ارتباط میزان بالای آهن در ریه ها و افزایش شدت بیماری آسم

در این مطالعه داده‌های مربوط به نمونه‌های جمع آوری شده از بیماران مبتلا به آسم و موش‌های آزمایشگاهی بررسی شد.

مدل‌های آزمایشی نشان داد تشکیل آهن در ریه‌ها موجب تحریک واکنش سیستم ایمنی شده و در نتیجه علائم بیماری تشدید می‌شود. این علائم شامل افزایش ترشح مخاط و ایجاد زخم در ریه‌ها می‌شود. در نهایت مجاری هوا تنگ شده و نفس کشیدن دشوار می‌شود.

«جی هوروات»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه نیوکاسل استرالیا، در این باره می‌گوید: «اعضا و بافت‌های بدن ما برای حفظ جریان خون و فعالیت عادی آنزیم‌ها نیاز به آهن دارند.

اما عفونت‌ها هم برای باقی ماندن در بدن احتیاج به آهن دارند. به همین خاطر، سیستم ایمنی ما راه‌های برای مخفی نگه داشتن ماده معدنی آهن در درون سلول‌ها دارد تا عفونت‌ها به آهن دسترسی نداشته باشند. این شرایط منجر به تشکیل آهن در سلول‌ها و بافت‌های اعضای مجاور می‌شود.»

وی در ادامه می‌افزاید: «شواهد نشان می‌دهد جذب غیرعادی آهن و میزان غیرعادی آهن با بیماری ریه مرتبط است. ما می‌دانیم که هم میزان بالا آهن و هم میزان پایین آن در بیماری آسم گزارش می‌شود.»

محققان به منظور اندازه گیری میزان آهن در سلول‌های مجاری هوا، چندین تست انجام دادند و دریافتند میزان آهن خارج از سلول‌های ریه در بیماران مبتلا به آسم در مقایسه با افراد سالم به مراتب کمتر است؛ همچنین میزان آهن در افراد مبتلا به آسم شدید در مقایسه با مبتلایان به آسم خفیف‌تر به مراتب کمتر است.

در نتیجه محققان دریافتند میزان کمتر آهن در خارج از سلول‌ها و میزان بالاتر آهن در درون سلول‌ها، هر دو با کاهش عملکرد ریه‌ها و تشدید بیماری آسم مرتبط است.

محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند. اما نکته حائز اهمیت این است که این تحقیق میزان بالا آهن در ریه‌ها را ناشی از رژیم غذایی نمی‌داند.