ارسال به دیگران پرینت

پارک قیطریه

آقامیری عضو شورای شهر: زمین پارک قیطریه وقف نشده بلکه به شهرداری واگذار شده، می خواهیم مسجد بسازیم!

دیده بان ایران برای بررسی قانونی یا غیرقانونی بودن ساخت مسجد در پارک قیطریه با دو عضو شورای شهر گفت و گو کرده است. محمد آقامیری، عضو شورای شهر تهران در توضیح اظهارات اخیر خود در پاسخ به این پرسش که لزوم ساخت مسجد در پارک قیطریه چیست و درباره وقف شدن زمین این پارک به دیده بان ایران گفت: «این زمین وقف نشده است بلکه به شهرداری واگذار شده تا صرف سرانه‌های خدماتی شود. مسجد نیز جزو سرانه‌های خدماتی است.»

آقامیری عضو شورای شهر: زمین پارک قیطریه وقف نشده بلکه به شهرداری واگذار شده، می خواهیم مسجد بسازیم!

 پریسا هاشمی: پارک قیطریه این روزها ترند شده‌ است. شهرداری قرار است در ضلع شمالی این بوستان مسجد بسازد. برخی بر این عقیده‌اند که شهرداری به طمع "گنج خفته" در زمین‌های پارک قیطریه به این ساخت و ساز دست می‌زند و برخی دیگر معتقدند شهرداری پس از ساخت این مسجد بخشی از آن را تجاری کرده و پول خوبی به جیب خواهد زد. در این میان زمزمه‌های در گوشی از دست داشتن سعید حدادیان، مداح معروف در ساخت این مسجد و مسائل پشت پرده خبر می‌داد. ساخت بخش تجاری توسط علیرضا نادعلی، سخنگوی و از جمله حامیان سرسخت زاکانی در شورای شهر تهران تکذیب شد. عزت‎الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز اعلام کرد که «پروژه پارک قیطریه باید با هماهنگی کارشناسان میراث فرهنگی پیش برود و دستورالعمل‌های آن را به شهرداری خواهند داد.»

اما جالب‌ترین اظهارنظر را مجید غفوری‌روزبهانی، دبیر شورای ساماندهی توسعه و گسترش مساجد شهر تهران داشت که گفته بود: «جمعی از اهالی قیطریه تقاضا داشته‌اند که در این محدوده مسجدی ساخته شود.» او در حالی از تقاضای اهالی قیطریه سخن گفت که ساکنان این محله روز طبیعت در پارک قیطریه تجمع کردند تا اعتراض خود را نسبت به ساخت مسجد اعلام کنند. نیروهای امنیتی نیز بین تجمع‌کنندگان حاضر شدند تا این گردهمایی مردمی به قول خودشان به آشوب تبدیل نشود. پر بیراه نیست اگر بگوییم که این اقدام شهرداری امنیت جامعه را هم هدف قرار داد. از سوی دیگر گفته می‌شود که مردمی که مد نظر شهرداری و مدیران آن قرار گرفته است، چهار، پنج نفر هستند که نام معتمدان را بر خود گذاشته و بیش از آن که معتمد محل باشند با شهرداری کار می‌کنند و مراوده دارند.

در این میان فخرالسادات محتشمی‌، همسر مصطفی تاجزاده نیز به این اقدام واکنش نشان داده و در صفحه شخصی خود نوشت: «به عنوان یکی از وارث مرحوم پدر عزیزم که در زندگی اهل کار خیر بود و برای پس از درگذشتش نیز وصیت کرد بود با بخشی از اموالش مسجد احداث شود اعلام می‌کنم اقدام صورت گرفته توسط وصی به هیچ وجه با مشورت و موافقت ما صورت نپذیرفته است و این کار را که مخل مصالح و منافع است قطعا خیر نمی‌دانیم و به عنوان یک شهروند هر گونه دخل و تصرف در ارکی که زمینش به گفته شهردار وقت، اهدایی یک بانوی نیکوکار و با کاربری معین است، کاری خلاف و نمونه بی‌اخلاقی‌های مدیران اقتدارگرا می‌دانم. من هم مثل خیلی از پایتخت‌نشین‌ها از مزیت این پارک بهره برده‌ام و دذ نمارخانه پارک هم نماز خوانده‌ام که البته هیچ گاه مملو از جمعیت نبوده و نمازگزاران گرامی هم در صورت تمایل با اندکی طی طریق به مساجد آن حوالی می‌رسند. پس لطفا آقای شهردار دست از لجبازی با مردم بردارد و به جای اقدامات نمایشی، دین‌داری خود را با ساماندهی نابسامانی‌های شهر و ارائه خدمات ضروری به شهروندان نشان دهد.»

