صدای پای اسرائیل

55 آنلاین :

نزاع ایروان و باکو بر سر منطقه قره باغ در حالی وارد دومین هفته خود می‌شود که در صحنه سیاست بین الملل، روسیه و فرانسه دو حامی اصلی ارمنستان خواستار آتش بس فوری در منطقه جنگی شدند و حامی اصلی جمهوری آذربایجان، یعنی ترکیه بنزینی بر آتش جنگ شده است و جز با خروج ارامنه از قره باغ موافق نیست. ساکنین آکسارای هر گونه حمایت دیپلماتیک و لجستیکی نظامی از باکو می‌کنند و این‌گونه‌ای که نشان می‌دهند جز به برچیده شدن جمهوری آرتساخ(حکومت ارمنی قره باغ) راضی نخواهد شد. جمهوری اسلامی ایران نیز بارها و بارها اعلام کرده است که راه حل این نزاع جنگ نیست و مذاکره است. راه حلی که فقط ایروان از آن استقبال کرده است.

اما از میدان نبرد، اخبار چندان متقن و درستی تا کنون مخابره نشده است. هر دو طرف جنگ نیروهای خود را در حال پیشروی نشان می‎دهند و ادعا دارند طرف مقابل به غیرنظامی‌ها حمله می‌کند. اما از واکنش‌های بی‌درنگ کاخ الیزه و کاخ کرملین نسبت به این جنگ، این‌چنین برمی‌آید که ارتش دولت باکو به موفقیت‌هایی در صحنه نبرد دست یافته است. البته اخبار روزنامه‌های ترکیه نیز همین را نشان می‌دهند. اما نظامیان ارمنی نیز توانستند تا از مواضع خود دفاع نمایند. با این حال آن خبری که تقریبا موثق به نظر می‌رسد ارتش ترکیه تمام ملاحظات را کنار نهاده است و عملا وارد صحنه نبرد گردیده است. این از عکس‌هایی که حکمت حاجیف، دستیار رئیس دولت باکو منتشر کرده، نمایان است. همچنین ارتش دولت باکو با استفاده از سلاح‌های پیشرفته اسرائیلی، به ویژه پهبادهای انتحاری که از رژیم صهیونیستی خریداری کرده است، توانسته در میدان نبرد کارش را پیش ببرد. در سال‌های اخیر، بیش از 90 درصد بودجه نظامی باکو به خرید اسلحه‌های پیشرفته از رژیم صهیونیستی اختصاص داشته است. مسئله‌ دیگری که باعث پیشرفت باکو در میدان نبرد شده، استفاده از تروریست‌های تکفیری مانند گردان‌های سلطان مراد و حمزه است که توسط ترکیه به قره باغ فرستاده شده‌اند. البته این نیروها شکست‌های قابل توجهی نیز محتمل گردیده‌اند اما با این وجود عصای دست علیف در جنگ قره باغ گشته‌اند. 

بنابراین با وجود این شواهد، موازنه قدرت در منازعه قره باغ که تا پیش از این به نفع ارمنستان بود، به سود جمهوری آذربایجان شده است. این اتفاق پیامدهای خوبی برای کشور ما ندارد. نخست آنکه باکو اصلی‌ترین حامی تجزیه طلبان و پان‌ترک‌هاست و در این راه اسکناس‌های بسیاری خرج کرده و ‌می‌کند. در کتب درسی دولت باکو، ایران کشوری اشغالگر تصویر شده است که آذربایجان جنوبی! را اشغال کرده است. این در حالیست که تا یک قرن پیش، به باکو و گنجه و شهرهای تحت سیطره دولت باکو، مناطق اران و شروان گفته می‌شده است و نام آذربایجان علی الاطلاق به سرزمین جنوبی رود ارس گفته می‌شد. این امر دست کم دوهزارسال قدمت دارد. در پروپاگاندای دولت باکو، ایران جنوب رود ارس را به زور تصرف کرده است و بر مردمان آنجا ستم بسیار می‌رود! در حالی که تبریز یکی از صنعتی‌ترین شهرهای ایران است. در اسناد منتشرشده توسط ویکی لیکس آمده است که گروهک‌های تجزیه طلب از باکو مقادیر قابل توجهی دریافت می‌کنند. پیروزی باکو در میدان نبرد، موقعیت تجزیه طلبان را در ایران تقویت خواهد کرد و بنابراین تحرک ضدایرانی آن‌ها بیشتر خواهد شد و یک مشکل امنیتی برای ایران ایجاد خواهند نمود. شایان ذکر است روزنامه‌های ترکیه‌ای حامی اردوغان، حامی دیگر تجزیه طلبان ایران، ایران را به حمایت نظامی از ارامنه متهم می‌کنند.

از سویی دیگر، باکو مهمترین متحد تل آویو در منطقه است و پیروزی او در صحنه نبرد، پای رژیم صهیونیستی را به مرزهای شمال غربی ایران محکم‌تر خواهد کرد. پس از رسیدن عادی سازی روابط رژیم صهیونیستی با اعراب حاشیه خلیج فارس، و دستیابی به پایگاه در مرزهای جنوبی ایران، این یک مشکل بزرگ برای ایران اسلامی است که اصلی‌ترین دشمنش که به دنبال تجزیه ایران زمین و برقرار کردن نقشه خاورمیانه جدید است، پایگاهی محکم در شمال غرب این سرزمین برای خود دست و پا کند. همچنین اسپونتیک فارسی در روزهای پیش نوشت که باکو برای انتقال خط لوله انرژی به اسرائیل، به قره باغ احتیاج دارد. 

دیگر اتفاق ناشی از تغییر توازن قوا در قره باغ به نفع باکو، وجود نیروهای تکفیری در پنج کیلومتری مرز ایران است. تکفیری‌هایی که آنکارا آن‌ها را برای جهاد با کفار و به نفع باکو به قره باغ آورده است، به سادگی به سوریه برنخواهند گشت. این فراد ثواب کشتن شیعیان را از کشتن کفار برتر می‌دانند و پس از پیروزی بر ارامنه، به سراغ شیعیان جمهوری آذربایجان و ایران خواهند آمد. همچنین سیاست‌ خارجی ترکیه که بر مبنای نوعثمانی‌گری بنا شده است، آشوب در مرزهای ایران را می‌خواهد.

بنابراین، تهران باید مراقب تغییر توازن قوا در نزاع قره باغ باشد و اقدامات مقتضی برای تامین امنیت کشور را انجام دهد.