اما پس از مشخص شدن نحوه عملکرد این قطره‌های چشمی، بسیاری از متخصصان چشم متوجه شدند که برای بسیاری از افراد، این قطره می‌تواند راه آسان‌تر و ایمن‌تر برای داشتن دید واضح باشد.
وقتی افراد وارد دهه چهارم زندگی می‌شوند، دید نزدیک آنها ضعیف می‌شود. بسیاری از آنها مجبور به افزایش اندازه حروف در تلفن همراه یا به حداکثر رساندن روشنایی گوشی یا کامپیوتر هستند.
به این شرایط پیرچشمی گفته می‌شود و تقریبا یک میلیارد از افراد جهان با آن درگیر هستند. 2 کار عمده برای تمرکز چشم روی اجسام نزدیک وجود دارد: عدسی تغییر شکل می‌دهد و مردمک کوچک‌تر می‌شود.
از آنجایی که پیرچشمی توانایی عدسی را برای تغییر شکل محدود می‌کند، این قطره‌های چشمی با کوچک‌تر کردن مردمک چشم، تغییر شکل ندادن عدسی را جبران می‌کنند. انقباض مردمک میزان پراکندگی نور را کاهش می‌دهد.
این باعث می‌شود نور وارد شده به چشم بهتر روی شبکیه متمرکز شود، بنابراین محدوده وسیع‌تری از فواصل در جایی که اشیا در کانون هستند ایجاد می‌کند و به افراد کمک می‌کند اشیای نزدیک و دور را به وضوح ببینند.
هنگامی که فرد قطره را در چشم خود می‌ریزد، حدود 15دقیقه طول می‌کشد تا ماده مؤثره، پیلوکارپین، شروع به‌کار کند. پیلوکارپین دارویی است که برای نخستین بار در اواخر دهه 80میلادی کشف شد و می‌تواند بیماری‌هایی مانند گلوکوم و فشار خون چشم را درمان کند. اثر قطره روی مردمک حدود 6ساعت باقی می‌ماند.
دیدگاه تان را بنویسید