سرمای هوای سیبری۱۰ درجه بالاتر از میانگین سال‌های گذشته

شبکه‌ی نظارت بر اقلیم اتحادیه‌ی اروپا روز جمعه‌ی هفته‌ی گذشته اعلام کرد که دمای ماه گذشته در سیبری ۱۰ درجه بالاتر از میانگین بوده است. سیبری منزلگاه بیشترین خاک منجمد زمین است. سرویس تغییرات اقلیمی کوپرنیک (C3S) اعلام کرد که ماه مه سال ۲۰۲۰، ۰٫۶۳ درجه‌ی سانتی‌گراد گرم‌تر از میانگین ماه‌های مه سال‌های ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۰ بود و دماهای بالاتر از میانگین در بخش‌هایی از آلاسکا، اروپا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، مناطقی از آفریقا و جنوبگان نیز مشاهده شد. فرجا وامبورگ دانشمند ارشد C3S به خبرگزاری فرانسه گفت: «به‌ویژه سیبری غربی به‌طور غیرعادی برای چندین ماه گرم بود.» او همچنین ازطریق ایمیلی گفت: «ناهنجاری‌های واقعا بزرگی در جریان ژانویه آغاز شد و از آن زمان این سیگنال کاملا پایدار بوده است.»

_{میانگین ماهانه ناهنجاری‌های دمای سطح در جهان و میانگین ماهانه ناهنجاری‌های دمای سطح در اروپا نسبت‌به سال‌های ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۰. میله‌های تیره‌تر مقادیر ماه مه را نشان می‌دهند}

در سطح جهانی، میانگین دما به‌مدت ۱۲ ماه تا ماه مه سال ۲۰۲۰ حدود ۱٫۳ درجه‌ی سانتی‌گراد بالاتر از سطوح پیش از دوران صنعتی‌شدن بوده است (معیاری که گرمایش جهانی اغلب با آن اندازه‌گیری می‌شود). طبق توافق‌نامه‌ی ۲۰۱۵ پاریس، حدود ۲۰۰ کشور متعهد شده‌اند که افزایش در متوسط دمای سطح زمین را تا حد کمتر از ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد و درصورت امکان در حد ۱٫۵ درجه‌ی سانتی‌گراد محدود کنند.

موج گرما در بخش‌هایی از سیبری و آلاسکا موجب هشدار ویژه در مناطقی خواهد شد که سال گذشته براثر گرمای بی‌سابقه آتش‌سوزی‌های بزرگی در آن‌ها رخ داد و کوپرنیک هشدار داده شعله‌های خفته‌ی زیر زمین ممکن است دوباره جان بگیرند. این شبکه‌ی نظارتی گفت که در طول دوره‌ی مارس تا مه، درجه حرارت‌های بسیار غیرعادی در سیبری وجود داشت.

کربن موجود در خاک منجمد

دمای هوا روی بخش‌هایی از رودهای اب و ینی‌سی به حدود ۱۰ درجه بالاتر از میانگین ۲۰۱۰-۱۹۸۱ رسید. در این مناطق، شکستن زودهنگام یخ رودخانه بی‌سابقه بوده است.

_{میانگین غلظت یخ دریای شمالگان برای ماه مه در سمت چپ. خط نارنجی ضخیم نشان‌دهنده‌ی مرز اقلیم‌شناسی یخ دریا برای ماه مه در دوره‌ی ۲۰۱۰-۱۹۸۱ است. در سمت راست، ناهنجاری‌های غلظت یخ دریای شمالگان برای ماه مه ۲۰۲۰ نسبت‌به متوسط ماه مه در دوره‌ی ۲۰۱۰-۱۹۸۱ نشان داده شده است}

کوپرنیک دماهای بالاتر از حد میانگین را بین ماه‌های مارس تا مه در بیشتر شمالگان ثبت کرده است، اگرچه بهار در شمال کانادا سردتر بود. بخش‌هایی از اروپا (از بالکان تا اسکاندیناوی) نیز در ماه مه شاهد دماهای سردتر از حد متوسط بودند. این وضعیت در استرالیا، آسیای جنوبی و شرق کشور آمریکا نیز مشاهده شد. ۱۲ ماه تا ماه مه، ۰٫۷ درجه‌ی سانتی‌گراد گرم‌تر از متوسط سال‌های ۲۰۱۰-۱۹۸۱ بود که با گرم‌ترین دوره‌ی ‌معادل ثبت‌شده یعنی اکتبر ۲۰۱۵ تا سپتامبر ۲۰۱۶ مطابقت دارد.

به‌طورکلی، دماهای جهانی از سطوح اواسط قرن ۱۹ بیش از یک درجه‌ی سانتی‌گراد افزایش یافته که عمدتا ناشی‌از مصرف سوخت‌های فسیلی است. از سال ۲۰۰۲ دوره‌ای پایدار در دماهای بالاتر از حد میانگین وجود داشته و پنج سال گذشته گرم‌ترین سال‌های ثبت شده بوده است. گرم‌ترین دهه‌ی ثبت‌شده هم دهه‌ی اخیر محسوب می‌شود.

در منطقه‌ی شمالگان، متوسط دما از اواسط قرن ۱۹ دو درجه افزایش پیدا کرده که تقریبا دو برابر میانگین جهانی است. این امر موجب تشدید ذوب صفحه‌ی یخی گرینلند شده است که چندین کیلومتر ضخامت دارد. براثر این رویداد، ۶۰۰ میلیارد تن یخ در سال کاهش پیدا می‌کند و این مقدار یخ ذوب‌شده حدود ۴۰ درصد از کل افزایش سطح آب دریا در سال ۲۰۱۹ را تشکیل می‌‌دهد.

خاک منجمد در روسیه و جنگل‌های کانادا ۱٫۵ تریلیون تُن کربن‌دی‌اکسید را در بطن خود دارد که حدود ۴۰ برابر بیشتر از انتشارات سالانه‌ی کنونی است. سازمان ملل سال گذشته اعلام کرد که انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی‌از فعالیت انسان باید طی دهه‌ی آینده سالانه ۷/۶ درصد کاهش پیدا کند تا گرمایش جهانی در حد ۱٫۵ درجه‌ی سانتی‌گراد حفظ شود. تعهدات کنونی برای کاهش انتشارات، زمین را در مسیری قرار می‌دهد که تا پایان قرن چندین درجه گرم‌تر شود.

_{دمای هوای سطح در سمت چپ و سطوح یخ دریا در سمت راست نشان داده شده است}