ارسال به دیگران پرینت

ثروتمندان در جهان | بازار رمز ارزها

چند نفر در ایران بیش از یک میلیون دلار درایی دارند؟

نشریه فوربس که به بررسی ثروتمندان در جهان می‌پردازد عنوان می‌دارد که در سال ۲۰۲۰ در ایران به تعداد افرادی که بیش از یک میلیون دلار (با دلار بازار آزاد در حدود ۲۷ تا ۲۸ میلیارد تومان ) ثروت دارند در حدود ۲۱ درصد اضافه شده افزوده شده و مجموع ثروت آنان نیز ۲۴/۳ درصد به دلار رشد داشته است. این موضوع ما را حتی فراتر از عربستان قرار داده است که تنها ۲۱۰ هزار نفر ثروتمند میلیونر دارد. نکته دیگر اینکه متوسط رشد جهانی افزایش میلیونرها در جهان تنها ۶/۳ درصد بوده است.


چند نفر در ایران بیش از یک میلیون دلار درایی دارند؟

روزنامه اینترنتی فراز نوشت: احتمالا شما هم اصطلاح پول، پول می‌آورد را شنیده‌اید. اصطلاحی که به ما می‌گوید برای پولدار و به عبارت بهتر پولدارتر شدن تلاش، کوشش، درس‌خواندن و زحمت کشیدن راه بیهوده رفتن است و اگر پول و سرمایه داشته باشی مکانیسم‌ها در این کشور به گونه‌ای عمل می‌کند که شما خواه ناخواه پولدارتر می‌شوی. بسیاری از کارشناسان نیز عقیده دارند که طبقه متوسط در کشور در حال کوچک و کوچک‌تر شدن است و اختلاف طبقاتی در حال دو طبقه کردن جامعه ایرانی است طبقه مرفه و طبقه فقر.

نشریه فوربس که به بررسی ثروتمندان در جهان می‌پردازد عنوان می‌دارد که در سال ۲۰۲۰ در ایران به تعداد افرادی که بیش از یک میلیون دلار (با دلار بازار آزاد در حدود ۲۷ تا ۲۸ میلیارد تومان ) ثروت دارند در حدود ۲۱ درصد اضافه شده افزوده شده و مجموع ثروت آنان نیز ۲۴/۳ درصد به دلار رشد داشته است. این موضوع ما را حتی فراتر از عربستان قرار داده است که تنها ۲۱۰ هزار نفر ثروتمند میلیونر دارد. نکته دیگر اینکه متوسط رشد جهانی افزایش میلیونرها در جهان تنها ۶/۳ درصد بوده است. اما چرا این اتفاق در دوران کرونا که در کشور ما علاوه بر آن با مشکل تحریم روبرو هستیم این اتفاق رخ داده است؟ چرا در حالیکه که هر روز بر تعداد بیکارن و مشکلات اقتصادی افزوده می‌شود این اتفاق می‌افتد؟ پاسخ ساده است ، در کشور ما افراد ثروتمند تریبون‌های زیادی دارند که دولت‌ها را مجبور می‌کنند تا تصمیماتی به نفع آنها بگیرند . اما این تصمیمات کدام است که سبب شده این افراد ثروتمندتر شوند؟ این تصمیمات اقتصادی تصمیماتی هستند که از زبان بسیاری از افراد می‌شنویم و ما نیز خواه ناخواه طرفدار آن هستیم، برای نمونه چند نمونه از این تصمیمات را بیان می‌کنیم.

 

کاهش نرخ سود بانکی

 

