تقویم انسان های اولیه
یک سیستم نوشتاری بدوی که در دوره شکارچی-گردآورندگان استفاده می‌شده، ظاهراً به‌وسیله یک باستان‌شناس آماتور رمزگشایی شده است. او در پژوهش خود به این نتیجه رسیده که این علائم و نشانه‌ها از زمان عصر یخبندان، یعنی از حدود 20 هزار سال پیش، نوعی تقویم قمری بوده‌اند.
تحقیقی تازه نشان داده است که نقاشی در غارها نه فقط شکلی از ابراز هنری، بلکه وسیله‌ای برای ثبت اطلاعات پیچیده درباره چرخه‌های تولیدمثل حیوانات بوده است. «بن بیکن» که محقق اصلی این پژوهش است، پس از ساعت‌ها تلاش برای رمزگشایی از این نشانه‌ها، تئوری خود را برای گروهی از محققان، از جمله محققان دانشگاه دورهام و کالج لندن مطرح کرد. در ادامه محققان از او خواستند که تحقیقاتش را ادامه بدهد.
مردم در عصر حجر چگونه صحبت می‌کردند؟
بیکن سپس به‌سراغ بررسی کتابخانه بریتانیا رفت و به‌دنبال تصاویری با الگوهای مشابه گشت. او درنهایت توانست با مبنا قراردادن چرخه تولد حیوانات و نمونه‌های مشابه آن‌ها در جهان امروز، نشانه‌های این تقویم را رمزگشایی کند.
انسان‌های عصر یخبندان نوعی تقویم نظام‌مند داشتند
پروفسور «پل پتیت»، باستان‌شناس دانشگاه دورهام می‌گوید: «نتایج یافته‌ها نشان می‌دهد که شکارچی-گردآورندگان عصر یخبندان اولین کسانی بودند که از یک تقویم نظام‌مند استفاده می‌کردند. ما می‌توانیم نشان بدهیم که این افراد – که میراث هنری خود را در غارهای Lascaux و Altamira به‌جا گذاشتند – اولین شواهد از نوعی سیستم زمان‌سنجی را به‌وجود آوردند که بعداً در میان نژاد ما رواج پیدا کرد.»
البته از آنجایی که تصور می‌شود این نشانه‌ها اطلاعات عددی باشند، نمی‌توان آن‌ها را یک سیستم «نوشتاری» کامل در نظر گرفت. این نقاشی‌ها درواقع بیشتر در دسته سیستم‌های نیانوشتاری قرار می‌گیرند. محققان حالا می‌خواهند ببینند بقیه نشانه‌های ثبت‌شده در غارها می‌توانند چه مفاهیمی داشته باشند.
بیکن می‌گوید: «آنچه ما را امیدوار می‌کند این است که رمزگشایی از بخش‌های بیشتر این سیستم نیانوشتاری اجازه خواهد داد تا بفهمیم نیاکانمان چه اطلاعاتی را ارزشمند می‌شمردند.» نتایج این پژوهش در مجله Cambridge Archaeological منتشر شده است.
دیدگاه تان را بنویسید