بحران حکومت بسیار بدتر از آن چیزی است که فکر می کنید؟!

توماس رایت عضو موسسه بروکینگز و کرت ام کمپل رئیس و مدیر گروه آسیا و معاون سابق دولت آسیا و اقیانوسیه در دولت اوباما در نشریه آتلانتیک می نویسند: اولین و سخت‌ترین چالش بایدن این است که وضعیت بد حکومتی را که در آن شهروندان انتظار دارند و به دولت اعتماد کنند تا خدمات ضروری را تحویل دهند، مورد رسیدگی قرار دهد.

برای دهه‌ها، جمهوری خواهان و دموکرات‌ها بر این باورند که دولت به دلایل بسیار متفاوتی نیاز به اصلاح دارد. البته برای دلایل مختلفی؛ جمهوریخواهان تمایل دارند بخش اعظم دستگاههای دولتی ، از جمله نهادهای نظارتی و خدمات اجتماعی را ذاتاً ناکارآمد بدانند تا توسط بوروکراتهای مستحکم و غیرقابل ارزیابی اداره شوند

دموکرات ها نیروی کار فدرال ما را تحت تأثیر منابع خود می دانند که اغلب در معرض اهداف مبهم و غیر معقول رهبران سیاسی هستند. با این حال ، بسیاری از آمریکایی ها از عواقب چنین دولت ضعیفی محافظت شده اند. اقتصاد به طور کلی خوب بوده است و  منابع مالی آموزش و مراقبت های بهداشتی بهتر را از بخش خصوصی تامین می شود.

چالش‌های جدی جو بایدن با ویرانه‌ای که میراث ترامپ است

کووید-19 ضعف‌های سیستم آمریکایی را برای همگان آشکار می‌کند. این نشان می‌دهد که بحران حکومت بسیار بدتر از آن چیزی است که دو حزب درباره آن فکر می کنند. هیچ‌کس نیز نمی‌تواند به طور کامل از زیربار هزینه های آن فرار کند.

بدتر آنکه برخی از کشورهای دموکراتیک دیگر بسیار عملکرد بهتری از ایالات‌متحده داشته اند. تایوان، کره‌جنوبی، نیوزیلند و آلمان توانستند به سرعت تست بگیرند و آزمایش کنند که به نظر می‌رسد آماده تبدیل به برنامه نظارت بر سلامت عمومی نیز هست که به رویکردی هدفمند تر کمک می‌کند.

یا اقدام مشوق را در نظر بگیرید. همانند ایالات‌متحده و کانادا که برای شهروندانشان چک در نظر می گیرند. اما بر خلاف آمریکا، چک‌های کانادایی به طور خودکار به حساب‌های مردم در روز بعد تعلق یافت.  اما در آمریکا، دریافت کمک می‌تواند به واسطه بوروکراسی(کاغدبازی) ماه ها به طول بینجامد.

امن نگه داشتن آمریکا باید یکی از شایستگی‌های محوری دولت فدرال باشد، چه شما یک جمهوری‌خواه یا یک دموکرات باشید. بسیاری از مردم احساس می‌کنند که دیگر اینطور نیست.

برای بازسازی اعتماد عمومی، دولت جو بایدن، باید برنامه ای هوشمندانه، موثربرای بازسازی اعتماد عمومی داشته باشد. ساکنان شهری که تاکنون بیشترین ضربه را از این ویروس دیده اند ، در نقش دولت برای یکپارچگی خدمات اجتماعی و بازسازی آمادگی همه گیری تلاش و همچنین  بازتر عمل می کنند. ساکنان روستایی ممکن است بیشتر روی اقتصاد و کمتر روی شبکه های ایمنی دولت متمرکز شوند.