در مرکز هر کهکشان یک سیاهچاله کلان جرم قرار دارد که مقادیر عظیمی از ماده را بلعیده و فوران قدرتمندی را ساطع می کند.
قوی ترین و پر اشتها ترین این سیاهچاله ها اختروش یا کوازار نام دارند. اختروش هسته کهکشان هایی در فاصله فوق العاده دور هستند که نورهای مرئی و سیگنال های بسیار قدرتمندی از آنها ساطع می شود. کوازار به واسطه نور بسیار درخشان و فاصله بسیار زیاد شبیه ستاره به نظر می رسند.
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل فوران هایی را رصد کرده اند که نشان می دهد سونامی اختروش به صورت میانگین ۱۰ برابر قوی تر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد. انرژی تولید شده توسط این جریان ها طی ۱۰ میلیون سال، یک میلیون بار بیشتر از انفجار پرتوهای گاما بوده و هیچ پدیده دیگری چنین انرژی مکانیکی عظیمی را حمل نمی کند. نتایج این مطالعات حاکی از این است که باد و گازهای گسیل شده به سرعت سرسام آور ۶۴ میلیون کیلومتر بر ساعت و میلیاردها درجه حرارت می رسند.
محققان با انجام مطالعاتی گسترده سیزده سونامی را شناسایی کرده اند که شامل ۳ مورد از پر انرژی ترین مواردی می شود که تا کنون ثبت شده اند. آنها با استفاده از فناوری ماوراءبنفش تلسکوپ مجموع طیف انرژی گسیل شده از این اختروش ها از کوتاه ترین طول موج تا سطح فرابنفش را تعیین کرده اند. Gerard Kriss از موسسه علوم تلسکوپ فضایی بالتیمور در این باره می گوید:
به باور محققان این فوران ها به عنوان پر انرژی ترین اجرام جهان احتمال مانع شکل گیری کهکشان های بسیار بزرگ شده و به موارد بزرگ کنونی اجازه رشد بیش از را حد نمی دهند.
دیدگاه تان را بنویسید