برای نفس‌های به شماره افتاده فردا دیر است

مصطفی داننده- شرایط مالی و اقتصادی دولت در عصر کرونا قابل درک است اما دولت وظیفه دارد در شرایط بحرانی امروز راهکاری برای کسانی که اوضاع زندگی‌شان بعد از کروما درام است پیدا کند.

کرونا وضعیت کشورهای پیشرفته جهان را قرمز کرده است چه برسد به ما که قبل از کرونا با تحریم و مشکلات ناشی از آن سروکله می‌زدیم . این وضعیت بحرانی اما نباید باعث شود که دولت و نهادهای مسؤول چشم خود را به روی مشکلات مردم ببندند.

بخشی از مردم به ویژه آنهایی که شغل غیر دولتی دارند رسما وارد بحران شده‌اند. صاحب کار و کارگر، کاسه چه کنم چه کنم دست‌شان گرفته‌اند. آنطور که می‌گویند دولت وعده داده است اما وعده تنها در مرحله حرفی باقی مانده و وارد فاز اجرا نشده است.

الان برخی از مردم درست مثل بیمارانی هستند که اگر دارو به آنها دیر برسد ممکن است جان خود را از دست بدهند. گفته شده است که به آنهایی که از کار بی‌کار شده‌اند، بیمه بیکاری داده می‌شود اما فعلا خبری نیست.

 بیکار یعنی کسی که احتمالا از اواخر اسفند کار نکرده است. این یعنی درآمدی نداشته است. این یعنی زندگی‌اش به بحران خورده است. این یعنی احتیاج به کمک فوری دولت دارد.

بیمه بیکاری امروز شاید به اندازه 10 وام به درد این خانواده‌ها می‌خورد. امروز خیلی از کارفرمایان دوست ندارند، کارگرها و یا کارمندهای خود را اخراج کنند اما چه کنند، نمی‌شود حقوق داد، نمی‌شود هزینه بیمه آنها را پرداخت کرد. موعد اجاره ملک، پول آب و برق و گاز، بازپرداخت وام، مالیات و هزار مشکل بزرگ و کوچک دیگر سد راه آنهاست.

بعضی از مشاغل هنوز که هنوز است تعطیل هستند. به طور مثال تالارهای عروسی یا باشگاه‌های ورزشی 3 ماه است تعطیل هستند. واقعا بدون حمایت آنها چگونه می‌توانند کار خود را ادامه دهند و کارگران خود را اشغال نکنند.

گلایه این تالار دار را که با روزنامه کرده است را بخوانید «به ما گفتند برای هر کارگر ۱۲ میلیون تومان وام می‌دهند ولی چه زمانی، هنوز مشخص نیست. اگر قرار است کمک کنند، باید همین امروز دست ما را بگیرند چون فردا خیلی دیر است.»

واقعا فردا دیر است اگر دولت بسته‌های حمایتی خود را برای این قشر فعال نکند، این شرکت‌ها و کارگاه‌ها تعطیل می‌شوند و باید در کنار موج کرونا از موج بیکاری هم استقبال کنیم.

در عصر کرونا فعلا دنیا به کام آنهایی است که دلالی می‌کند و از وضعیت آشفته بازار فعلی برای خود برج و بارو می‌سازند و گرنه باقی مردم که در این زمانه هشت‌شان گرو نُه‌شان است.

زمانه کرونا مثل زمان جنگ است و احتیاج به قوانینی خاص خود را دارد. باید جلسات تخصصی دولت و مجلس تشکیل، قوانین تصویب و اجرایی شود. مردم چشم به دستان آنهایی که نام مسؤول را یدک می‌کشند دارند. آنهایی که در انتخابات شعار می‌دادند امروز باید خود را نشان بدهند. نمایندگان منتخب مجلس یازدهم که این روزها حسابی درگیر تقسیم کرسی‌های مجلس هستند، آیا می‌دانند برنامه‌شان برای دوران کرونا چیست وقرار است چه قوانینی را برای مدیریت این بحران تصویب کنند؟