پیمان سعدآباد بین ایران،ترکیه،عراق و افغانستان در سال ۱۳۱۶
طبق این پیمان رضاخان؛
۸۰۰ کیلومترمربع اراضی مرغوب کوه آرارات به ترکیه،
۳ هزار کیلومترمربع دشت ناامید به افغانستان،
و اروند رود رابه عراق داد!
منبع : رسانه مکتوبات
طبق این پیمان رضاخان؛ ۸۰۰ کیلومترمربع اراضی مرغوب کوه آرارات به ترکیه، ۳ هزار کیلومترمربع دشت ناامید به افغانستان، و اروند رود رابه عراق داد!
پیمان سعدآباد بین ایران،ترکیه،عراق و افغانستان در سال ۱۳۱۶
طبق این پیمان رضاخان؛
۸۰۰ کیلومترمربع اراضی مرغوب کوه آرارات به ترکیه،
۳ هزار کیلومترمربع دشت ناامید به افغانستان،
و اروند رود رابه عراق داد!
منبع : رسانه مکتوبات
سیزدهبدر، سیزدهمین روز فروردینماه، یکی از ماندگارترین آیینهای نوروزی در فرهنگ ایرانزمین است.
اضطراب عملکردی چیست و چه علائمی دارد؟
اگر در رابطهای احساس تنهایی میکنید یا فکر میکنید که طرف مقابل نادیدهتان میگیرد این مطلب را حتماً بخوانید و به…
محمدجواد ظریف، معاون راهبردی پزشکیان در شرق:باید نگاه تهدید محور را به نگاه فرصت محور تبدیل کنیم؛ یعنی باید مسائل…
یکی دیگه از خیانت های شاه هم اینکه دادن دریای خزر به شوروی .دادن جزیره های خلیج فارس به چینی ها بود..
اصلا پیمان سعد آباد به مسائل ارضی ربطی نداشت! کمی تحقیق کنید بعد مطلب بگذارید!
پیمان سعدآباد (عهدنامه) :
پیمان سعدآباد یا عهدنامه عدم تعرض با سه کشور همسایه ایران که یکی از ابتکارات و شاهکارهای دیپلماتیک عصر رضاشاه است در تیرماه 1316 در کاخ سعدآباد تهران به امضای چهار کشور متعاهد ایران، افغانستان، عراق و ترکیه رسید. امضای چنین پیمان صلح و دوستی و تعاونی تا آن تاریخ در آسیا بیسابقه بود. در این پیمان چهار کشورِ امضا کننده، ضمن تعهد بر عدم تعرض به یکدیگر و محترم شمردن حدود مرزی، فعالیت گروههای معارض و مسلح در کشور خود که علیه کشورهای همسایه فعالیت مینمودند را ممنوع کردند. از این طریق امکان هرگونه تجزیهطلبی و عاملیت بیگانه از گروههای جداییخواه گرفته شد و تمامیت ارضی این کشورها به خصوص ایران، به بهترین نحو تأمین شد؛ چراکه تنها کشوری که با هر سه کشور دیگر مرز مشترک دارد، ایران است.
همانگونه که از مفاد این پیمان مشخص است، این عهدنامه هیچ ارتباطی با معاهدات مبادله ارضی، جلوگیری از نفوذ کمونیسم یا تأمین مصالح هیچ کشوری جز چهار کشور متعاهد نداشت. گفتنی است که این پیمان تعهدی ابدی نبوده و هر پنج سال یکبار قابل تجدیدنظر بود.