رسول کربکندی، پیشکسوت فوتبال ایران درباره فصل گذشته لیگ برتر دراظهار کرد: لیگ امسال به دلیل قضیه ویروس کرونا استثنایی شد و شرایط بهم ریخت. بین بازیها وقفه افتاد و تماشاگران هم نتوانستند به ورزشگاه بروند. اینها باعث شد لیگ نسبت به گذشته متفاوت شود. حساسیتهای این لیگ تا لحظههای آخر ادامه داشت. تیمهای سقوط کرده و نمایندههای ایران در آسیا تا آخرین مسابقه مشخص نبود. به جز قهرمانی پرسپولیس، همه چیز تا ثانیههای آخر در سایه ابهام بود. این از جاذبههای لیگ امسال بود.
او ادامه داد: فوتبال ما از نظر فنی بهتر شده است اما به لحاظ اقتصادی روز به روز خطرناکتر میشود. با پولهای دولتی قراردادهای وحشتناک بسته میشود در صورتی که سطح فوتبال ما با این مبالغ اصلا همخوانی ندارد. بازیکنان درخواستهای ۱۰ میلیاردی دارند. باشگاهها هم اکثرا دولتیاند و مدیران هم ورزشی نیستند و مدیران بالادستی آنها را وادار میکنند که فلان مربی یا فلان مدیر را جا به جا کن. حضور دلالها و روابطی که حاکم است آینده خطرناکی را برای فوتبال ما به وجود میآورد. اما به لحاظ فوتبالی امروزه صحنههای فنیتری را میبینیم. یک عده از مربیان جوان مثل مجیدی میسوزند و عدهای دیگر مثل گلمحمدی جز مربیان تاپ میشوند.
کربکندی اضافه کرد: خیلی از بازیکنان قدیمی وارد مربیگری میشوند و خیلی زود هم میخواهند وارد تیمهای لیگ برتری شوند و حوصله و تحمل ندارند که با تیمهای سطح پایین کار کنند و میخواهند فوری به نوک قله برسند و خیلی از اینها زود میسوزند.
پیشکسوت تیم فوتبال ذوبآهن درباره انتخاب رحمان رضایی به عنوان سرمربی این باشگاه هم، گفت: باید کمی زمان بگذرد تا بشود درباره آن اظهار نظر کرد. رحمان رضایی بازیکن خوب و ملیپوش بود اما اینکه تجربه سرمربیگری در لیگ برتر را ندارد خطراتی دارد. این باعث میشود ریسک بالاتر برود. من نقش دلالها و واسطهها را در فوتبال خیلی پررنگ میبینیم. ذوبآهن با چند مربی در حال مذاکره بود و یکدفعه رحمان رضایی رو شد. من اصلا بحثم با رضایی نیست و آرزو میکنم او ذوبآهن که تیم من بوده، موفق باشند ولی اتفاقاتی که رخ میدهد نقش واسطهها و دلالها را پر رنگ میکند. اینها در تمامی ارکان فوتبال حضور دارند و این کار را سخت میکند. ذوبآهن مدیرعاملش در بستر بیماری است و سرپرست آن را اداره میکند و بازیکنانش را هم از دست داده است.
کربکندی درباره قانون منع جذب مربی و بازیکن خارجی هم اظهار کرد: با توجه به پروندهها و شکایات از فوتبال ایران، اعتبار فوتبال کشور ما در حال از بین رفتن است. از این زاویه این قانون درست است ولی به طور کلی با فوتبال حرفهای مغایر است. همین قانون میتواند باعث افزایش بیرویه قیمت مربیان و بازیکنان داخلی شود. به همین علت میبینید که یک بازیکن از ۱۰ میلیارد حرف میزند. چرا نباید مربی و بازیکن خارجی خوب جذب کنیم که باعث پیشرفت فوتبال کشورمان شوند. این یک تصمیم غیر حرفهای است که اصلا به آن فکر نشده است. شاید در تصویب همین قانون هم رد پای دلالها دیده شود. اگر بازیکنان داخلی پول بیشتری بگیرند به دلال هم پول بیشتری میرسد. ولی من هیچ ارادهای برای برخورد با این تخلفات در فوتبال نمیبینم. اولین بار خودم این موضوع را در فوتبال مطرح کردم و آن موقع من را سه میلیون تومان جریمه کردند.
پیشکسوت فوتبال ایران درباره کیفیت ورزشگاهها، گزارشگران فوتبال، کیفیت دوربینهای تلویزیونی در لیگ ایران هم توضیح داد: ما اصلا از دیدن فوتبال در ایران لذت نمیبریم. در دنیا مردم از فوتبال لذت میبرند اما برای ما بیشتر یک جنگ اعصاب است. فوتبال باید یک تفریح باشد ولی اینجا اینگونه نیست و فقط با روح و روان مردم بازی میشود. یک عده فقط تعصبات خشک دارند و چیزی به جز برد تیمش نمیخواهد و برایش مهم نیست تیمش به چه شکلی برنده میشود. مرحوم حجازی یک بار گفت ما از فوتبال حرفهای فقط شمارههای پیراهنها را خارجی کردیم. بهترین مجریان فوتبال را برکنار کردیم. یک عده که به خارج رفتند و برخی هم در ایرانند. مسیری که در آن هستیم مسیر خوبی نیست.
دیدگاه تان را بنویسید