ما در کشوری زندگی می‌کنیم که با تورم دو رقمی روبرو هستیم و در سالهای اخیر تورم ۴۰ تا ۵۰ درصدی را با گوشت و پوستمان لمس کردیم اما در این حال نرخ سود بانکی کمتر از ۲۰درصد است. یعنی اگر شما وامی از بانک بگیرید و با آن هر کالایی بخرید در پایان سال ارزش کالای شما حداقل ۴۰ درصد افزوده می‌شود اما شما تنها ۲۰درصد سود به بانک پرداخت کرده‌اید. سوالی که مطرح است آیا در این ایام مردم عادی توانستند وام دریافت کنند یا ابر ثروتمندان توانستند در این سال نیز به مانند گذشته وام‌های کلان دریافت کنند؟ پاسخ روشن است در حالی که شما به دنبال وثیقه و ضامن و سند بودید عده‌ای به راحتی این وام‌ها را دریافت کردند و با آن ملک، دلار، طلا و سهام خریدند و ثروت خودشان را چند ده برابر کردند و تنها ۲۰ درصد سود را به بانک برگرداند و البته برخی همین را هم بر نگرداندند. سوال مهمتر این است که چرا دولت جلوی این بی‌عدالتی را نمی‌گیرد؟ جواب مشخص است اگر نرخ سود بانکی ذره‌ای افزایش یابد هزاران نفر ادعا می‌کنند سبب ضربه خوردن به تولید و بازار بورس در کشور می‌شود و چنان توسط تریبون‌های خود این موضوع را تکرا می‌کنند که دولت جرات دست زدن و افزایش نرخ سود را به خود نمی‌دهد.

 

بورس و بازار سهام

 

احتمالا اگر شما هم از افرادی که در بورس ضرر ردند با این جمله مخالف باشید اما در حقیقت باید بدانید که رشد بورس هیچ ارتباطی با وضعیت اقتصادی کشور ندارد. در واقع بسیاری از کارشناسان واقعی اقتصاد نسبت به این موضوع هشدار دادند اما شرکت‌های بزرگ و برخی افراد در حالی که در یکسال ثروت خود را چند برابر کردند به ناگاه از بازار خارج شدند و سهامداران خرد را که با هزاران امید وارد بورس شدند دچار زیان مالی کردند. اما این رشد غیرواقعی چگونه و با چه منابعی بوجود آمد؟ پاسخ ساده است؛ با گرفتن سهم همه ایرانیان از ذخایر بین‌نسلی. وقتی یک درصد سرمایه صندوق ملی به بازار بورس تزریق شد در واقع این ثروت عمومی نصیب عده خاصی شد تا سود بالایی ببرند. فقط به این نکته توجه کنید که از فروردین ۱۳۹۹ تا مردادماه شاخص از ۵۰۰ هزار واحد به دو میلیون واحد رسید و حتی با کاهش شدید آن و رسیدن به یک میلیون دویست هزار واحد باز سهامدارانی که از ابتدای فروردین ۱۳۹۰ سهام خریده بودند به طور متوسط ارزش سهامشان دو برابر شده بود پس این همه هیاهو و تظاهرات برای چه بود؟ چرا باید طمع عده‌ای برای کسب سود بیشتر را از جیب تمام ملت ایران بدهند؟ پاسخ ساده است چون شرکت‌های بزرگی که اتفاقا بزرگترین سود را بورس کردند تریبون‌های زیادی دارند.

 

بازار نوظهور رمز ارز

 

احتمالا پیه بازار رمز ارزها با قطعی برق به تن همه ما خورده است . وقتی به دلیل تحریم‌ها و بالارفتن قیمت ارز قیمت برق در ایران بسیار پایین باشد عده زیادی با به راه انداختن مزارع استخراج بیت‌کوین سود سرشاری می‌برند؟ آیا من و شما می‌توانیم ؟ چرا دولت اجازه فعالیت به این افراد می‌دهد مشخص نیست در حالیکه دولت می‌تواند این برق را به کشورهای دیگر صادر کند و به ازای آن دلار دریافت کند ترجیح می‌دهد که مزارع بیت‌کوین برق کشور را ببلعند و سودش در اختیار افراد خاصی قرار گیرد.

 

موارد بالا تنها چند نمونه از دلایل به ظاهر ساده‌ای بود که منافع اقتصادی کشور را در اختیار عده خاصی قرار می‌دهد تا ثروتمندتر شوند و شکاف فقر و غنی را در کشور بیشتر کنند. باز هم به ضرب‌المثل اول این گزارش برگردیم؛ آیا واقعا پول در کشور ما پول نمی‌آورد؟

 

منبع : انتخاب
به این خبر امتیاز دهید:
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    • بابک ارسالی در

      ماشالا همه دزدها پولدار شدن

    • م. ن ارسالی در

      خوب بالاخره چند نفر میلیاردر در ایران هستند.

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه