فرزاد رمضانی بونش در ارزیابی خود از برگزاری مذاکرات بین الافغانی گفت: اگر به روند گفت‌وگوهای بین‌الافغانی نگاه کنیم نقش آمریکا را بعد از توافق طالبان و آمریکا شاهد هستیم؛ چرا که تحولات و روند گفت‌وگوهای آمریکا و طالبان نشان می‌دهد که طالبان از یک سو خود را طرف اصلی گفت‌وگو با آمریکا می‌داند و عملا چندان نگاه مثبتی به دولت مستقر در کابل ندارد . در واقع خود را امارت اسلامی افغانستان می داند.
وی افزود : با توجه به تداوم فشارها و روند آهسته در آغاز گفت‌وگوهای بین‌الافغانی میان طالبان و دولت مستقر در کابل متشکل از دو جناح اشرف غنی و عبدالله عبدالله، به نظر می‌رسد آمریکا همچنان به عنوان تصویرگر و نقش اصلی مذاکرات بین الافغانی است.
این کارشناس مسائل منطقه همچنین بیان کرد: حضور نماینده آمریکا و اقدامات وزارت خارجه این کشور، نقش و اثرگذاری مهمی در مذاکرات دارند؛ البته با توجه به شروطی که طالبان در چند ماه گذشته برای دولت گذاشت یعنی همان بحث خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و آزادی زندانیان طالبان، در مجموع به نظر می رسد هم دولت مستقر در کابل (دولت افغانستان) و هم طالبان عملا نقش آمریکا به عنوان تصویرگر بزرگ یا کسی که به طرف دیگر اعمال فشار می کند را می پذیرند.
رمضانی بونش تصریح کرد : به نظر می رسد هم طالبان خواستار این است که آمریکایی‌ها فشار آورند و هم دولت مستقر در کابل به معنای این که آمریکا به طالبان فشار بیاورد تا یکسری امتیازاتی دهند و روند گفت‌وگو را آسان‌تر کند، لذا از این دیدگاه نقش آمریکا در مذاکرات مهم، برجسته و بنیادین است.
این کارشناس مسائل منطقه ادامه داد: هرگونه رویکرد آمریکا می تواند پیامدهای مثبت و منفی در مذاکرات بین الافغانی داشته باشد و آن را متوقف کند یا به نتیجه ای برساند و یا این که مذاکرات روندی طولانی داشته باشد.
رمضانی بونش همچنین با اشاره به این که به نظر می رسد کشورهای منطقه به اجماعی در مورد آینده صلح در افغانستان رسیده اند، گفت: تقریبا یک اجماع منطقه ای برای دسترسی به صلح و ایجاد ثبات در افغانستان به وجود آمده و بازیگران مختلف که منافع آن ها در جغرافیای افغانستان یکی باشد دسترسی به صلح با فرمول های مختلف را برای یک توافق منطقه ای مدنظر دارند.
وی در پایان خاطرنشان کرد : عملا به نظرمی‌رسد دایره مخالفان منطقه‌ای و بین‌المللی تداوم جنگ در افغانستان بسیار کم است و کفه حامیان صلح افغانستان نیز از حضور بازیگران بین‌المللی استقبال می‌کنند زیرا تداوم نا امنی و بی ثباتی در افغانستان کشورهای همسایه را تحت تاثیر قرار می دهد و آن ها هزینه های زیاد امنیتی و مالی را از این مساله متحمل می شوند.
دیدگاه تان را بنویسید