مهسا بهادری: جنگ ۸ساله ایران و عراق تازه به اتمام رسیده بود و در همان زمان داریوش مهرجویی ، که گوشهای از شناسنامه سینمای ایران است، اعلام کرد که برای حضور در هشتمین جشنواره فیلم فجر، قرار است فیلمی به نام «هامون» بسازد. فیلمی که بسیار درخشید و سالیان سال است، تلویزیون در ایام عید و به بهانه تولد شکیبایی که ۷فروردین ۱۳۲۳ است، آن را پخش میکند. فیلمی که حالا تعداد حلقههای مفقودی بازیگرانش، از جمله عزتالله انتظامی و خسرو شکیبایی ، به تعداد انگشتان یک دست رسیده.
«هامون» روایت دغدغههای جوانان بعد از انقلاب است و در همین میان هم یک درام عاشقانه را روایت میکند و به تصویر میکشد. روایتی که به گفته کارگردان این فیلم از کتاب«بوف کور»، اثر صادق هدایت، الهام گرفته شده است.
فیلمی که هم دیدگاه جدیدی را در فیلمهای سینمایی ایران به تصویر کشید و هم نقطه درخشش تازهای برای خسرو شکیبایی بود. برای شکیبایی جوان که پیش از آن خیلی شناخته شده نبود و بیشتر فعالیتش به روی صحنه تئاتر منحصر میشد «هامون» نقطه عطف بزرگی بود که برایش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مردِ هشتمین جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد.
البته این تنها جایزه این فیلم داریوش مهرجویی نبود و این فیلم داریوش مهرجویی، سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری، سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه، سیمرغ بلورین بهترین تدوین، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی، سیمرغ بلورین بهترین آنونس فیلم و حتی جایزه ویژه هیئت داوران بهترین فیلم را نیز از آن خود کرد تا ثابت کند«هامون» یک درخشش ماندگار در سینمای ایران است.
حالا اما ۱۲ سال از سفر ابدی خسرو شکیبایی میگذرد و همچنان یاد و خاطرهاش در سینمای ایران زنده است. هنرمندی که ایفای نقش در ۴۰ فیلم سینمایی را در کارنامه حرفهای خود دارد، صدایش با اشعار معروف گره خورده و برای بسیاری از ما خاطرهساز است.
اوج درخشش شکیبایی
خسروشکیبایی در همان ابتدا که وارد سینما شد، با یک اقبال عمومی بینظیر مواجه شد؛ اقبالی که هم ناشی از شخصیتش بود و هم ناشی از هنر بینظیرش در بازیگری. اما او تلاش کرد تا به نقاط بالاتری برسد. پیش رفت و در سال ۱۳۷۳ با بازی در فیلم «کیمیا» به کارگردانی احمدرضا درویش ، توانست برای دومین بار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را در سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر، از آن خود کند.
در بیستوسومین جشنواره فیلم فجر هم شکیبایی برای بازی در «سالاد فصل» فریدون جیرانی ، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد.
این بازیگر فقید در سال ۵۴، یعنی یک سال بعد از اولین حضور خود در فیلم کوتاه «کتیبه»، به دعوت محمدرضا اصلانی در سریال «سمک عیار» ایفای نقش کرد و پس از آن در سریالهایی چون «لحظه»، «کوچک جنگلی»، «مدرس»، «روزی روزگاری»، «خانه سبز»، «کاکتوس»، «آواز مه»، «تفنگ سر پر» نقشآفرینی کرد.
به گفته خود شکیبایی، هنگامی که او میخواست وارد تلویزیون شود تمام دوستان و نزدیکانش با او مخالفت کردند اما او توجهی نکرد و مسیر علاقهاش را بیش از پیش دنبال کرد.
او در طول دوران حضورش در عرصه هنر صداپیشگی را هم تجربه کرد که میتوان به این فیلمها و کاراکترها اشاره کرد: «شعله» (پیرمرد مسلمان)، «غازهای وحشی» (آرتور ویتی)، «چارلتون هستون» (زلزله، بوکانیر، چهار تفنگدار، نبرد میدوی، آخرین مردان سرسخت، سرگرد هندی)، «جیمز میسون» (معلم من شیطان، قیمت یک زندانی) و بیلی کازبی است.
سرانجام شکیبایی در ساعت ۴ صبح جمعه ۲۸ تیر۱۳۸۷ در سن ۶۴ سالگی در اثر عارضه قلبی در بیمارستان پارسیان تهران درگذشت.
در سال ۱۳۸۹ کتاب خسرو شکیبایی به تألیف الهام قرهخانی با نگاه به زوایای گوناگون شخصیت این هنرمند توسط انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا منتشر شد. این کتاب مقدمهای بر اصول بازیگری خسرو شکیبایی از نگاه آیدین آغداشلو، اکبر عالمی، جمشید مشایخی، مهران مدیری و هدیه تهرانی و هفتاد نفر دیگر از سایر هنرمندان ایران است. در این کتاب تنی چند از هنرمندان سینمای ایران از دیدگاههای گوناگون دربارهی زندگی و هنر خسرو شکیبایی سخن گفتهاند.
دیدگاه تان را بنویسید