شهرام صارمی، نوازنده، مدرس کمانچه و پژوهشگر موسیقی می‌گوید اگر کار را به دست اهلش می‌سپردند به راحتی می‌شد با نیمی از ظرفیت سالن یا حتی یک‌سومِ آن، برگزاری کنسرت‌های موسیقی تعطیل‌شده در پی شیوع کرونا را از سر گرفت اما اگر نگوییم در این مسیر سنگ‌اندازی و دشمنی شد، دست کم کوششی هم صورت نگرفت که جای انتقاد دارد.
نرگس کیانی: واکسیناسیون عمومی سرعت گرفته و بسیاری از شهرهای ایران از رنگ قرمز به نارنجی تغییر وضعیت داده‌اند. سالن‌های سینما و تئاتر باز شده و گالری‌ها نیز درهای‌شان را به روی علاقه‌مندان گشوده‌اند، ولی همچنان خبری از برگزاری کنسرت‌های موسیقی نیست؛ همان‌طور که در طول ۱۹ ماه گذشته نبوده است.
شهرام صارمی، نوازنده و مدرس کمانچه و پژوهشگر شناخته‌شده، از جمله اهالی موسیقی است که گمان می‌کند برای ازسرگیری برگزاری کنسرت حتی اگر نگوییم سنگ‌اندازی شد، دست کم کوششی هم صورت نگرفت که جای انتقاد بسیار دارد و به عقیده او حتی شاید بتوان گفت عده‌ای از تعطیلی دنباله‌دار و بی‌جنگ و خون،ریزی کنسرت‌های موسیقی خوشحالند.
تاثیر تاخیر در واکسیناسیون عمومی بر همه شئونات زندگی‌مان
صارمی با سابقه سه دهه فعالیت در فرهنگسرای ارسباران، پرکارترین نهاد موسیقایی شهرداری تهران در دوره مدیریت او، در پاسخ به این سوال که چرا علی‌رغم آغاز به کار هنرمندان در دیگر شاخه‌های هنری، شاهد ازسرگیری برگزاری کنسرت‌های موسیقی نیستیم، می‌گوید: «موضوعی که به آن اشاره می‌کنید به چند شاخه تقسیم می‌شود. نخستین شاخه این که در هر صورت، دولت در واکسیناسیون عمومی کارآمد عمل نکرد و این اتفاق، همه امور و از جمله کسب‌وکارِ صاحبان مشاغل گوناگون را تحت تاثیر قرار داد. به گونه‌ای که کشور ما در وضعیتی متفاوت با دیگر کشورها قرار گرفت و اگرچه امکان برگزاری فعالیت‌های جمعی از جمله در قالب رویدادهای هنری و به شکل مشخص برگزاری کنسرت یا تماشای مسابقات فوتبال در استادیوم در دیگر نقاط دنیا فراهم شد، در کشور ما متاسفانه هنوز این اتفاق رخ نداده است و همه امور با تاخیر و به‌تبع خسارت بسیار پیش می‌رود. درواقع خسارت‌ها را پرداخت کردیم و اتفاقاتی ناگوار در حجمی وسیع برای هم‌وطنان‌مان رخ داد و سپس به دوران کنونی رسیدیم که شاهد واکسیناسیون سراسری هستیم.»
چرا نوکِ پیکان «عدم برگزاری تجمع» به شکل ویژه به سمت موسیقی است؟!
