انتخاب آقای علاوی نتیجه هفته ها مذاکرات و تنش در میان نخبگان سیاسی بود که حتی به سطح خیابان ها نیز کشیده شده بود. پیش از این سه گزینه توسط فتح مطرح شده بودند که هیچکدام نتوانستند به جایگاه نخست وزیری دست یابند و در نهایت علاوی نیز با کش و قوس فراوان توسط فتح و سائرون به رئیس جمهور معرفی شد. بنابراین در این شرایط طبیعی است که علاوی گزینه نخست برخی گروه ها مثل فتح نبوده است و حتی برای معرفی وی، شروطی نیز تعیین شده بود و تعهداتی از وی گرفته شده بود. لیکن به نظر می رسد هراس برخی جریان های شیعی از قرار گرفتن در یک شرایط بی بازگشت باعث شد تا در نهایت علاوی را برگزینند.
علاوی حاصل توافق همگی احزاب نبوده است و در یک فضای پرتنش و پراختلاف انتخاب شد. طبیعی است که برخی از احزاب و طرف ها تمایلی به وی نداشته باشند. بنابراین سعی می کنند تا از طریق بسیج خیابانی، شرایط را بر هم بزنند. افزون بر اینکه بخشی از معترضان نیز اعتقاد دارند که علاوی چهره مطلوبی نیست و در گذشته بخشی از همین نظام سیاسی بوده است.
برخی پیش بینی می کنند که علاوی هم قادر نخواهد بود به اوضاع سر و سامان دهد و نهایتا زیر بار فشارها کناره گیری خواهد کرد. اما باید در نظر داشت که هنوز برای اظهار نظر درباره این موضوع زود است. باید دید شرایط چگونه پیش خواهد رفت. آیا اعتراضات خیابانی با همین شدت ادامه خواهد داشت یا خیر؟ آیا وی توان ایستادگی در برابر فشارهای خیابانی و احزاب را خواهد داشت یا نه؟ موضوع تشکیل کابینه و موفقیت یا عدم موفقیت وی در این باره نیز مهم است و می تواند در رفتار آینده وی اثرگذار باشد. در مجموع به همان دلیلی که گفته شد یعنی سابقه حضور وی در بدنه سیاسی عراق و همینطور نمایندگی مجلس، نگاه مثبتی به اینگونه شخصیت ها وجود ندارد.
بررسی رویکرد عبدالمهدی و علاوی نیز از جهاتی قابل توجه است. عبدالمهدی در روابط خارجی خود در کنار اراده آمریکایی ها قرار نگرفت. برایند اقدامات و رفتارهای وی آمریکایی ها را به این درک رسانید که ادامه حکومت عبدالمهدی به سود آنان نخواهد بود بنابراین پروژه برکناری یا کناره گیری وی را رقم زدند. به نظر می رسد علاوی شخصیتی خنثی و همینطور پراگماتیست داشته باشد. احتمالا وی از تجربه حکومت عبدالمهدی استفاده کند و در سیاست خارجی خود، نوعی از توازن را در روابط با تهران و واشنگتن برقرار کند. به نظر می رسد دوره نخست وزیری آقای علاوی به دلیل شرایط فعلی داخلی و به شدت پرتنش عراق و همچنین تحولات حساس منطقه ای دوره ای سخت برای وی خواهد بود. فعلا باید صبر کرد و دید وی در معرفی کابینه چگونه رفتار خواهد کرد. این موضوع می تواند آزمونی برای سنجش توانایی های وی باشد.
*روزنامه نگار عراقی
دیدگاه تان را بنویسید