نوذر شفیعی در گفت وگو با بیان این مطلب اظهار کرد: مسائل مربوط به رودخانه های مرزی و بین المللی شرایط خاص خود را دارند و در مواردی که از چند کشور عبور می کنند تابع قواعد خاص خودش است. این گونه نیست ک کشوری آزادانه تصمیم بگیرد آب را به مناطقی ببرد یا آن را قطع کند زیرا این کار مغایر با حقوق بین المللی است.
وی تصریح کرد: در این زمینه مواردی وجود دارد که هند در مسیر آب به سمت پاکستان سدسازی کرده و یا چنین اقدام مشابهی از سوی ترکیه در مورد مسیر آب به عراق و سوریه صورت گرفته است.
این استاد دانشگاه همچنین بیان کرد: بیان این گونه اظهارات می تواند تحت تأثیر اتفاقاتی در روابط دو کشور شکل گرفته باشد و نشانه رفتار غیردوستانه قلمداد می شود لذا صحبت آقای اشرف غنی مغایر با حسن همجواری است که می تواند پیامدهای خاص خودش را داشته باشد اما با این حال به نظر می رسد این اولین تجربه نیست که در روابط ایران و افغانستان چنین مسائلی مطرح می شود.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: در گذشته نیز به شکل های مختلف مسئله آب موضوع مهمی در روابط دو کشور بوده و برای حل مسائل اختلاف زا تلاش هایی انجام شده تا راه حل های منطقی پیدا شود. در گذشته قراردادهایی هم به امضا رسیده که به نوعی مسئله تقسیم آب مورد توجه قرار گرفته است. باید تلاش شود تا این توافقنامه ها احیا گردد زیرا طرح چنین موضوعاتی به مصحلت دو کشور نیست.
شفیعی خاطر نشان کرد: روابط ایران و افغانستان فقط موضوع آب نیست، جنبه های مختلفی دارد و اگر قرار باشد مسائل مربوط به آب باعث شود تا موضوعات دیگر تحت تأثیر قرار گیرد به طور کلی به زیان افغانستان خواهد بود.
وی در پایان اظهار کرد: این احتمال وجود دارد که حرف‌های اشرف غنی تابع احساسات باشد زیرا در مورد حقابه‌ها همواره گفت وگوهایی بین ایران و افغانستان صورت گرفته و توافقاتی نیز انجام شده است.
دیدگاه تان را بنویسید