حقایق جالب درباره جزیره هرمز که تا به حال نمی‌دانستید | تاریخچه جزیره هرمز و جاهای دیدنی جزیره +تصویر

تاریخچه جزیره هرمز  و جاهای دیدنی جزیره

جزیره هرمز به دلیل خاک سرخش به جزیره سرخ شهرت دارد.جزیره هرمز به علت موقعیت جغرافیایی و مجاورت با تنگه هرمز، موقعیتی حساس و پراهمیت دارد و به کلید خلیج فارس مشهور است.

نکات جالب در مورد هرمز

• هرمز به دلیل خاک سرخش به جزیره سرخ شهرت دارد. 
• گفته می شود هرمز نوعی گنبد نمکی است که 600 میلیون سال پیش شکل گرفت و 50 هزار سال پیش سر از آب خلیج فارس بیرون آورد.
• این جزیره به علت موقعیت جغرافیایی و مجاورت با تنگه هرمز، موقعیتی حساس و پراهمیت دارد و به کلید خلیج فارس مشهور است.
• در این جزیره شن های نقره ای، طلایی و سفید، قرمز و نارنجی  و ... یافت می شوند.
• در نقشه که نگاه کنید هرمز شبیه یک صدف است.
• خاک برخی کوه های سرخ جزیره هرمز خوراکی است و ادویه ای به نام گِلَک از آن درست می کنند.
• این جزیره به تنها جزیره خوراکی ایران هم مشهور است.
• هرمز حدود 42 کیلومترمربع وسعت دارد که برای تصور وسعتش باید بدانید مساحت منطقه 1 کلان‌شهر تهران حدود 50 کیلومترمربع است.
• چشمه یا منبعی برای آب شیرین در جزیره وجود ندارد و آب آشامیدنی تصفیه شده از بندرعباس به هرمز آورده می شود.
•  معدن خاک سرخ هرمز بعد از اسپانیا بیشترین خلوص این کانی را در جهان دارد و دارای مصارف صنعتی و آرایشی است. 

سوغات و صنایع دستی هرمز

خوشمزه ها: نان های محلی به ویژه نان تُمُشی و ادویه های محلی

صنایع دستی: زیورآلات دست ساز از صدف و سنگ ها، لباس های سنتی، پارچه های سوزن دوزی شده

خاک هرمز را هرگز به خانه نبرید !

خاک های رنگی جزیره | آنچه نباید بخرید: چیزی که بیش از همه در میان سوغاتی های هرمز توجه مسافران را به خود جلب می کند، نقاشی‌هایی هستند که با الهام از زندگی بومی در جزیره و با استفاده از خاک‌های رنگی بر پشت شیشه رسم شده اند. این شیشه ها در عین زیبایی به چند دلیل نمی توانند سوغات خوبی باشند: ممنوع بودن ورود خاک به هواپیما، آسیب به محیط زیست و تشویق مردم بومی به برداشت خاک ها، به هم خوردن ترکیب شیشه ها در مسیر بازگشت و از بین رفتن زیبایی آنها. لطفا به جای خریدن خاک در شیشه از این زیبایی‌ها تنها چیزی را به یادگار بیاورید که ساخته دست انسان باشد و به طبیعت آسیبی نرساند.

آداب و رسوم مردم هرمز

مولودی خوانی: مولودی خوانی مراسمی است که پس از نماز عشا در مساجد آغاز می شود و تا پاسی از شب ادامه می یابد. برخی زمان های اجرای این مراسم عبارتند از: تولد پیامبر (ص) در روز ۱۲ ربیع‌الاول برای سنی ها، معراج پیامبر در شب ۲۷ رجب، عید فطر در اول شوال، عید قربان در ۱۰ ذیحجه و ... 

موسیقی در هرمز: اگر مسافر نوروزی باشید و بخت با شما یار باشد شاید نوای موسیقی بومی را که از سازهای محلی بیرون می‌آید نیز بشنوید. این موسیقی زیبا و دل نواز است و شما را با خود به دنیایی دیگر می برد.

دیدنی های هرمز

قلعه پرتغالی ها: این قلعه در شمالی ترین دماغه جزیره زیبای هرمز قرار دارد و تاریخ ساختش به ابتدای قرن 16 میلادی باز می گردد. قلعه پرتغالی های جزیره هرمز یکی از بزرگترین بقایای به جا مانده از استعمار پرتغال و مقر فرماندهی اشغال‌گران در جنوب ایران به شمار می رود که به‌تدریج و در مدت زمانی نزدیک به 30 سال ساخته شده و مقر فرماندهی نیروی دریایی پرتغال در خلیج فارس بوده است. 

دره رنگین کمان: این دره شناخته شده ترین جاذبه جزیره هرمز است که با تنوع بی نظیر تنوع سنگ ها و کانی ها، بیش از هفتاد طیف رنگی متفاوت را پیش روی تان می گذارد. این رنگ ها از تنوع سنگ ها و کانی ها ناشی می شوند و آنچه در اینجا می بینید نقاشی زیبا و رنگارنگی است که هر چشمی را به خود خیره می کند.

