۷۷ روز تمام هیچ کس حق نداشت از ووهان خارج بشود. هم چنان در چین از تمام مسافران خارجی تست گرفته می شد و باید ۱۴ روز در قرنطینه می ماندند. هنوز به سالگرد فیلمهایی که نشان می داد شهر به شهر ارواح تبدیل شده نرسیده ایم که دارد متن پشت متن تولید می شود که چین با طب سنتی کرونا را شکست داد.
آیا این به معنای عدم استفاده از دارهای جایگزین است؟ خیر.. اما در ووهان هنوز سه ماه پس از قرنطینه مغازه ها تعطیل بودند. رستوران ها فقط به صورت بیرون بر کار می کردند. سینماها و مدارس بسته بودند و اگر کسی می خواست در شهر تردد کند باید کد سلامتش را در ایستگاه بازرسی نشان می داد.
اینجا یک شهروند می گوید برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس ۴ ایست بازرسی را رد کردم. و این را مقایسه کنید با به سخره گرفتن بیماری و ازدحام اتوبوس و مترو در همین روزهای حتی قرنطینه. خنده دار است.
با خواندن متن ها و نظراتی که می گویند نباید کرونا هراسی کرد و چین بدون کرونا هراسی آن را شکست داد تنها چیزی که به ذهن آدم می رسد این است که خدا را شکر دوربین اختراع شده. از بین دهها مستند درباره کرونا این را چند ماه پیش زیر نویس کردم.
با مثبت شدن تست فقط ۵ نفر در منطقه بینهای، حالا دوباره عبور و مرور در این منطقه ممنوع شده و قرار است از بین ۳ میلیون نفر ساکن این منطقه تست گرفته شود. با مثبت شدن تست دو نفر در یک بیمارستان در شانگهای هم از همه بیماران در بیمارستان تست گرفته می شود.
نویسنده : مسعود شایگان
دیدگاه تان را بنویسید