیم پرسپولیس است. تیم پرسپولیس از تمرین در همین تپه ها، چهارده بازی پیاپی را به پیروزی رسید. بی جهت نیست که نام پروین و عابدزاده ها در دل تاریخ فوتبال و تیم پرسپولیس ماندگار ماند. حالا آن جا در کنار تپه هایی که نامش پارک طالقانی شده، متروی حقانی جریان دارد و مردان فوتبال جرات ندارند از یک تپه بالا بروند مبادا رویشان خط و خش بیفتد، برعکس ستارگان سابق و اسطوره های تیم پرسپولیس. رابطه عابدزاده و پروین به عنوان دو غول فوتبال ایران همیشه به خوبی آنچه پروین در ستایش عابدزاده در سال ۷۸ گفت نبوده و این دو در برهه‌هایی به تقابل با هم درآمدند.
دهه ۷۰، تپه‌های داودیه... تپه‌های داودیه در ارتفاعات شمالی تهران، همان لوکیشن معروفی است که علی پروین معتقد بود بالا و پایین رفتن از این تپه‌ها می‌تواند بر تمام تاکتیک های روز دنیا برتری داشته باشد. سلطان و دار و دسته‌اش دیر زمانی روی همین تپه‌ها نفس را چاق می‌کردند. در این تصویر علی کریمی، حمید استیلی، کاویانپور، حلالی، رافت و تارتار را مشاهده می کنید.
تا حدود 10، 15 سال پیش رسم بود که تیمهای لیگ برتری، علی الخصوص پرسپولیس و استقلال با رفتن به تپه های داوودیه بدنسازی می کردند. سردمدار این کار علی پروین و پرویز کماسی بودند. اما بعدها این روش دیگر به سمت منسوخ شدن پیش رفت و تپه های داوودیه سوت و کور شد. آن موقع بازیکنان از شیبهای بلند بالا می رفتند و حسابی به قول قدیمی ها بدنشان رو می آمد.
اسطوره پرسپولیس چندسال پیش درباره برگزاری تمرینات پرسپولیس در تپه‌های داوودیه با پرویز کماسی خاطرنشان کرد: الان کشش مربیگری ندارم ولی اگر یک روز مربی شوم تپه های داوودیه را از دست نمی دهم. رازش این است که هفته ای یک روز می رفتیم آنجا و بازیکنان همدیگر را قلمدوش می کردند. در آن یک روز همه کارها را می کردیم و قدرت بدنی را آماده می کردیم. الان هم اگر سرمربی شوم هم کماسی را می آورم هم ناصرخان را!
همین شد که عابدزاده با پایی مصدوم که حتی با آن نمی‌توانست ضربات کنار دروازه را بزند، به کمک پرسپولیس آمد و به خوبی از دروازه این تیم محافظت کرد. پروین بارها در مصاحبه‌های خود عابدزاده را با معرفت خواند و ادعا کرد که او با یک پا هم از تمام دروازه بان‌های ایران بهتر است. پس از قطعی شدن قهرمانی پرسپولیس در لیگ آن هم چند هفته مانده به پایان، عابدزاده پایش را عمل کرد و چند ماه دوران نقاهتش را سپری کرد. اما به محض بازگشت باز پروین او را در بازی‌های جام باشگاه‌های آسیا درون دروازه پرسپولیس قرار داد. پروین پس از پنج سال به پرسپولیس بازگشته بود اما متوجه یک تفاوت بزرگ در جو سکوهای آزادی شده بود. اگر پنج سال پیش فقط نام او بود که مکرر از سکوها شنیده می‌شد اما حالا او می‌دید که نام عابدزاده هم همپای او در ورزشگاه فریاد زده می‌شود.
عابدزاده و پروین یک فصل رویایی را در لیگ آزادگان ۷۸-۷۷ پشت سر گذاشتند و هم قهرمانی لیگ و هم قهرمانی جام حذفی را به دست آوردند و تا نیمه نهایی آسیا هم رفتند. اما رابطه این دو در سال ۷۹ وارد چالشی جدید شد. عابدزاده حالا خود تبدیل به یک سلطان جدید در پرسپولیس شده بود و قصد نداشت دیگر آن شاگرد حرف گوش کن پروین بماند. او با فشار هوادارانش پس از دو سال توسط جلال طالبی به تیم ملی دعوت شده بود و علی‌رغم مصدومیت کهنه زانویش امید داشت که بار دیگر با بازوبند کاپیتانی در جام ملت‌های ۲۰۰۰ برای تیم ملی دروازه بانی کند. اتفاقی که نیفتاد و فشارهای وارده به عابدزاده در اردوی تیم ملی او را به سمت خداحافظی سوق داد.
درگیری پروین و عابدزاده
6 فروردین 1380 و در اوج دعواهای مدیریتی باشگاه پرسپولیس، خبر اخراج 8 بازیکن پرسپولیس از سوی علی پروین منتشر شد. احمدرضا عابدزاده بزرگترین نام در بین این اخراجی ها بود. بعدتر دلیل اخراج این هشت نفر میهمانی‌ای اعلام شد که از سوی عباس انصاری فرد مدیرعامل وقت باشگاه به مناسبت صعود پرسپولیس در جام باشگاه های آسیا و حضور این تیم در جمع سه تیم برتر مسابقات، ترتیب داده شده بود ولی این میهمانی خشم عجیب علی پروین را به همراه داشت.
شاهرودی، ادموند بزیک، هادی مهدوی کیا، محمد برزگر، علی اکبریان، مجتبی فرجی و مهدی نکونام از جمله بازیکنان اخراجی پرسپولیس در آن زمان بودند البته عابدزاده و بازیکنان دیگر به تیم بازگشتند و از میان آنها تنها ادموند بزیک و هادی مهدوی کیا قربانی شدند و از این دو بازیکن هم سرنوشت هادی مهدوی کیا تلخ تر رقم خورد.
بعدها گفتند دلیل اخراج مهدوی کیا و بزیک این بوده که با عابدزاده دوست بوده اند. عابدزاده بزرگ تیم بود که در آن زمان با هیچ کدام از بازیکنان تیم و حتی بزرگتر های تیم رابطه خوبی نداشت.
هادی مهدوی کیا با اشاره به شرایط نه چندان مناسب آن روزهای احمدرضا عابدزاده در رختکن پرسپولیس اضافه کرد:« قبلا رختکن های آزادی سونا داشت که جای خیلی جالبی نبود. آقای عابدزاده می رفت آنجا و لباس هایش را عوض می کرد. رابطه خوبی با هیچ یک از اعضای تیم نداشت. در اردوها هم بیشتر به اتاق من و بزیک می آمد. آقای پروین هم با ایشان زیاد حال نمی کرد و رابطه خوبی با او نداشت. همین شد که آقای پروین هم فکر کرد ما با هم تیم شده ایم و باند درست کرده ایم و از این داستان ها، اما ماجرا این بود که آقای عابدزاده فقط به اتاق ما می آمد و فقط با ما دوست بود.»
از این مسائل معمولا در فوتبال هستند و کسانی هستند که زیرآب آدم را می زنند. گفتند عابدزاده این‌ها را به میهمانی برده است. بعد هم همه دسته گل بردند و عذرخواهی کردند و فقط من و ادموند بزیک نرفتیم. بعد هم من برای مداوا پایم که یک سال با مصدومیت روی آن بازی کرده بودم به آلمان رفتم و ادموند هم به سپاهان رفت.»
دیدگاه تان را بنویسید