این کاریکاتوریست پیشکسوت درباره حال و هوای این روزهای خود در ایام قرنطینه میگوید: نمیتوان به این روزها سعادت اجباری گفت، چرا که حالمان خوب نیست و همیشه نگران هستیم و به همین خاطر هم نمیشود گفت با خیال راحت در حال خستگی درکردن هستیم.
او ادامه میدهد: این درست است که بعد از این همه سال کار کردن، الان یک موقعیت استثنایی و عجیب پیش آمده که تاکنون سابقه نداشته است؛ منتها این شرایط همراه با نگرانی و اضطراب است؛ نگرانی و اضطراب برای اینکه چگونه رفتار و رفتوآمد کنیم.
عربانی میگوید: این روزها اکثر اوقات وقتم را به خواندن مجلههایی میگذرانم که آنها را جمع و صحافی کرده بودم یا اینکه به سوژه فکر و طراحی میکنم و اگر سوژه خوبی باشد یا در اینستاگرام منتشر میکنم یا برای برخی از روزنامهها میفرستم.
این هنرمند درباره سرنوشت عرصه هنرهای تجسمی بعد از دوران کرونا نیز اظهار میکند: هیچکس نمیداند دوران کرونا چقدر طول میکشد و آیا قرار است یک ماه، یک سال یا ۱۰ سال دیگر به طول بیانجامد؟ در هر صورت دیگر آدمها، آدمهای قبل از کرونا نیستند. امروز یک اتفاق تاریخی بیسابقه افتاده است و همه جهان درگیر آن شدهاند؛ بنابراین مسلما دیگر آدمها آرامش قبلی را نخواهند داشت، چراکه دنیای مالیخولیایی را تجربه کردهاند که پیشتر فقط در فیلمها دیده بودند.
عربانی یادآور میشود: اما الان همه این شرایط عجیب را لمس کردهاند. در نتیجه قطعا جلساتی که در حوزه تجسمی گذاشته میشود با سالهای گذشته متفاوت است و نمایشگاههایی که قرار است در آینده برگزار شوند نیز حتما تحت تاثیر کرونا خواهند بود و آثاری خلق میشوند که سوژههای جدیدی دارند، سوژههایی که پیشتر تکرار نشده بودند.
دیدگاه تان را بنویسید