در واقع، در یک دوره زمانی خاص، افرادی که روابط اجتماعی ضعیف‌تری دارند نسبت به آنهایی که روابط قوی‌تری دارند ۵۰ درصد بیشتر احتمال دارد به کام مرگ کشیده شوند. این نتایج تحقیقاتی است که روی بیش از ۳۰۸ هزار نفر از مردم کره زمین انجام شده است.
به عبارت دیگر، تنهایی مثل کشیدن ۱۵ نخ سیگار در یک روز کشنده است.
به همین دلیل است که بعد از محروم کردن خود از ارتباطات اجتماعی، حتی به صورت موقت، اصلا حس خوبی نداریم: در دوران تنهایی، بدن شما می‌خواهد به شما بگوید که اگر می‌خواهید بیشتر زنده بمانید، لازم است با افراد جامعه در ارتباط باشید.
به گفته یکی از اساتید روانشناسی و عصب‌شناسی دانشگاه بریگام لانگ، اگر ما تنهایی را به عنوان یک نوع پاسخ سازگاری و مطابقت بدن مانند گرسنگی و تشنگی در نظر بگیریم، وضعیت ناخوشایند تنهایی و انزوا ما را تحریک و وادار می‌کند در پی ارتباطات اجتماعی باشیم؛ درست مثل زمانی که گرسنه هستیم و دنبال غذا می‌گردیم.
البته، در وضعیتی مانند یک شیوع یا پاندمیک که نیاز است مردم از ارتباط رو در رو پرهیز کنند، این شرایط انزوای ناراحت‌کننده را باید تحمل کرد تا تاثیر منفی خطرات بیشتر و آنی دفع شود.
تاثیر عدم تحرک فیزیکی به اندازه آسیب‌های ذهنی مخرب خواهد بود.
کاهش تحرک بدنی می‌تواند در مغز ما هم تاثیر بگذارد؛ چه خودتان را به منظور محافظت بیشتر با قرار نگرفتن در معرض ویروس وادار به قرنطینه خانگی کرده باشید یا این که کارمند هستید و به دلیل این که شرایط اداری شما این چنین ایجاب می‌کند از خانه به کار خود ادامه می‌دهید.
به عنوان مثال، به ورزشکاران آسیب‌دیده نگاه کنید. ممکن است ورزشکاران در زمان آسیب‌های جسمی به میزان زیادی دچار تحولات عاطفی یا احساسی شوند زیرا دیگر مکانیسم مقابله را ندارند؛ یعنی مکانیسمی که سابقا این احساسات غم‌افزا را از آنها دور نگه می‌داشت.
ورزشکارانی که آسیب جسمی می‌بینند، با ناراحتی، زودرنجی، خستگی، عصبانیت و دیگر احساسات آزاردهنده تغییر حالات روحی خود را بروز می‌دهند.
کم شدن تحرکات جسمی یا حذف کردن ورزش از برنامه روزانه ممکن است عضلات شما را دچار آتروفی یا ضعف و تحلیل کند
در ورای جمله کلیشه‌ای “اگر از چیزی استفاده نکنی، آن را از دست می‌دهی” یک دلیل مهم وجود دارد: و این حقیقت است.
تحقیقات دیگری نشان داد بزرگسالان چاق یا آنهایی که دچار اضافه وزن هستند و برای تناسب اندام ۴ ماه ورزش کرده‌اند اما به دلیل شرایط جامعه و قرنطینه خانگی مجبورند یک ماه ورزش خود را قطع کنند، بیشتر بهبودها یا پیشرفت‌هایی که با انجام تمرینات هوازی یا ایروبیک کسب کرده بودند را همراه با حساسیت به انسولین و کلسترول از دست می‌دهند.
تاثیر قرنطینه خانگی می‌تواند در درازمدت آسیب‌های جسمی برای افراد ایجاد کند
بنا بر تحقیقاتی که در مورد تاثیرات روانشناختی قرنطینه در دوران شیوع بیماری به تازگی منتشر شده است، این تجربه می‌تواند منجر به بروز علائم استرس‌های پس از سانحه، افسردگی، گیجی، خشم، ترس و سوء مصرف مواد شود.
