بر اساس یک مطالعه جدید، این تغییرات همچنین باعث افزایش رفتارهای درون گرایانه و بی نظمی می‌شود.
یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که پریشانی روانی مداوم پس از تولد نوزاد ممکن است بر تعامل والدین و کودک و رفتار نوزاد تأثیر بگذارد.
این اولین مطالعه‌ای است که ارتباط مهمی را بین تغییر رشد مغز جنین درون رحم و پیامدهای رشد شناختی بلندمدت برای جنین‌هایی که در دوران بارداری در معرض سطوح بالایی از استرس سمی قرار دارند روشن می‌کند.
هنگامی که جنین‌ها در رحم بودند، محققان تغییراتی را در عمق و حجم هیپوکامپ سمت چپ مشاهده کردند که می‌تواند مشکلات رشد عصبی را که پس از تولد مشاهده می‌شود توضیح دهد.
هنگامی که این کودکان به نوزادانی نوپا تبدیل می‌شوند، ممکن است مشکلات اجتماعی-عاطفی مداومی را تجربه کنند و در برقراری روابط مثبت با دیگران، از جمله مادرشان، مشکل داشته باشند.
برای تأیید بیشتر این موضوع، مطالعات آینده با حجم نمونه بزرگ‌تر که مناطق و جمعیت‌های بیشتری را منعکس می‌کند، مورد نیاز است.
«کاترین لیمپروپولوس»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «با شناسایی زنان باردار با سطوح بالای پریشانی روانی، پزشکان می‌توانند نوزادانی را که در معرض خطر اختلالات عصبی بعدی قرار دارند و ممکن است از مداخلات زودهنگام و هدفمند بهره ببرند، تشخیص دهند.»
محققان برای تعیین کمیت استرس مادر، اضطراب و افسردگی قبل از تولد، از پرسشنامه‌های خودگزارش‌شده معتبر استفاده کردند. حجم مغز جنین و چین خوردگی قشر جنین از تصاویر سه بعدی بازسازی شده به دست آمده از اسکن MRI اندازه گیری شد. کراتین مغز جنین و کولین با استفاده از طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی پروتون اندازه‌گیری شد. رشد عصبی کودک ۱۸ ماهه با استفاده از مقیاس‌ها و ارزیابی‌های معتبر اندازه گیری شد.
دیدگاه تان را بنویسید