نماز جمعه از همان زمان پس از انقلاب، تبدیل به تریبون‌هایی سیاسی و جناحی شد. اگر قدرت در دست اصلاح‌طلبان بود، ائمه جمعه هر هفته از تریبون‌های رسمی به دولت حمله می‌کردند و اگر هم قدرت در دست جناح مطبوع خود بود، باز هم مشکلات را به گردن جناح مخالف می‌انداختند. گاهی هم پا را فراتر می‌گذاشتند و در حوزه سیاست خارجه ورود پیدا می‌کنند و برای دیگر کشورها خط و نشان می‌کشند. به تازگی هم تصویری از دیدار وزیر امور خارجه با علم‌الهدی، امام جمعه مشهد منتشر شده است.
فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه باتوجه به نسبت رئیس جمهور و علم‌الهدی آیا این دیدار می‌تواند حاکی از دخالت‌های او در سیاست خارجه باشد به دیده‌بان ایران گفت: «آقای امیرعبداللهیان احتمالا به دلیل روابط شخصی به دیدار ایشان رفته است. به هر حال علم‌الهدی مهم‌ترین امام جمعه کشور است و در مشهد هم که تقریبا استقلال رای دارند. شاید هم وزیر امور خارجه رفته‌اند با مشهد روابط سیاسی برقرار کنند یا آقای علم الهدی به ایشان مشورت دهد که فلان حرف را نزنید!»
این کارشناس سیاست خارجه درباره تبعات اظهارات ائمه جمعه درباره روابط بین‌الملل عنوان کرد: «ائمه جمعه معمولا باید در نماز جمعه پیش نماز باشند و مردمی که حضور پیدا می‌کنند را نصیحت کنند و مسائل تخصصی خود را توضیح دهند.»
وی ادامه داد: «روابط خارجی علی الاصول به آن‌ها ربطی پیدا نمی‌کند ولی گویا در همه امور اعم از کشتارگاه، صنعت، دارو، محاسبات ساختمانی و غیره می‌توانند دخالت کنند که دیگر نمی‌توان برای آن کاری کرد. به صورت واقعی باید اطلاعاتی در روابط بین‌الملل داشته، تبعات حرف‌های خود را سنجیده باشند و بدانند که همه مسائل را نمی‌توان از دید مذهبی بررسی کرد. چراکه ممکن است یک سخن، روابط ایران با چین، ژاپن، کره یا هر کشور دیگری را تیره کند و بعد خسارات زیادی به کشور تحمیل شود. از این رو بهتر است احتیاط کنند. گرچه آقایان خودشان همه را نصیحت می‌کنند اما نصیحت‌بردار نیستند ولی بهتر است احتیاط کنند که اظهارات‌شان به ضرر منافع ملی تمام نشود.»
مجلسی همچنین در تحلیل خود از حمایت ژاپن از امارات در موضوع جزایر سه‌گانه، به دیده بان ایران گفت: «ژاپن یک کشور صنعتی و اقتصادی بسیار مهم است که با عرب‌ها رابطه مهمی دارد. عرب‌ها هم مجموعه اقتصادی بسیار ثروتمند و مهمی هستند. ژاپن با ایران هیچ رابطه‌ای ندارد و ایران هم یک کشور فقیری است که اگر بایکدیگر رابطه هم داشتند باز هم برای ژاپن اهمیتی نداشت. ژاپن برای دلخوش کردن عرب‌ها هرآنچه آن‌ها بخواهند و برایش ضرر نداشته باشد را انجام می‌دهد و امر غیرعادی نیست.»
این دیپلمات پیشین در پاسخ به اینکه آیا اساسا ایران می‌تواند دفاعی از مالکیت خود داشته باشد، گفت: «خیر، احتیاج ندارد. جزایر متعلق به ایران است و آن‌ها هم تا روزی که زورشان نرسد، حرفی نمی‌زنند؛ روزی هم که زورشان برسد جنگ می‌کنند چون به جز جنگ راه دیگری وجود ندارد چه بخواهند جزایر را بگیرند چه مثلا بندرعباس. درمورد جزایر ابوموسی یک مقدار از قدیم در جنوب جزیره حضوری داشته‌اند که مربوط به حقوق مالکیت است اما حقوق حاکمیت مطلقا نداشته و ندارند.»
دیدگاه تان را بنویسید