ترجیح می‌دهم در آثار تلویزیونی بازی کنم

مهران احمدی اعتقاد دارد که در سینما به هیچ وجه نقش یکسان بازی نکرده و هر بار سعی کرده نقشی متفاوت بازی کند، اما متاسفانه نادیده گرفته شده است. مهران احمدی چند وقتی است که با پخش دوباره سریال پایتخت و آوای‌باران دوباره دیده می‌شود و البته با بازی در «ابلق»‌ نرگس آبیار به جشنواره فیلم فجر آمده است. او با نقش بهبود سریال پایتخت بیشتر سرزبان‌ها است و با شخصیت شکیب «آوای‌باران» این شب‌ها سریال او دیده می‌شود. او ابتدا درباره نقش بهبود تاکید کرد: واقعیت این است که سریال پایتخت را خیلی دوست دارم و کسانی در این سریال حضور دارند که به‌نظرم در نوع خودشان بهترین‌ هستند. به همین خاطر خیلی خوشحال شدم که نقش بهبود را به من پیشنهاد دادند و من این نقش را بازی کردم. به‌نظرم بهبود در روند قصه پایتخت، تاثیرگذار بود، حتی زمانی‌که همه فکر می‌کردند بهبود مُرده است و اسیر داعش می‌شوند، بهتاش از عکس بهبود جدا نمی‌شود و این نشان‌دهنده اهمیت خانواده و پدر است. او تصریح کرد: اصولا دوست دارم نقش‌هایی را بازی کنم که تاثیرگذار باشند و بهبود به‌نظرم این تاثیرگذاری را در روند داستان داشت. به همین دلیل وقتی در پایتخت6 هم پیشنهاد بازگشت بهبود را دریافت کردم و فیلمنامه را خواندم، متوجه شدم این شخصیت هنوز تاثیرگذار است و به همین خاطر به سریال پایتخت برگشتم. احمدی ادامه داد: همواره سعی دارم هر نقشی که بازی می‌کنم، کاملا متفاوت باشد وگرنه اگر قرار باشد مهران احمدی مدام خودش را جلوی دوربین تکرار کند، یا فقط به‌جای دیگران حرف بزند، اسمش بازیگر نیست. خیلی ساده است که آدم در هر نقشی مثل خودش بخندد، گریه کند، حرف بزند، عاشق شود و… اما من بازیگر حق ندارم مثلا در نقش شکیب به‌جای خودم باشم، یا نقش کلیشه‌ای و تکراری ارائه کنم که مردم بارها و بارها در سینما و تلویزیون آنها را از من دیده‌اند. بازیگر نقش شکیب از ویژگی‌هایی که او را به بازی در سریال «آوای‌باران» ترغیب کرده نیز گفت: یکی از این دلایل، وجود خود آقای سهیلی‌زاده کارگردان این سریال است که به‌نظرم یکی از بهترین کارگردانان ما به‌شمار می‌رود. علاوه بر آن، کاراکترهای جذاب، فیلمنامه محکم و.... نیز باعث شدند من به این سریال جذب بشوم و شخصیت شکیب را نقش‌آفرینی کنم. ترجیح مهران احمدی برای بازیگری، تلویزیون است؛ او در این باره تصریح کرد: واقعیت این است که من در سینما به هیچ‌وجه نقش یکسان بازی نکردم و هربار که مقابل دوربین سینما ایستادم، سعی کردم نقشی متفاوت بازی کنم. اما متاسفانه نادیده گرفته شدم. در نقطه مقابل، اگر در تلویزیون بازی کنم، بسیاری از مردم مرا می‌شناسند و می‌توانم در ذهن عموم آنان باقی بمانم.