روزنامه آفتاب یزد، همان روزنامه‌ای است که برخلاف واقعیت‌های عهدشکنی اروپا، تیتر دروغین «هرچه تهران بگوید» را در کنار انتشار عکس فدریکا موگرینی مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا منتشر کرده بود. اما سپری شدن زمان نشان داد که اروپا صرفا بازیچه آمریکاست و ماموریت وقت‌کشی به ضرر ایران را با وعده‌های بی‌محتوایی مانند راه‌اندازی کانال مالی اس‌پی‌وی و اینستکس برعهده دارد.
این روزنامه اکنون درباره اتفاقات مرز ایران و آذربایجان، از قول علی بیگدلی می‌نویسد: «بسیاری از چالش‌های نسبتا عمیق ما از راه دیپلماسی قابل حل است.»
وی تاکید می‌کند: «ادامه اختلافات با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و ترک یکجانبه مذاکرات برجامی زمینه‌ساز ایجاد فشارهای همه‌جانبه و تشکیل جبهه‌ای هماهنگ علیه ایران است که قطعا عواقب تلخی برای ما در پی خواهد داشت».
او معتقد است: «اگرچه قدرت دفاعی و تکیه بر تکنولوژی‌های به‌روز نظامی بخشی از اقتدار سیاسی است اما وقتی در سایه دیپلماسی می‌توان ارزان‌تر و کم‌هزینه‌تر و بدون درافتادن با همسایگانی که با آنها سوابق دیرینه تاریخی - فرهنگی و دینی - زبانی داریم بر مشکلات و اختلافات فائق آمد چرا باید واکنش‌ها همه به سمت و سوی حل نظامی ماجراهایی اینچنینی در حرکت باشد؟»
علی بیگدلی در گفت‌وگوی خود می‌افزاید: «امیدواریم آن قوه عاقله‌ای که در «شورای عالی امنیت ملی» وجود دارد، مقدمات بازگشت ایران به میز مذاکرات و رسیدن به تفاهماتی حداقلی را فراهم سازد و نیز با برخی ابتکارات، چند اختلاف ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز رفع شود. ورود به فضای مذاکرات و آغاز گفت‌وگوهای برجامی، بسیاری از این دست غائله‌ها را پایان خواهد داد. شرایط منطقه به نفع ما نیست و ادامه طفره رفتن‌ها برای بارگشت به میز مذاکرات برجامی عملا ایران را در موضع جنگ‌طلبی قرار داده است. این در حالی است که اساسا ایرانی‌ها نیازی به اتخاذ ادبیاتی که بوی تقابل با همسایگان و دیگر کشورها بدهد ندارند!»
وی همچنین گفته است: وقتی می‌دانیم پشت نمای چالش‌های مرتبط با ایران، آمریکاست، بهتر نیست مستقیم با کاخ سفید وارد گفت‌وگو شویم؟
انتشار این اظهارات از سوی روزنامه اجاره‌ای در حالی است که روزنامه مذکور و هم‌طیفانش هنوز درباره خسارت‌های حاصل از بزک‌کردن آمریکا در مذاکرات منتهی به برجام پاسخگو نبوده‌اند. آن زمان هم ادعا همین بود که برای حل مشکلات اقتصادی و مسائل با دیگر کشورها باید با کدخدا بست!
و در این بستن با کدخدا به حدی افراط شد که به تصریح برخی مقامات دولتی، حتی موجبات ناملایماتی برخی طرف‌های اروپایی را فراهم کرد. اما خروجی واگذاری امتیازات فراوان در برجام، دادن چک بی‌محلی به نام وعده تعلیق تحریم‌ها به ایران از سوی آمریکا و ضمنا دو برابر کردن حجم تحریم‌ها در سه دولت اوباما و ترامپ و بایدن و در 6 ساله پسابرجام بود؛ ضمن اینکه دولت مستکبر آمریکا در کنار نقض عهد، طلبکاری‌های جدیدی را هم در حوزه موشکی و منطقه‌ای پیش کشید.
تحلیلگر روزنامه زنجیره‌ای توضیح نداده که چرا باید برای حل مشکلات با همسایگان، باید سراغ آمریکا رفت و چرا همین مدل در برجام، جواب عکس داد و به عنوان مثال باعث تشدید تنش‌ها با عربستان سعودی شد؟!
از طرف دیگر، منطق روشن دیپلماسی در دنیا این است که در برابر تهدیدسازی و تهدیدتراشی دشمن نمی‌توان پاسخ متقابل و قاطع بر تهدید، در پی دیپلماسی رفت و دنبال واسطه و دلال گشت. براساس این نسخه احمقانه مثلا وقتی صدام به ایران حمله کرد، یا داعش پشت مرزهای ایران اردو زد، کشورمان به‌جای قدرت‌نمایی و تادیب تهدیدسازان، باید از آمریکا التماس می‌کرد تا امنیت و حقوقش تضمین شود! این همان نسخه مضحکی است که عرفات در فلسطین در پیش گرفت و به از دست رفتن تمامیت ارضی فلسطین ختم شد.
و بالاخره اینکه تاکنون کمتر سابقه داشته یک نشریه ایرانی با این صراحت و وقاحت، باج‌خواهی آمریکا و غرب را ترجمه و توجیه کند.
دیدگاه تان را بنویسید