دره مجسمه ها یا دره تندیس ها: در اینجا می توانید ژوراسیک پارکی از سنگواره ها و تندیس های عظیم را ببینید. ممکن است در یک اثر فرسایشی، تصویر عقاب، گنجشک، خروس یا اژدها را ببینید و تفسیری منحصر به فرد از آن داشته باشید. در انتهای این دره به پرتگاهی در ارتفاع 40 متری دریا می رسید و تنگه هرمز پیش روی تان قرار می گیرد.

موزه دکتر احمد نادعلیان: موزه ای جذاب و متفاوت در دل محله ای از شهر کوچک هرمز که شما را با هنر محیطی یا هنر زمین و دکتر احمد نادعلیان، تنها ایرانی نامدار در عرصه بین المللی هنر محیطی آشنا می کند. در این موزه مجموعه ای غنی از هنر سوزن دوزی زنان هرمزگان بر پوشاک، آثار هنری ساخته‌ زنان هنرمند، مهرهای ساخته‌ شده از زباله های جزیره و ... را می بینید.

دره سکوت: دره ای تشکیل شده از بلورها و گنبد نمکی است که به دره انرژی و دره نمک تبرزن نیز شهرت دارد. کف دره، رودخانه فصلی نمکی با رنگ های طلایی و نارنجی در جریان است و یک گنبد نمکی با نام الهه فیروزه ای از مهم ترین بخش های آن به شمار می رود.

فرش هرمز: محلی ها در جشنواره های سالانه با استفاده از خاک های رنگی موجود در خود جزیره و طرح و نقش‌های بومی شامل نقوش پوشاک زنانه، تصاویری از قلعه پرتغالی ها و نماد موسیقی بومی و سازهای محلی و ... فرشی را در ساحل هرمز می گسترانند. 

سواحل هرمز: سواحل در همه جزیره ها دیدنی هستند اما در هرمز، هر یک از سواحل رنگ و شکلی خاص دارند. ساحل مفنق، ساحل تک درخت، ساحل لاک پشت ها و ... همه و همه تصویری متفاوت را با خاک های رنگین پیش روی مسافران می گذارند. در این میان گاهی حضور موجودات بسیار ریزی به نام فیتوپلانکتون ها ظاهری درخشان به این سواحل می دهد.

تاریخچه جزیره هرمز

700 سال پیش، مغولان به شهری در دهانه رود میناب حمله کردند که امروزه آن را با نام هرمزِ کهن می شناسیم. اهالی این شهر نخست به قشم و سپس به جزیره ای در دهانه خلیج فارس گریختند. آنها شهر کوچکی بنا کردند و نامش را به یاد سرزمین اولیه خود هرمز گذاشتند. صورت قدیمی این نام هرموز یا خورموز بوده است؛ یعنی لنگرگاه و بندر ایالت موغستان (میناب). در گذر زمان نامش به هرمز تغییر یافته و در برخی منابع آن نام را به اورمزد خدای باستان ایرانیان نسبت داده‌اند که درست نیست.

هنگامی که شاه اسماعیل 20 ساله، از دو سو درگیر جنگ با ازبک‌ها و عثمانی بود، آلفونسو د آلبوکرک سردار پرتغالی با 6 رزم ناو و نزدیک به 500 دریانورد هرمز را فتح کرد. آن زمان ایران هنوز نیروی دریایی قدرتمندی نداشت؛ بنابراین جزیره های خلیج فارس یکی پس از دیگری فتح شدند و با عقد معاهده میان شاه صفوی با پرتغالی ها، سلطان جزیره ناچار به فرمانبری از بیگانگان شد. پس از فتح جزیره در سال 913 خورشیدی، استحکامات و قلعه‌های بزرگ پرتغالی‌ها در گمبرون (بندرعباس) هرمز و سایر جزیره‌های خلیج ساخته شدند و سلطه پرتغال بر خلیج فارس که یکی از سه شاهراه بازرگانی دریایی جهان به شمار می‌رفت کامل شد؛ اما ساکنان جزیره آرام نماندند و بارها سر به شورش برداشتند تا سرانجام 118 سال بعد هنگام اوج قدرت شاه عباس صفوی، امام قلی خان حاکم فارس با حمایت انگلستان گمبرون و هرمز را باز پس گرفت.

سوالی بی‌پاسخ درباره هرمز از همین تاریخ طرح می‌شود. پس از اخراج پرتغال ‌‌ها و سلطه کامل ایران بر شمال و جنوب خلیج فارس، شاه عباس دستور می دهد تاسیسات هرمز را ویران کنند و مرکز تجاری خلیج فارس را از این جزیره به گمبرون یا بندرعباس کنونی انتقال دهند. بسیاری از بازرگانان این جزیره همراه با سرمایه خود به سواحل عمان مهاجرت کردند و هرمز که روزگاری نگین خلیج فارس و کلید تجارت دریایی ایران بود رونق خود را تا امروز از دست داد. برای پژوهشگران روشن نیست شاه عباس که هزار کاروانسرا، جاده، پل و ده ها شهر به دستور او ساخته و آباد شدند چرا دستور به ویرانی هرمز داد. تنها گمان این است که کنترل و نظارت بر تنگه هرمز از طریق بندرعباس که به سرزمین اصلی پیوسته بود اهمیت بیشتری داشت. اما راستی چرا دستور ویرانی هرمز صادر شد؟! کسی نمی داند.