داشتن تب اگرچه ممکن است هشداری درمورد ابتلا به کووید ۱۹ باشد، اما همیشه روش خوبی برای تعیین این مساله نیست که شما دچار عفونت کووید ۱۹ شده‌اید. یک مساله آن است که ممکن است دمای بدن شما بالا نباشد، اما در عین حال دچار عفونت کووید ۱۹ باشید.
مطالعه‌ای که در تاریخ ۶ ژوئیه در مجله‌ی PNAS منتشر شد، تخمین زده است که وقتی فردی دچار عفونت SARS-CoV2 می‌شود، در بیش از ۵۰ درصد از مواقع، فردی که ویروس را به دیگری منتقل کرده است، هنگام انتقال عفونت هیچ نشانه‌ای نداشته است. مطالعه‌ای که اخیرا در MMWR منتشر شد، نشان داد که ۲۰ درصد از نمونه‌ای در دسترس از ۱۶۴ بیمار مبتلا به کووید ۱۹، دچار تب نشده بودند. بنابراین، با توجه به این نتایج، کمتر از ۴۰ درصد از افراد عفونی دچار تب خواهند بود.
مشکل دوم این است که ممکن است دمای بدن شما بالا باشد اما دچار کووید ۱۹ نباشید. علاوه‌بر عفونت ویروس کرونا، عوامل بسیاری وجود دارند که می‌توانند موجب تب شوند. تب می‌تواند نتیجه‌ای از عفونت‌های مختلف دیگری مانند آنفولانزا، هپاتیت، مالاریا، نوروویروس و همچنین بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) یا بیماری کرون باشد. نوزادان نیز هنگام درآوردن دندان دچار تب می‌شوند. لخته‌های خون، داروهای خاص، آفتاب‌سوختگی بد و مسمومیت غذایی نیز از عوامل دیگر هستند.
مورد دیگر، این است که در مواقعی دمای بدن افزایش پیدا می‌کند. فعالیت بدنی و دمای هوای اطراف می‌تواند روی دمای بدن شما اثرگذار باشد. بنابراین دویدن قبل از بررسی دمایی می‌تواند موجب افزایش دمای بدن شود. بدن شما همچنین ممکن است دارای نوسانات طبیعی دمایی باشد. مطالعه‌ای که در مجله‌ی Journal Chronobiology International منتشر شد، نشان داد که دمای بدن می‌تواند در طول روز، هفته و سال متغیر باشد. هر روز، دمای بدن معمولا در حدود ۶ تا ۸ صبح پایین‌تر و بین ۶ تا ۸ بعدازظهر در بالاترین حد خود است.
دمای بدن معمولا در فصل زمستان نسبت‌به تابستان کمی سردتر است. موارد دیگری نیز وجود دارند که به‌طور طبیعی می‌توانند روی دمای بدن شما اثر داشته باشند. به مطالعه‌ی منتشر شده در مجله‌ی Biological Rhythm Research نگاه کنید که دمای دهانی زنی را طی ۳۰ سال هر روز غروب اندازه‌گیری کرده بود. دمای بدن او در دوران قاعدگی متفاوت بود، با افزایش سن کاهش پیدا کرد و در دوران یائسگی به‌طور قابل توجهی پایین آمد. درجه‌ی حرارت بدن او در طول فصول مختلف نیز متغیر بود و در ماه اوت به اوج خود و در ماه‌های فوریه-مارس به پایین‌ترین حد خود می‌رسید.
مساله‌ی چهارم این است که ممکن است تب شما پنهان شده باشد. مثلا فرض کنید داروی کاهنده‌ی تبی مانند تیلنول (استامینوفن) را به دلیل دیگری مانند سردرد، دندان‌درد یا موارد دیگر مصرف می‌کنید. این دارو می‌تواند تب شما را پنهان کند.
مساله‌ی دیگر آن است که اندازه گیری دمای بدن ممکن است دقیق نباشد. مکانی از بدن که دمای آن اندازه‌گیری می‌شود، اهمیت دارد و بر دمایی که خوانده می‌شود، اثر می‌گذارد. مکان‌های رایج اندازه‌گیری دمای بدن گوش، مقعد، دهان و زیربغل هستند. یک مرور سیستماتیک که در سال ۲۰۱۵ در مجله‌ی Annals of Internal Medicine منتشر شد، نشان می‌داد دمای مقعد درمقایسه‌با دمای دیگر مناطق بدن، دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌ها را فراهم می‌کند. البته اندازه‌گیری دمای مقعد در موقعیت‌های بسیاری مسیر نیست، بنابراین یک سازمان یا شرکت باید روش‌های دیگر اندازه‌گیری درجه حرارت بدن را انتخاب کند. آن‌ها ممکن است حتی از رویکردهای غیرتماسی مانند سیستم‌های تصویربرداری حرارتی و دماسنج‌های مادون قرمز استفاده کنند زیرا در این روزها، اندازه‌گیری دمای افراد مختلف ازطریق تماس ممکن است بهترین کار نباشد.
به‌خاطر داشته باشید که چنین دستگاه‌های غیرتماسی ازنظر دقت می‌توانند بسیار متفاوت باشند. همچنین، مردم ممکن است دستورالعمل‌ها را دنبال نکنند. سازمان غذا و داروی آمریکا در وب‌سایت خود هشدار داده است: «این دستگاه‌ها مزایای زیادی دارند اما به‌منظور خوانش دقیق باید به‌درستی مورد استفاده قرار گیرند.» از آ‌ن‌جایی که دمای بالای بدن به‌طور قطعی نشان‌دهنده‌ی عفونت کووید ۱۹ نیست، ارزیابی‌های بیشتر و آزمایش‌های تشخیصی نیاز است تا تعیین شود که آیا فردی دچار عفونت مذکور است. درمجموع، غربالگری دمایی ممکن است برخی از موارد کووید ۱۹ را بگیرد، اما ممکن است بسیاری از موارد را از دست بدهد. بنابراین هرگاه کسی سعی کرد فقط به دلیل انجام غربالگری‌های دمایی و علائم به شما اطمینان بدهد، تردید داشته باشید.
برای مثال، همان‌طور که در مطالب قبلی وبت‌سایت فوربس آمده است، برررسی‌های دمایی روزانه برای بازگشت کودکان به مدرسه کافی نیست. به‌خاطر داشته باشید که پیشگیری از گسترش ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ نیاز به ترکیبی از مداخلات دارد که باید شامل فاصله‌گیری اجتماعی باشد. استفاده از غربالگری دمایی و علائم، نیاز به رعایت فاصله‌گیری اجتماعی و ضدعفونی کردن منظم سطوح و پوشیدن ماسک را برطرف نمی‌کند. تنها یک مداخله کافی نیست.
دیدگاه تان را بنویسید