ارتباط کیفیت خواب نامناسب با خطر چاقی

خطر چاقی در زنان با کیفیت خواب نامناسب می‌تواند ناشی از سطح کیفیت رژیم غذایی باشد.

با توجه به تحقیقات قبلی که کیفیت خواب و طول عمر نامناسب را با خطر چاقی مرتبط می‌دانند، محققان خاطرنشان کردند که مکانیسم اساسی این ارتباط مبهم است. با این حال، چندین مکانیسم بالقوه شناسایی شده است که شامل کاهش فعالیت بدنی و رژیم غذایی بی کیفیت است.

نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهند: "خواب محدود ممکن است با تغییر پاسخ به هورمون‌ها، مانند لپتین و گرلین، بر مصرف غذا، اشتها، سیری و تعادل انرژی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، کیفیت پایین خواب اغلب با عادات ناسالم و اصلاح شیوه زندگی، مانند کاهش فعالیت بدنی و مصرف غذا‌ها و نوشیدنی‌های پرکالری همراه است. "

آن‌ها با فرض این که کیفیت کلی رژیم غذایی ممکن است با وضعیت خواب و چاقی مرتبط باشد، به دنبال بررسی ارتباط بالقوه در تجزیه و تحلیل مقطعی مردان و زنان کره‌ای شرکت کننده در مطالعه گروهی آینده Ewha-Boramae بودند.

در تجزیه و تحلیل، ۱۱۶۵ شرکت کننده در سنین ۱۹ تا ۸۰ سال که سالانه یا هر دوسال یکبار در بیمارستان بورامای دانشگاه ملی سئول تحت ارزیابی کامل سلامت قرار می‌گرفتند (مردان، ۷۳۷ نفر = زنان؛ ۴۲۸ نفر = تعداد زنان).

شرکت کنندگان واجد شرایط اطلاعات مربوط به مدت زمان خواب را ارائه کردند که به عنوان ۷ ساعت یا بیشتر (کافی) و کمتر از ۷ ساعت (ناکافی) طبقه بندی شد. کیفیت خواب، اندازه گیری شده از طریق شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) بیشتر از ۵ (کیفیت پایین) و ۵ یا کمتر (کیفیت خوب)؛ و کیفیت رژیم غذایی، توسط امتیاز غذای توصیه شده (RFS) ارزیابی می‌شود.

همه شرکت کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) در ۲ گروه طبقه بندی شدند:

در گروه مطالعه، نرخ خواب کوتاه مدت (کمتر از ۷ ساعت) و  کیفیت خواب نامناسب (PSQI> ۵) در زنان چاق در مقایسه با همتایان غیر چاق مشاهده شد و  روند قابل توجهی  در مردان یافت نشد. همچنین مشخص شد که زنان در مقایسه با مردان شاخص‌های کیفیت خواب و کیفیت رژیم غذایی پایین تری دارند.

اگرچه ارتباط معنی داری بین مدت خواب و چاقی با RFS در مردان و زنان مشاهده نشد، اما زنانی که نمرات RFS آن‌ها کمتر یا مساوی با نمره متوسط ​​ (۲۱) بود و کیفیت خواب نامناسب را گزارش کردند، بیش از ۲ برابر بیشتر در معرض چاقی بودند.