کروناویروس جهان را درگیر خود کرده است؛ شدت مسری بودن و میزان کشندگی آن به قدریخطرناک است که چارهای جز قرنطینه، فاصلهگذاری و دوریگزینی برای انسان اجتماعی امروزی نیست. اما آثار کروناویروس به این موارد ختم نمیشود و آنگونه که از شواهد پیدا است، کروناویروس زندگی همهی جهان را برای همیشه تغییر خواهد داد.حال به گفتهی برخی محققان پس از کروناویروس، بیماری دومی ممکن است در انتظار بسیاری از مبتلایان باشد؛ محققان میگویند کووید۱۹ احتمال تحریک سندرمهای خستگی پس از خود را دارد؛ همانطور که در ویروس سارس اینموارد مشاهده و ثابت شد.
عفونتهای ویروسی سابقاْ با مشکلات و سندرمهای خستگی طولانی مدت مرتبط بودهاند. برای مثال سندرم خستگی مزمن (CFS) یا میالژیکانسفالومیالیتیز (myalgic encephalomyelitis)، گاهی اوقات پس از عفونتهای ویروسی رخ میدهد. افرادی که دچار CFS میشوند خستگی شدید و طیف وسیعی از علائم دیگر ازجمله درد و حساسیت به نور را تجربه میکنند؛ اما احتمال آن نیز ممکن است ضعیف باشد.
حال سؤال اینجا است که آیا ممکن است کروناویروس بتواند سندرمهای خستگی را تحریک کند؟ رفتار ویروس سارس نشان میدهد که ممکن است این اتفاق بیفتد. پس از شیوع سارس از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳، برخی از مبتلایان در تورنتوی کانادا، تا سهسال پس از ابتلا دچار خستگی، ضعف عضلانی و مشکلات خواب شدند.
در حین شیوع سارس در تورنتوی کانادا، ۲۷۳ نفر مبتلا به این عفونت تشخیص داده شدند که ازاین تعداد ۴۴ نفر درگذشتند. پس از پایان شیوع بیماری، از هاروی مولدوفسکی خواسته شد روی ۲۲ نفر از مبتلایانی که بهعلت مشکلات بهداشتی مداوم قادر به بازگشت به محل کار نبودند، مطالعه را شروع کند. وی درآنزمان روانپزشک و متخصص خواب دانشگاه تورنتو بود.
تیم مولدوفسکی نتایج تحقیقات خود را در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد. آنها دریافتند که شرکتکنندگان به طورکلی دچار اختلال خواب، خستگی در روز، درد و ضعف در عضلات سراسر بدن و افسردگی میشوند. مولدوفسکی میگوید: «این علائم بسیار یادآور CSF/ME بودند».
تیم وی فقط حدود ۸ درصد از مبتلایان به سارس در تورنتوی کانادا را مورد مطالعه قرار داد؛ بنابراین مشخص نیست که چه نسبت از افرادی که دچار سارس شدند، این علائم را تجربه کردند؛ همچنین مشخص نیست که این علائم تا چه مدت ادامه داشته است.
مولدوفسکی میگوید:
در حالیکه همهگیری فعلی Covid-19 توسط ویروس دیگری ایجاد شده است، اما عضو خانوادهی کوروویروس است. بنابراین ممکن است باعث سندرم خستگی پس از ویروس شود؛ این همان چیزی است که من نگران آن هستم.
سیمون وسلی رئیس پیشین کالج روانپزشکان سلطنتی میگوید:
سایر ویروسها پس از عفونت باعث ایجاد CFS میشوند؛ از جمله ویروس اپشتین–بار. اما درباره کرونا نمیدانیم؛ اما فکر میکنم این نیز منجر به خستگی پس از عفونت شود. عفونتها سابقهای طولانی بهعنوان عامل محرک دارند؛ اما عوامل دیگری که منجر به ناتوانی در طولانی مدت میشوند نیز وجود دارد. اگر ویروس وارد مغز شود، خطر را افزایش میدهد.
چارلز شفرد مشاور پزشکی در انجمن ME، یک مؤسسهی خیریهی بیماری انگلیس، میگوید:
به احتمال زیاد برخی از افراد دچار سندرم خستگی پس از ویروس میشوند که ممکن است منجر به بیماری مانند CFS/ME شود. آنچه که پس از عفونت حاد برای افراد رخ میدهد، به وضوح چیزی است که باید بررسی شود.
مارک گوتریج در دانشگاه Deakin ملبورن استرالیا که خودش دارای ME است میگوید:
ممکن است مدتزمان زیادی طول بکشد تا بیشتر بدانیم؛ چونکه قبل از تشخیص CFS یا ME افراد باید حداقل شش ماه علائم داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید