مهدی معصومی اصفهانی اظهار کرد: فارغ از آنکه بحث درباره صادرات چه کالایی مطرح است، باید در نظر داشت که بازار صادراتی، ویژگی‌های خاص خود را دارد. ما نمی‌توانیم یک بار کالایی را به یک مشتری خارجی بفروشیم و دیگر کاری با آن واردکننده نداشته باشیم، بلکه امروز آنچه در بازار صادرات اهمیت دارد، تداوم ارسال محصول و تضمین نیازهای واردکننده در مدتی طولانی است.
به گفته وی، در فضای عادی نیز به دست آوردن بازار صادراتی و رسیدن به معاملات قطعی، کاری دشوار، پیچیده و طولانی مدت است. با توجه به تحریم‌ها، شرایط برای صادرکنندگان ایرانی در این بخش دشوارتر نیز شده است؛ از این رو نمی‌توان با تغییر مداوم دستورالعمل‌ها، روی این بازار ریسک کرد.
این عضو اتاق بازرگانی تهران با اشاره به برنامه‌ریزی تولیدکنندگان بر اساس بازارهای احتمالی فروش‌شان، بیان کرد: وقتی یک تولیدکننده چه در حوزه کشاورزی و چه در حوزه صنعتی، کالایی را تولید می‌کند، برنامه‌ای برای بازارهای احتمالی تدارک دیده و اگر محصول فضای صادرات داشته باشد، قطعا روی این بازار نیز برنامه‌ریزی می‌شود.
معصومی ادامه داد: وقتی قرارداد صادرات بسته می‌شود و تولیدکننده آماده ارسال محصولش می‌شود ولی ناگهان با یک مصوبه صادرات یک محصول ممنوع شده یا روی آن تعرفه وضع می‌شود، تولیدکننده ضرر قابل توجهی می‌کند و در کنار آن بازار صادراتی ما نیز به خطر می‌افتد.
وی خاطرنشان کرد: پیش از آنکه به شکل جزئی راجع به یک محصول صحبت کنیم، باید در نظر داشت که سیاست‌های صادراتی باید بلندمدت تعریف شوند و برای مثال رویکرد کشور برای مدت ۱۰ ساله مشخص شود. در چنین بستری تولیدکننده می‌داند باید خود را برای چه بازاری آماده کند و آیا اساسا اجازه صادرات آن را خواهد داشت یا خیر.
در ماه‌های گذشته بخش خصوصی از برخی سیاست‌ها در وضع عوارض صادراتی بر برخی محصولات انتقاد کرده است.
دیدگاه تان را بنویسید