چند دهه است تلفن ثابت و نزدیک به 20 سال است که تلفن همراه در ایران همگانی شده است اما هنوز هم برخی از ما نکات ساده‌ای را رعایت نمی‌کنیم که اسباب رنجش است. این چند نکته را تمرین کنیم:
1- وقتی برای اولین‌بار با کسی تماس می‌گیریم، خوب است که اول پیام بدهیم و خودمان را معرفی کنیم و بگوئیم امکان تماس گرفتن هست؟ من به شخصه شماره‌های ناشناس را پاسخ نمی‌دهم.
2- وقتی با کسی تماس می‌گیریم و جواب نمی‌دهد، به او پیام بدهیم، خودمان را معرفی کنیم و بنویسیم در صورت امکان با ما تماس بگیرد.
4- عمر شوخی‌هایی مثل «اگه گفتی من کی هستم؟!»، «نه! کمی بیشتر فکر کن ببین صدامو نمی‌شناسی و ...» به سرآمده، مردم اعصاب و حوصله این تست هوش‌ها را ندارند یا ممکن است در یک موقعیت نامناسب باشند. بعد از سلام و علیک خودمان را معرفی کنیم. خلاص!
5- ما از وضعیت کاری، روحی و موقعیت طرف مقابل خبر نداریم، وقتی تماس می‌گیریم بعد از معرفی خودمان بپرسیم «الان امکان صحبت کردن را دارید یا نه؟» اگر گفت نه!.. درک کنیم و در یک موقعیت مناسب تماس بگیریم.
6- اگر رانندگی می‌کنیم به تلفن پاسخ ندهیم. اگر متوجه شدیم کسی که آنطرف خط ماست رانندگی می‌کند یا عذرخواهی کرده و قطع کنیم یا تماس را بسیار کوتاه کنیم.
7- وقتی کار حیاتی نداریم و به کسی زنگ می‌زنیم و جواب نمی‌دهد لازم نیست 50 بار تماس بگیریم. معمولاً بعد از چهار بار زنگ خوردن اگر طرف مقابل امکان پاسخگویی داشته باشد گوشی را برمی‌دارد، اگر برنداشت قطع کنیم.
8- «این روزا وقتی به کسی زنگ می‌زنم، خداخدا می‌کنم گوشی رو برنداره!» این را چند وقت پیش در توئیتر خواندم و دهها نفر تاییدش کرده بودند که ما هم همینطوریم! حوصله‌ها تنگ است و نامیزان، اگر حرف عاشقانه یا دلتنگی خانوادگی نداریم، کوتاه حرف بزنیم.
9- شب، زمان استراحت اکثر انسان‌هاست. تماس‌های «کاری»مان را در طول روز بگیریم. آن چند دقیقه را به خودمان و دیگران استراحت بدهیم.
10- در تاکسی، اتوبوس، مترو یا جاهای عمومی تلفنی حرف نزنیم، اگر می زنیم داد نزنیم، اگر داد می‌زنیم فحش ندهیم، اگر فحش می‌دهیم فحش جنسی ندهیم و ...!
دیدگاه تان را بنویسید