او که تدریس موسیقی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی ازجمله فعالیت‌های آموزشی‌اش محسوب می‌شود، ادامه می‌دهد: «شاخه دوم این که من نمی‌دانم تجمع از نظر دوستانی که مخالف برگزاری کنسرت موسیقی به بهانه حفظ سلامت هنرمندان و علاقه‌مندان‌شان هستند به چه معناست؟ آیا آن‌چه روزانه در مترو و اتوبوس شاهدش هستیم تجمع نیست؟! آن‌چه هر روز در کوچه و خیابان و بازار می‌بینیم چه؟! و چرا نوک این پیکان صرفا به سمت فعالیت‌های فرهنگی‌وهنری و به‌ویژه موسیقی است؟! در حالی که می‌شد این فعالیت‌ها را هم با به‌کاربستن دستورالعمل‌های بهداشتی، دست کم کج‌دارومریز پیش بُرد و با رکود فعلی مواجه نشد. اتفاقی که برای سالن‌های تئاتر و سینما، رخ داد اما اهالی موسیقی سهمی از آن نداشتند. حال آن که اگر کار را به دست اهلش می‌سپردند به‌راحتی می‌شد با نیمی از ظرفیت سالن یا حتی یک‌سومِ آن، کنسرت‌های موسیقی را برگزار کرد. البته نظر شخصی من این است که عده‌ای از این موضوع خوشحالند؛ خوشحالند که بی‌دردسر و بی‌جنگ و خونریزی، موسیقی تعطیل شده است.»
چرا در شرایط کرونایی، تجمع در اتوبوس، مترو، بازار و رستوران مجاز است و به همین بهانه، کنسرت‌های موسیقی تعطیل هستند؟
صارمی با اشاره به این که «به بحث منابع درآمد اهالی موسیقی نیز که بنگرید می‌بینید در کنار تعطیلی کنسرت‌ها، برای آموزش هم با مشکلات متعددی مواجه‌اند» می‌افزاید: «اهالی موسیقی در پی شیوع کرونا و لزوم رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی نتوانستند از ظرفیت آموزشگاه‌های موسیقی برای تدریس استفاده کنند. در صورتی که باز هم اشاره می‌کنم مکان‌هایی بسیار پرترددتر از این آموزشگاه‌ها به کار خود ادامه داده و می‌دهند.»
برای ازسرگیری دوباره کنسرت‌ها اگر سنگ‌اندازی و دشمنی نشده، کوششی هم صورت نگرفته است
این موسیقی‌دان با جمع‌بندی آن‌چه گفته است، تاکید می‌کند: «در مجموع، علی‌الظاهر نسبت به برگزاری رویدادهای فرهنگی‌وهنری و به‌خصوص موسیقی، زاویه‌ای قدیمی وجود دارد و دست‌کم می‌توان این‌طور تعبیرش کرد که برای ازسرگیری دوباره کنسرت‌ها اگر سنگ‌اندازی و دشمنی نشده، کوششی هم صورت نگرفته است که جای انتقاد دارد.»
صارمی در پایان در پاسخ به این سوال که آیا چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای برای ازسرگیری دوباره کنسرت‌های موسیقی می‌بیند یا خیر هم می‌گوید: «با وضعیت موجود، خیر. درواقع به نظر می‌رسد تا شیوع ویروس کرونا به‌طور کامل فروکش نکند، شاهد کوششی در این زمینه نخواهیم بود. من گمان نمی‌کنم برگزاری کنسرت در سالن‌هایی مانند وحدت، رودکی، برج میلاد، فرهنگسراها و از جمله نیاوران و ارسباران با نیمی از ظرفیت سالن یا یک‌سوم آن مشکلی ایجاد کند. به عنوان مثال ظرفیت سالن فرهنگسرای ارسباران ۲۸۰ نفر است و با فروش بلیت به ۱۰۰ نفر، می‌توان به راحتی شاهد برگزاری کنسرت بود بی این‌که مشکلی ایجاد شود اما متاسفانه شاهد کوششی برای رخ‌دادن این اتفاق نیستیم و علی‌رغم این که به‌شخصه چندین و چندبار این موضوع را پیگیری کرده‌ام اما هر بار با دَرِ بسته و بهانه‌هایی چون «ستاد ملی مقابله با کرونا هنوز به ما اجازه نداده است» مواجه شده‌ام.»
دیدگاه تان را بنویسید