این نوشته فخرالسادات محتشمی تحلیل‌های عجیب و غریبی را در پی داشت و بسیاری این موضوع را به نامه خواهر فخرالسادات به آیت‌الله خامنه‌ای گره زدند و گفتند که این اجرت برائت جستن از مصطفی تاجزاده و فخرالسادات محتشمی است. شهرداری سهم زاکانی از کیک قدرت پس از حمایت از رئیسی در انتخابات بود و حالا زاکانی با استفاده از جایگاه خود قدرت برائت‌کنندگان را هم بی‌نصیب نگذاشته است.

همین مناسبات و تفکر یکدست و خالص‌سازی‌هاست که مجلس (یازدهم)، شورای شهر (ششم) و دولت (سیزدهم) اقدامات غیرقابل قبول خود را با عنوان «خواست مردم» اجرا می‌‌کنند، در حالی که بسیاری از مردم با آن مخالفند. این بار هم شهرداری تن به خواسته عده معدود اما خاص داده تا مسجدی در پارک قیطریه با وجود تمام مخالفت‌ها ساخته شود و آنقدر بر سر این ساخت اصرار ورزیده و پافشاری می‌کند که علیرضا زاکانی، شهردار تهران به صراحت می‌گوید «در تمام بوستان‌ها مسجد ساخته می‌شود.» او برای ساخت این مسجد حاضر است هر بهایی بپردازد حتی اگر در در امنیت جامعه خللی ایجاد شود.

چراغ سبز چمران به زاکانی

مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران اما ساخت مسجد را خارج از مقررات ندانسته و در واکنش به جو ایجاد شده، در اولین جلسه شورای شهر تهران در سال 1403 تاکید کرد: «براساس مصوبه سال 1383 باید برای احداث مساجد مطالعه و مکان‌یابی صورت گیرد. در این مصوبه پیش بینی شده چنانچه بخش خصوصی اقدام به ساخت مسجد کند؛ از آن‌ها عوارضی برای این منظور اخذ نشود. حتی بر اساس این مصوبه شهرداری می‌تواند مثلاً با اهدای زمین، بخش خصوصی را در این امر یاری کند. در سال اول حضور خود در شورای شهر برای ساخت و توسعه مساجد بودجه مشخصی را تعیین کردیم که از افتخارات ما در شورا بوده است. در اینجا باید مردم را روشن کنیم که احداث مسجد در پارک قیطریه نیز تداوم همان مسیر قبل است. نه درختی باید قطع شود و نه پارک اشغال می‌شود. برخی اظهار کردند که پارک جای زندگی است نه نماز گزاردن. باید بگوییم نماز خواندن نیز خود زندگی است. جدا کردن این‌ها همان جدا کردن دین از زندگی است.»

او با اشاره به این که کمی بیندیشیم و تحت تأثیر جو روانی و تبلیغی قرار نگیریم؛ گفت: «این همان اجرای مصوبه است. برخلاف آنچه گفته می‌شود؛ اتفاقاً تعداد مساجد تهران محدود است. در شب‌های قدر شاهد آن بودیم که نه تنها مساجد بلکه امامزاده‌ها نیز مملو از جمعیت بود، بنابراین احداث مسجد قانون ماست و کاری خلاف قانون نباید انجام شود.»

محمد آقامیری  نیز در این جلسه شورای شهر تهران اعلام کرد: «سال‌های گذشته حدود 43 مسجد در پارک‌ها ساخته شده است. ساخت مسجد موضوع جدیدی نیست. حساسیت به وجود آمده بر این اساس است که گفته می‌شود چند مسجد در این محل وجود دارد در حالی که نزدیک‌ترین مساجد 500 متر با آن این پارک فاصله دارد. مبنا این است که زیر 400 متر نباید مسجد ساخته شود.»

