محمد درویش، فعال محیطزیست، با انتشار یک ویدئو، در شبکهی اجتماعی خود نوشت:
گیلان، بیشک یکی از قطبهای فرهنگی ایران است که بالاترین خواهان در بین ایرانیان برای مقصد زندگی و سفر را داراست.
گیلان بالاترین ثروت ایران از منظر سرانه آب دردسترس، تالابهای متنوع، ذخایر ژنتیکی، رویشگاه جنگلی، ظرفیت گرمایی ویژه، تنوع خوراک بیرقیب، زیگونگی، حاصلخیزی خاک، جذابیتهای گردشگری، توریسم سلامت، سرانه خرید کالاهای فرهنگی و آفرینش موسیقی فولکلور ایرانی را به نام خود سند زده است.
با این وجود، لحظاتی پیش که از کنار پایینمحله کچا در سراوان عبور کردم، همچنان مانند سی و چهار سال پیش که برای نخستین بار از این مسیر عبور کرده و فسرده شدم، با دیدن این آبراهه سیاه و متعفن به شدت متاسف شدم.
واقعاً برای مدیریت شیرابه و تبدیل این چالش به فرصت و نه بحران، چند سال دیگر باید انتظار بکشیم؟ چرا حتی به قوانین و الزامهای حقوقی مدیریت پسماند که بیش از دو دهه در کشور قدمت دارد، پایبند نیستید؟
دیدگاه تان را بنویسید