آندره کریسانتی استاد میکروبیولوژی در دانشگاه پادوا و مدیر سابق گروه بیماری‌های عفونی در انستیتوی بهداشت ایتالیا در مقاله‌ای برای گاردین از تجربه کنترل کرونا در یکی از شهر‌های ایتالیا گفته است. وی در این مقاله می‌نویسد: «تقریباً یک ماه از زمان شروع ویروس کووید 19 در سراسر ایتالیا گذشته است و با توجه به این که کل موارد ابتلا به کرونا تا ۱۹ مارس به ۴۰ هزار نفر رسید، اکنون شرایط این کشور را می‌توان بحرانی‌تر از تمام کشورهای جهان در حوزه ابتلا به کرونا دانست.»
کریسانتی در ادامه می‌نویسد: «در دو هفته گذشته، یک مطالعه آزمایشی امیدوارکننده در اینجا (ایتالیا) نتیجه‌هایی به دست آورده که ممکن است برای سایر کشور‌ها که تلاش دارند بیماری کرونا کنترل کنند، آموزنده باشد. در تاریخ ۶ مارس، به همراه محققان دانشگاه پادوا و صلیب سرخ، ما کلیه ساکنان "VO"، شهری با ۳۰۰۰ نفر جمعیت در نزدیکی ونیز را آزمایش کردیم (از جمله کسانی که علائمی نداشتند). این بررسی به ما امکان داد تا قبل از بروز علائم عفونت، مردم را قرنطینه کنیم و جلوی گسترش بیشتر کرونا ویروس را بگیریم. به این ترتیب، ما در کمتر از ۱۴ روز ویروس کرونا را ریشه کن کردیم.
در حالی که ما معتقدیم برای اتخاذ این رویکرد در شهری مانند میلان که آلودگی در آن شایع است، بسیار دیر شده است، هنوز هم زمان برای انجام این کار در انگلستان (قبل از وخیم‌تر شدن بحران) وجود دارد: دولت می‌تواند خوشه‌های انتقال کرونا را شناسایی و قرنطینه کند. باید همه افراد را تحت تأثیر قرنطینه قرار دهید، مخاطبین اخیر بیماران را ردیابی و قرنطینه کنید و آن‌ها را نیز جدا کنید (چه علائمی داشته باشند یا نه).آزمایش ما به طور اتفاقی انجام شد. مقامات ایتالیایی نسبت به اخبار مربوط به اولین مرگ این کشور که در Vò بود واکنش شدیدی نشان دادند. کل شهر در قرنطینه قرار گرفت و هر ساکن شهر مورد آزمایش قرار گرفت. تست‌ها توسط ما در دانشگاه پادوا انجام شد ومشخص شد که این یک موقعیت اپیدمیولوژیک منحصر به فرد است -و برنامه‌ای در نظر گرفته شده بود تا شهر را در حالت قرنطینه نگه دارد و دور دوم آزمایش‌ها را پس از نه روز انجام دهد.در دور اول تست، ۸۹ نفر تست مثبت داشتند. در دور دوم این تعداد به 6 نفر کاهش یافته بود که در قرنطینه باقی مانده اند.
در این روش، ما موفق به از بین بردن ویروس کرونا از Vò و دستیابی به میزان بهبودی ۱۰۰ نفری برای کسانی شدیم که قبلاً آلوده بودند در حالی که هیچ مورد دیگری از انتقال وجود ندارد. ما یک یافته جالب داشتیم: در زمان تشخیص اولین مورد علامت دار، بخش قابل توجهی از جمعیت، حدود ۳ ٪، قبلاً آلوده بودند، اما بیشتر آن‌ها کاملاً بدون علامت بودند. مطالعه ما یک اصل با ارزش را ایجاد کرده است: انجام آزمایش روی همه ی شهروندان، چه علائم کرونا داشته باشند، چه خیر. این راهی برای کنترل این بیماری همه گیر فراهم می‌کند. ماهیت این بحران بدان معنی است که ایجاد یک پاسخ ساختاری مانند این بسیار مهم است، در حالی که آزمایش گسترده برای گفتن یک داستان دقیق از تعداد افراد مبتلا تأثیر دارد و میزان مرگ و میر ویروسرا مشخص می‌کند. در ایتالیا، ما با افزایش شایع مرگ و میر (تعداد تلفات تقسیم بر تعداد افراد آلوده) مبارزه کرده ایم، که به مقدار آشکار ۸ درصد رسیده است (بسیار بالاتر از میزان مرگ و میر در چین و به شدت نزدیک به آن در طی شیوع سارس ۲۰۰۲-۲۰۰۳)این نرخ بالا گمراه کننده است.
پس از گذشت چند روز ابتدایی شیوع کرونا، مواردی به عنوان همه افرادی که به این ویروس آلوده بودند طبقه‌بندی شدند. از آن زمان، فقط افراد واضح و علامت دار (آن‌هایی که به مراقبت پزشکی نیاز دارند) از نظر ویروس آزمایش شده و از این رو به عنوان موارد ابتلا شمارش شده‌اند. این تصمیم فقط برای آزمایش افرادی که برای درمان با علائم ویروس مراجعه کرده اند، توسط کارشناسان اصلی بهداشت عمومی ایتالیا گرفته شده است. ظاهراً مطابق با پیشنهادات سازمان بهداشت جهانی افرادی که درخواست مراقبت پزشکی نکرده اند، فقط گاهی اوقات در ایتالیا مورد آزمایش قرار گرفته اند. با این وجود، افراد بدون علامت یا شبه علامت دار که ۷۰ ٪ از تمام افراد آلوده به ویروس را نشان می‌دهند نادیده گرفته شده اند و بدتر از همه این که بخشی از آن‌ها که فاقد علامت هستند به راحتی ویروس را به دیگران منتقل کند. آزمایش کامل، تصویری واضح‌تر از تعداد واقعی مبتلایان را به ما نشان می‌دهد.
اگر این واقعیت را در نظر بگیریم که فقط افراد صد در صد مبتلا به ویروس (افراد علامت دار) مورد آزمایش قرار نمی‌گرفتند میتوانیم حدس بزنیم که درصد مرگ و میر می‌توانست کاهش پیدا کند. این فرضیه با بررسی مرگ و میر در منطقه ونتو ثابت می‌شود که به طور پیوسته در حدود ۲.۵-۳ درصد است. با وجود بالا بودن این رقم اما سه برابر کمتر از موارد لومباردی و امیلیا-رومانیا است.
اکنون مساله قابل طرح این است که چرا این تفاوت قابل توجه است؟ ونتو در حوزه آموزش، سبک زندگی عمومی، درآمد شخصی و سن جمعیت قابل مقایسه با دو منطقه شمالی دیگر است. همه عوامل، به ویژه آخرین مورد، بر مرگ و میر کرونا تأثیر دارد. اگرچه غیر همگن است. جمع آوری داده‌ها و سایر متغیر‌ها می‌توانند تفاوت را توضیح دهند، یک عامل اصلی وجود دارد که احتمالاً در کنترل بیماری نقش دارد. در ونتو، ویروس با آزمایش بیشتر مورد بررسی قرار گرفت، برنامه‌ای که شامل بخشی از جمعیت بدون علامت بود. در هر ۱۰۰ نفری که در ونتو آزمایش شده اند، تعداد رسمی بیماران تقریباً هشت نفر است که به ترتیب در حدود نیم و یک سوم این نسبت در لومباردی و امیلا رومانا.
متأسفانه، تکرار این مدل در یک شهر بزرگ به دلیل تعداد افرادی که نیاز به آزمایش دارند تقریباً غیرممکن خواهد بود. با این حال، یافته‌های ما توجه دقیق توسط سیاست گذاران بهداشت و درمان در ایتالیا و سراسر جهان را تضمین می‌کند. آن‌ها از محققان دعوت می‌کنند ویروس را از طریق آزمایش گسترده افراد علامت دار و تمام تماس‌های اجتماعی آن‌ها از جمله بستگان، دوستان و همسایگان از بین ببرند. به این ترتیب، ما این بیماری را پیش از آنکه شانس ابتلا به بیماری افزایش پیدا کند یا بیماری به افراد دیگر منتقل شود متوجه می‌شویم.
در صورت عدم وجود روش‌های درمانی خاص یا واکسن، قرنطینه، دوری و شناسایی ناقلین بدون علامت تنها اقدامات واقعی برای کنترل این بیماری عالم گیر است. در انگلیس، مقامات هنوز هم می‌توانند خوشه‌ها را شناسایی و قرنطینه کنند و هر فردی را که با افراد آلوده در تماس بوده اند، آزمایش کنند. در اقدامی عاقلانه، گرچه احتمالاً با تاخیر، سازمان جهانی بهداشت در این هفته آنچه را که ما در تحقیقات خود یافته ایم بهترین خط دفاع دانسته و بر اهمیت آزمایش تاکید کرده است.
در برابر ویروسی قرار داریم که واکسن و دارو ندارد پس1 میتوانیم پیشروی ان را تا فصل گرما فقط کند کنیم ما فقط میتوانیم ان را کند کنیم کا ر دیگری از ما بر نمی اید تازمان گرما یا پیدا شدن دارویی یا واکسنی