آقامیری در توضیح اظهارات اخیر خود در پاسخ به این پرسش که لزوم ساخت مسجد در پارک قیطریه چیست و  درباره وقف شدن زمین این پارک به دیده بان ایران گفت: «این زمین وقف نشده است بلکه به شهرداری واگذار شده تا صرف سرانه‌های خدماتی شود. مسجد نیز جزو سرانه‌های خدماتی است. نمی‌شود بگوییم اینجا پارک است در آن دستشویی یا زمین بازی کودکان درست نشود.»

آقامیری در پاسخ به این سوال که این پارک نمازخانه دارد چه باید در آن مسجد ساخته شود؟ تاکید کرد: «مردم محل خواستند که در آنجا مسجد ساخته شود. البته عده‌ای هم مخالفند که ما به آنها کاری نداریم. مصوبه‌ای سال 83 در شورای شهر تهران وجود دارد که در صورت نیاز در بوستان‌ مسجد ساخته شود.»

تنش ساخت مسجد در پارک قیطریه مهمان شورای شهر تهران

علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران با توضیح درباره ساخت این مسجد در قیطریه در جلسه سه شنبه گذشته شورای شهر گفته بود: «شهرداری فقط زمین در اختیار خیرین قرار می‌دهد تا مسجد ساخته شود.»

او علاوه بر آن اعلام کرد ساختمان موجود در آنجا سرویس بهداشتی است که شبیه انبار شده است و باز هم پای دشمنان را به میان کشیده و گفت: «جوی که در رسانه ایجاد شده بیشتر ذهن‌ها را گرایش به این سمت داده است. یک کار روتینی است. به راحتی با ضریبی که دشمنان خارج از مرزها و در رسانه‌های استکباری خود مانند اینترنشنال، VOA و... موضوعاتی را ایجاد می‌کنند تا دو قطبی کاذب ایجاد کنند. یعنی مومنان و متدینان را مخالف محیط‌زیست از یک طرف (که واقعا اینطور نیست) و از سوی دیگر افراد خاکستری که مخالف مسجد هستند. گاهی مصاحبه‌هایی که یکی از ما می‌کنیم که ممکن است طوفان را ایجاد می‌کند. در جایگاهی نشستیم که گاهی اظهارنظرمان ممکن است سیاه را سفید نشان بدهد و سفید را سیاه و طوری نشود کارهای درستی که انجام دادیم را عده‌ای به چالش بکشد. یک مسجد کوچکی در یک نقطه از پارک چقدر بزرگ است که تمام جامعه ذهنش درگیر شود؟»

مخاطب صحبت‌های، علیرضا نادعلی سخنگوی شورا؛ ناصر امانی دیگر عضو شورای شهر تهران بود که او هم در پاسخ به دیده بان ایران گفت: «به احترام این ایام (شهدای سوریه و روز قدس) صحبتی نمی‌کنم اما هر وقت فرصت شد درباره آن صحبت می‌کنم. فقط تذکر من را پخش کنید و ببینید چه چیزی گفته‌ام.»

عضو شورای شهر تهران خاطرنشان کرد:« باید به عقاید مردم احترام گذاشت، اینکه همه چیز را از دریچه سیاسی و جناحی نگاه کنیم درست نیست، بحث من درباره ساخت مسجد در پارک قیطریه یک بحث فنی و شهرسازی درباره تغییر کاربری پهنه محل مورد بحث بود. طبق قانون پهنه پارک قیطریه، فضای سبز است، چطور می خواهند تغییر کاربری دهند!»

امانی درباره غیرقانونی بودن ساخت مسجد در پارک قیطریه به در ادامه دیده‌بان ایران گفت: «شهرداری اعلام کرده نقشه را طوری طراحی کردیم که فقط چند درختان بزرگ جا به جا شود. اما من روی اصل این موضوع بحث دارم. کاربری این پارک G111 (فضای سبز) است و دارای نمازخانه بوده و نزدیک آنجا مسجد وجود دارد به مصلحت نیست که ما دوباره مسجد بسازیم.»

 

منبع : دیده بان
به این خبر امتیاز دهید:
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه