ورزشگاه چندمنظوره غدیر در شهر اهواز با گنجایش تقریبا ۴۰ هزار نفر در محدوده شمالغربی اهواز در کنار جاده اهواز اندیمشک در زمینی به مساحت ۴۴ هکتار ساخته شد. ورزشگاهی که پس از ۱۷ سال چشم انتظاری، بالاخره در سال ۱۳۹۰ به افتتاح رسید تا مردم خوزستان نیز صاحب یک ورزشگاه مجهز در استان شوند.
در حالی که هنوز یک دهه نیز از عمر بزرگترین ورزشگاه فوتبالی خوزستان نمیگذرد، تماشای این ورزشگاه از نزدیک، به علاقهمندان به فوتبال پیشنهاد نمیشود زیرا دیدن ورزشگاهی که روزهای خوبی چون جشن قهرمانی استقلال خوزستان در لیگ برتر و میزبانی این تیم و همچنین فولادخوزستان در لیگ قهرمانان آسیا را در دل خاطرات خود جای داده است، اکنون شرایط نامناسبی دارد و دل هر علاقهمند به فوتبال را به درد میآورد.
ورزشگاه غدیر اهواز یک طرح ملی در استان خوزستان محسوب میشود که به دلیل رها شدن و نداشتن یک صاحب مشخص، وضعیت نامناسبی دارد، به صورتی که اکنون رو به روی جایگاه تماشاگران آن به نیزار تبدیل شده، تاسیسات برق و آب ورزشگاه نیز دچار مشکل شده و تجهیزات داخل اتاقهای رختکنها و سالنهای درون آن که هزینه هنگفتی برای آنها شده بود، فرسوده شدهاند. ضمن این که بخشی از سقف طبقه همکف و طبقه سوم نیز به دلیل بارندگی در فصل زمستان تخریب شده و اگر همین روزها به آن رسیدگی نشود، متحمل خسارات بیشتری خواهد شد.
و اما زمین چمن ورزشگاه غدیر؛ این که زمین ورزشگاه به چه روزی دچار شده است نیز قابل تصور نیست. زمینی که بازیهای آسیایی و لیگ برتری زیادی روی آن برگزار شد، اکنون کاملا سوخته و به خاک سیاه تبدیل شده است. همچنین بخشی از صندلیهای ورزشگاه نیز که در جریان بازی تیمهای نمایندگان خوزستان در لیگ برتر تخریب شده بود، به همان شکل باقی مانده و صندلی جایگزین نشده است.
وقتی وارد سالنهای داخلی ورزشگاه میشوی، تار عنکوبتهای بسیاری محوطه را به احاطه خود در آورده است. حتی کبوترها نیز از فضای بالای کولرهای ورزشگاه برای ساختن لانه استفاده کردهاند تا حداقل آنها بهرهای از فضای وسیع این ورزشگاه بدون استفاده ببرند.
گویا ورزشگاه غدیر اهواز زمانی که به بهرهبرداری رسید، مشکل مالکیتی آن حل نشده بود و به همین دلیل حالا میان زمین و آسمان مانده و بلاتکلیف است و همین بلاتکلیفی، آن را به زمین زده تا روزهای تبدیل شدن به مخروبه و خاطره را پشت سر بگذارد. روزهایی که به معنای از دست رفتن آن همه هزینه هنگفت برای ساخت یک ورزشگاه مدرن و مجهز است.
خبرگزاری ایسنا نیز برای مشخص شدن چرایی وضعیت نامناسب این روزهای ورزشگاه غدیر اهواز با چند تن از مسئولان درگیر با کارهای این ورزشگاه به صحبت پرداخته که در ادامه میخوانید.
از کار در ورزشگاه غدیر پشیمانم کردند
سیاوش صادقیچیگانی، بهرهبردار سابق ورزشگاه غدیر اهواز که با ایدههای بسیار و با طرح تبدیل ورزشگاه غدیر به یک مجموعه فرهنگی، ورزشی و هنری، ورزشگاه را در اختیار گرفت، به پشیمانی خود از کار در ورزشگاه غدیر اهواز اشاره کرد و دلیل پشیمانی خود را، عدم تعهد مسئولان دانست و گفت: اداره کل ورزش و جوانان خوزستان به من قول داد که برای انجام برنامههایم در ورزشگاه مبلغی پول به من بدهد اما این مهم انجام نشد، ضمن این که هیات فوتبال خوزستان نیز پول بازیهایی که در ورزشگاه غدیر انجام شدند را به ما نداد و ما هم از جیبمان به کارگرهای ورزشگاه پول میدادیم ولی هزینه کردن از جیبمان هم حدی دارد و در نهایت نیز باوجود داشتن برنامههای بسیار، من را از کار در ورزشگاه غدیر پشیمان کردند و مجبور شدیم ورزشگاه را پس بدهیم.
وی افزود: من در واقع پولی نمیخواستم و فقط همراهی و انجام آن چه در قرارداد آمده بود را از مسئولان میخواستم. آن ها حتی از نظر قانونی هم ورزشگاه را به من تحویل نداده بودند. من ورزشگاه را از هیات فوتبال اهواز تحویل گرفتم ولی قرار بود، یکسری تعهدات را اداره کل ورزش و جوانان خوزستان انجام دهد که انجام نداد. از ۱۵ اسفندماه ۹۷ تا تقریبا شهریرماه ۹۸ این ورزشگاه در اختیار من بود که در این مدت نیز هزینههای زیادی را متحمل شدم. حتی قرار بود طبق ماده ۲۷ نیز قرارداد ما بیش از ۱۵ سال باشد تا طرحهای خوب مدنظر را پیاده کنیم ولی متاسفانه به ما کمک نکردند.
بهرهبردار سابق ورزشگاه غدیر اهواز گفت: اکنون ورزشگاه شرایط خوبی ندارد و تنها با سه نگهبان اداره میشود، در حالی که قبلا ۱۴ نگهبان داشت. ورزشگاهی که ۴۴ هکتار است، هیچ بهرهای از آن برده نمیشود ولی ورزشگاههای کوچکتری را در کشور داریم که چه استفادههایی از آنها میشود. ورزشگاه دچار بیتدبیری و نامدیریتی شده است. من به عنوان یک سرمایهگذار هیچ پولی از مسئولان نخواستم و فقط ای کاش به وعدههایشان عمل میکردند تا این ورزشگاه الان چنین وضعیتی نداشت. من ورزشگاه را با ۱۲۰ میلیون تومان بدهی برق تحویل گرفتم و در زمان فعالیت من، برق ورزشگاه برای چهار بار قطع شد و همین باعث ایجاد مشکل در برخی از دوربینها شد.
وی بیان کرد: من به عنوان یک سرمایهگذار اهوازی دیگر حاضر نیستم در خوزستان سرمایهگذاری کنم زیرا من را دلسرد کردند. ورزشگاه غدیر مزیتهای بسیاری دارد و حتی میخواستیم آن جا را برای ورزش بانوان نیز به بهترین شکل مهیا کنیم اما نشد.
ورزشگاه غدیر، اسیر اقدامات نامناسب مسئولان
همچنین ترابی، رییس هیات فوتبال اهواز که ورزشگاه غدیر را برای چند ماه از ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان در اختیار گرفته بود، اظهارکرد: تا پایان سال ۱۳۹۸ من با ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان قرارداد داشتم. زمانی که ورزشگاه در اختیار هیات فوتبال اهواز بود، مشکلی نداشت ولی اکنون رها شده است و وضعیت خوبی ندارد. به هر حال وقتی کارگرها حقوق دریافت نکنند، انتظاری جز این نیز نمیرود.
وی افزود: تا اوایل سال ۹۸ در این ورزشگاه بازیهای لیگ برتر استقلال خوزستان انجام میشد و شرایط خوبی داشت و زمانی که آن را به آقای صادقی تحویل دادیم، او و همکارانش نیز به خوبی از ورزشگاه نگهداری کردند و حتی ۶ ماه از حقوق کارگران را پرداخت کرد اما وقتی ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان به تعهدات خود عمل نکرد، او نیز کار را ادامه نداد. هیات فوتبال اهواز نیز تا پایان سال ۹۸ برای این ورزشگاه با اداره کل ورزش استان قرارداد داشت اما عملا کاری از من بر نمیآمد زیرا درآمدی نداشتیم که بخواهیم حقوق کارگران را بدهیم. طرحهای خوبی برای رونق دادن به این ورزشگاه مدنظر بود ولی با اقدامات نامناسب مسئولان، ورزشگاه رها شد. به هر حال ما مستاجر بودیم و تلاشمان را کردیم ولی نشد. صاحب این ورزشگاه ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان و وزارت ورزش و جوانان است.
نه بیمه داریم و نه حقوق اما مراقب ورزشگاهیم
یکی از کارگران ورزشگاه نیز عنوان کرد: نه بیمه داریم و نه حقوقی دریافت میکنیم ولی بازهم از ورزشگاه مراقبت میکنیم. البته حقوق سال ۹۷ را گرفتیم ولی از سال گذشته تاکنون پولی دریافت نکردهایم؛ اصلا کسی از ما سوال نمیکند شما که دارید از این ورزشگاه نگهداری میکنید، مشکلی دارید یا نه. اینقدر هم به زمین آب نرسید که الان سوخته و تخریب شده است. اگر موتورخانه را درست میکردند حداقل آب به موقع به زمین میرسید. بیشتر کولرهای گیتها نیز تخریب شدهاند و البته محل لانهسازی گنجشکها و کبوترها شده است.
همچنین یکی دیگر از کارگران ورزشگاه غدیر اهواز با بیان این که سه سال است که حقوق نگرفتهایم و کسی از ما سراغ نمیگیرد، گفت: به خاطر عدم رسیدگی نیز بخشیهایی از محوطه داخلی ورزشگاه یعنی سالنها و تجهیزات آنها تخریب شده است. لولههای آب ورزشگاه شکسته و همین باعث آسیب به بخشهایی از ورزشگاه شد.
ورزشگاه غدیر در پیچ و خم مشکل مالکیتی
افشین حیدری، مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان نیز در تشریح وضعیت ورزشگاه غدیر توضیح داد: پروژه ورزشگاه غدیر را برای واگذاری ماده ۲۷ آماده کرده بودیم اما متاسفانه مالکیت آن ایراد داشت و بخشی از سندهای مالکیت آن به نام دولت نبود و در پروسه حقوقی و دادرسی بود که خدا را شکر بخشی از این مشکلات حل شد. البته این مشکلاتِ حقوقی، مربوط به سازمان راه و شهرسازی است.
وی افزود: باتوجه به این که دیگر در این ورزشگاه هیچ بازی برگزار نمیشود، درآمدی هم ندارد و هزینه نگهداری آن نیز بسیار سنگین است و از طرفی ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان نیز از نظر قانونی نمیتواند در این ورزشگاه هزینه کند، زیرا ردیف اعتباری در حوزه جاری و هزینهای بابت آن نداریم و این مشکلِ قانونی، دست ما را بسته است. البته جلسه خوبی در تهران با مسئولی در سازمان برنامه و بودجه داشتیم و او به ما قول داد که در سال ۹۹، ردیفی تحت عنوان حفظ و نگهداری استادیومهای ورزشی خوزستان به ما بدهد تا بتوانیم از آن محل قراردادی منعقد و بتوانیم حقوق پرسنل ورزشگاه را پرداخت کنیم اما باتوجه به این که این مهم اجرایی نشد، ما نیز همچنان بلاتکلیف هستیم ولی مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان با تخصیص کامل از سوی سازمان برنامه و بودجه استان گرفتهایم و در پروسه انتخاب پیمانکار هستیم تا بتوانیم چمن ورزشگاه را به صورت کامل احیا کنیم و بخشی دیگر از مشکلات ورزشگاه را نیز مرتفع کنیم.
حیدری بیان کرد: اکنون بخش بیشتری از حقوق پرسنل را پرداخت کردهایم اما برای پرداخت مابقی حقوق، مشکل داریم. با یکی دو دستگاه دولتی مذاکره کردهایم تا ورزشگاه توسط آنها نگهداری شود و اگر نشود، مجبوریم کاربری و بهرهبرداری در ورزشگاه غدیر را تقسیم کنیم. همانطوری که سایت اهداف پروازی ورزشگاه را به هیات تیراندازی واگذار کردهایم و قطعا چمن آن را در اختیار یکی از هیاتهای ورزشی میگذاریم که بتواند مدرسه فوتبال راهاندازی کند.
وی تاکید کرد: با حل شدن مشکل مالکیت، روی بحث واگذاری ورزشگاه طبق ماده ۲۷ کار خواهیم کرد. همچنین به دنبال اعتبار خوب برای این ورزشگاه و بهرهبرداری خوب از آن هستیم اما موانع قانونی دست ما را بسته است. به هر حال زمانی که این ورزشگاه افتتاح شد، مشکل مالکیتی آن را حل نکرده بودند و از نظر قانونی نیز ردیف اعتباری برای حفظ و نگهداری ورزشگاه توسط ادارهکل ورزش خوزستان وجود ندارد و از نظر واگذاری هم محدویتهایی وجود دارد ولی ما به جد به دنبال رفع این مشکلات و سر و سامان دادن به وضعیت آن هستیم.
ورزشگاه غدیر در طول عمر ۹ ساله خود، مسئولان و صاحبان زیادی را به چشم دیده است اما به دلیل تدابیری که به موقع اندیشیده نشد و مالکی که هنوز مشخص نیست، مدت زیادی است که به حال خود رها شده تا کم کم شکل و شمایل یک مخروبه را به خود بگیرد.
مسئولان با تدبیر و مدیریت درست میتوانستند، درآمدزایی بسیار خوبی از این ورزشگاه داشته باشند تا ضمن تامین هزینههای حفظ و نگهداری آن، به فوتبال و دیگر رشتههای ورزشی استان، رونق ببخشند. البته حل مشکل مالکیتی ورزشگاه غدیر و سر و سامان دادن به وضعیت آن، تنها از عهده ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان بر نمیآید و پای کار بودن مسئولان استان را نیز میطلبد زیرا غدیر یک طرح ملی است و برای حفظ چنین طرحی همه باید وارد میدان شوند.
مشکل مالکیتی، نامدیریتی، بیتدبیری ....؛ هر چه هست را باید هر چه زودتر حل کرد و اگر از همین امروز نیز برای بازسازی این ورزشگاه که ساخت آن ۱۷ سال به طول انجامید، کاری نکرد، شاید به زودی حسرت جبران نشدنی بر دل تمام علاقهمندان به ورزش بگذارد.
دیدگاه تان را بنویسید