همین تحلیل از اقدامات آتی مجلس یازدهم باعث می‌شود که جایگاه ریاست آن نیز چندان که باید و شاید همچون دوره‌های پیشین از اهمیت بسزایی برخوردار نباشد.
احتمالا با توجه به شخصیت مجلس یازدهم همچنین شرایط کشور مجلس به عنوان قوه قانون‌گذار اقداماتی معمول انجام خواهد داد، طرح‌هایی به تصویب می‌رساند و لوایحی که از دولت روانه مجلس می‌شود را با درجاتی از تغییرات مصوب می‌کند. در واقع کار قانون‌گذاری را به صورت معمول پیش خواهد برد.
در این شرایط نیز نقش ریاست مجلس شورای اسلامی آنقدرها پررنگ نخواهد بود.
در واقع به نظر نمی‌رسد که مجلس پیش‌رو در مسائل مهم کشور تاثیرگذار باشد. در این مدت گمانه‌زنی‌هایی در مورد ریاست مجلس یازدهم مطرح بوده است. از برخی افراد به عنوان کاندیداهای احتمالی کرسی ریاست سخن به میان آمده است و شاید هم در اذهان و افکار عمومی یکی بر دیگری ترجیح داده شده اما این کرسی احتمالا آنچنان که باید و شاید موثر نخواهد بود.
مجلس یازدهم با اکثریت مطلق اصولگرا تشکیل می‌شود؛ اصولگرایانی که بخش عمده‌ای از آنان یا بیشتر به لفاظی و سخنرانی مشغول هستند یا به اصولی توام با پرخاش سیاسی اعتقاد دارند. اغلب به مسائل به صورت عمیق ورود نمی‌کنند و با نگاهی سطحی بیش از هر چیز به لفاظی مشغول‌اند. همچنین به نظر نمی‌رسد که راه‌حلی برای اداره کشور آن هم در شرایط امروز داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید