مجله ویک در یادداشتی درباره تمایل دولت جو بایدن برای رسیدن به توافقی با ایران نوشت: اگر ایران به توافق هسته‌ای بازنگردد، احتمالا تقصیر آمریکا خواهد بود. ما این را از آن‌جا می‌دانیم که ایران روز چهارشنبه اعلام کرد به مذاکرات احیای توافق هسته‌ای باز می‌گردد، توافقی که توسعه فناوری‌های هسته‌ای ایران را در ازای لغو تحریم‌های اقتصادی محدود می‌کرد. خبر باعث تعجب شد، چون روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی در ماه ژوئن، امیدها برای بازگشت آمریکا و ایران به یک توافق را تضعیف کرده بود. اما ظاهرا هنوز امیدی باقی است.
ویک ادامه داد: حالا نوبت دولت بایدن است که تلاشی از روی حسن‌نیت برای احیای توافق انجام دهد. مسئله این است که آیا از فرصت استفاده خواهد کرد یا نه. مشکل می‌توان به آن پاسخ داد. بایدن سال گذشته وعده تعامل دوباره با ایران را داده بود اما تا کنون اقداماتی که در این راستا انجام داده است، بی‌نتیجه و ناکارآمد بوده‌اند. دولت آمریکا در ماه فوریه پیشنهاد بازگشت هم‌زمان ایران و آمریکا به توافق را رد کرد، یعنی آمریکا در ازای از سرگیری پایبندی ایران به توافق، تحریم‌ها را لغو کند. در عوض، کاخ سفید به سادگی در واقع به ایران گفت: «اول شما». ایران به جای قبول کردن آن شروط یک‍طرفه و نامتعادل، انتخاب کرد به افزایش ذخایر اورانیومش ادامه دهد، اقدامی که یک سال پس از خروج دولت دونالد ترامپ از توافق انجام داد، اگرچه هنوز مقدار لازم برای ساختن یک بمب را ندارد.
آن‌چه این مجله از آن به عنوان انتخاب ایران برای افزایش ذخایر اورانیوم یاد کرده است، در واقع به دنبال فاصله گرفتن تدریجی کشورمان در چند گام تعیین شده از تعهدات داوطلبانه‌اش در توافق انجام شده است که در نتیجه متحمل شدن تحریم‌های دولت آمریکا پس از خروج یک‌جانبه از برجام و بدعهدی دولت‌های اروپایی در عمل به تعهداتشان نسبت به عادی‌سازی روابط اقتصادی با ایران در راستای کاهش تاثیر تحریم‌ها، رخ داد.
مقامات ایران گفته‌اند این اقدامات بازگشت‌پذیرند و به محض اجرایی شدن کامل توافق هسته‌ای از سوی تمامی اعضای آن، به حالت قبل بازگردانده خواهند شد.
در ادامه گزارش این مجله آمده است: این موضوع موجب شد اظهارات آمریکا و اسرائیل درباره ایران لحن خصومت‌آمیزتری به خود بگیرد. طی ماه گذشته، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا و یائیر لاپید وزیر امور خارجه اسراییل درباره یک پلان B[نقشه دوم] برای اجرایی شدن در صورت عدم احیای توافق هسته‌ای، گفت‌وگو کردند. آن‌ها به جزئیات اشاره‌ای نکرده بودند اما به نظر می‌رسید این برنامه شامل سطحی از اقدام نظامی یا اقدامی سری علیه تاسیسات هسته‌ای ایران. لاپید گفته بود،«اگر حکومتی تروریستی در تهران به یک سلاح هسته‌ای دست یابد، ما باید وارد عمل شویم. باید روشن سازیم که جهان متمدن چنین چیزی را نمی‌پذیرد.
در بخش پایانی یادداشت مجله ویک آمده است: جای تعجب ندارد افراط‌گراها در آمریکا و اسراییل تا حد زیادی در بیشتر مدت این 20 سال گذشته مشتاق ورود به جنگ با ایران بوده‌اند. اما این هیاهو و تهدیدها بیشتر موجب ایستادگی تهران شد. دیپلماسی دولت اوباما که موجب انجام شدن توافق اصلی شد، شاید بزرگ‌ترین موفقیتی بوده است که آمریکا و متحدان آن در محدودسازی بلندپروازی‌های هسته‌ای ایران داشته‌اند. آمادگی ایران برای بازگشت به میز مذاکرات نشان می‌دهد که این کشور صلح توافقی احیا شده را به تحریم‌ها یا جنگ ترجیح می‌دهد. بایدن هم گفته است همین را می‌خواهد. حالا فرصتی پیش آمده است تا آن را ثابت کند.
این مردم ایران هستن که تحریههاهارولمس میکنند دولتها هیچ عجله ای ندارن