آسیب‌پذیرترین قشر از مردم آنهایی هستند که مشکلات سلامت روان دارند یا قبلا به این نوع بیماری‌ها مبتلا بوده‌اند.
البته، شدت تاثیرات قرنطینه خانگی در مغز مردم بستگی به وضعیت، شخصیت و سابقه هر فرد دارد
آنهایی که علائم ابتلا به ویروس کرونا دارند و خودشان را در اتاق خواب قرنطینه می‌کنند، نسبت به افرادی که سلامت جسمی دارند و می‌خواهند مهمانی و جشن بگیرند ممکن است احساس بدتری داشته باشند.
این که چطور شما در یک دوره ایزوله یا انزوای اجتماعی (قرنطینه خانگی) تحت تاثیر قرار می‌گیرید یا از تعاملات و ارتباطات خود با دیگران می‌کاهید به شخصیت خود شما نیز بستگی دارد.
اگر شما یک فرد برونگرا هستید که با روابط اجتماعی بیشتر جان می‌گیرید و حالتان خوب است، وضعیت قرنطینه خانگی برای شما دشوارتر از فرد درونگرایی است که علاقه به لم دادن روی مبل و خواندن کتاب دارد.
برای این که خودتان را از لحاظ جسمی با تاثیرات قرنطینه خانگی آماده کنید، ورزش در خانه را در برنامه خود بگنجانید
سعی کنید یک برنامه ورزشی سالم و متنوع داشته باشید تا بتوانید بر حس رخوت، کسالت و تنبلی خود غلبه کنید. مجبور نیستید خودتان را دو هفته یا یک ماه متمادی در دوران قرنطینه خانگی با سوپ و بیسکوییت ترد سرگرم کنید.
به جای این، از سبزیجات منجمد و کنسروشده و غلاتی مانند برنج و پاستا استفاده کنید و سعی کنید غذاهای ساده اما مغذی مانند سالاد ماکارونی و سبزیجات تند طبخ کنید.
البته قبل از هر چیز، حتما اطمینان حاصل کنید که قوطی بازکن دارید!
برای این که خود را از نظر روانی و احساسی در دوران قرنطینه خانگی یا کاهش روابط اجتماعی آماده و قبراق نگه دارید، سعی کنید به طور مجازی با دیگران ارتباط برقرار کنید
قرنطینه شدن در دنیای مدرن امروز نسبت به دهه گذشته شما را کمتر از جامعه و اطرافیان دور و بی‌بهره می‌کند؛ تنها چیزهایی که لازم دارید، یک خط تلفن برای تماس صوتی و یک بسته اینترنتی برای تماس مجازی است.
نرم‌افزارهایی مانند واتساپ، تلگرام، ایمو، فیس تایم و اسکایپ برقراری تماس با دیگر اعضای خانواده یا دوستان و همکاران را برای شما امکان‌پذیر می‌کند. بنابر این، شما می‌توانید بر پاسخ‌های آزاردهنده کوتاه‌مدت قرنطینه خانگی غلبه کنید و هنوز هم ارتباط خود با دیگران را حفظ کنید؛ بدون این که خودتان را در معرض خطر ابتلا به ویروس کرونا بگذارید.
تحقیقات نشان می‌دهد برقراری ارتباط مجازی با دیگران و احوالپرسی از آنها در دوران قرنطینه خانگی هم سلامت روانی شما را بیشتر می‌کند هم کسانی راکه با آنها در ارتباط بوده‌اید. زیرا آنها هم دست کم مانند خود شما دلشان می‌خواهد از طرف دیگران درک و حمایت شوند.
وقتی شما هنوز افرادی را در زندگی خود دارید که می‌توانند به شیوه‌های مختلف به شما عشق و حمایت کافی را بدهند، باعث می‌شود دوران عذاب‌آور قرنطینه خانگی راحت‌تر و قابل تحمل‌تر سپری شود.
دیدگاه تان را بنویسید