رضا نصری در این باره گفت: «جریان تندرو در واشنگتن- به ویژه در کنگره- گذار و انتقال دولت در ایران را بهترین فرصت برای برهم زدن میز مذاکره در وین و تشدید مواضع دولت بایدن میداند.به همین خاطر، از نزدیک اولین مواضع، عملکرد و انتصابات دولت رئیسی را رصد خواهد کرد تا از هر «نشانه» مستمسکی بسازد تا بایدن را تحت فشار قرار دهد، تحریمهای جدیدی اعمال کند و روند مذاکرات را متوقف سازد.این جریان قصد دارد دولت رئیسی را دولتی تندرو،ماجراجو،متأثر از افراطیون، ناقض حقوق بشر،طالب سلاح هستهای و مخالف دیپلماسی جلوه دهد و با تبلیغ گسترده حول این محورها فضای سیاسی آمریکا را به نحوی شکل دهد که در آن تعامل با دولت رئیسی - و شخص آقای رئیسی - برای دولت بایدن و سیاستمداران اروپایی حاوی هزینههای سنگین سیاسی و حیثیتی شود.طبیعتاً، دولت بایدن نیز منتظر است ببیند اولین مواضع و انتصابات آقای رئیسی - به ویژه در حوزه سیاست خارجی - حاوی چه پیام و نشانههایی است تا متناسب با آن برنامهریزی کند.»
وی در پاسخ به چگونگی چینش تیم وزارت خارجه و هیأت مذاکره کننده رئیسی و تأثیر آن بر روابط ایران و غرب گفت: اگراین نشانهها از عزم نظام در تداوم مذاکرات و احیای برجام حکایت داشته باشد، احتمالاً روند فعلی در وین ادامه خواهد داشت و احیانا شاهد لغو تحریمها خواهیم بود. اما اگر انتصاب وزیر امور خارجه، تغییر و تحولات در ترکیب تیم مذاکرات و مواضع رئیسجمهور بیانگر عزم دولت جدید در تقابل و تشدید فضای منازعه باشد،آنها نیز با تشدید تحریم، راهاندازی مکانیسم ماشه و احیای قطعنامههای شورای امنیت، تصویب قوانین جدید در سطح قوه مجریه و کنگره و همچنین بهرهبرداری از سازوکارهای آژانس وارد میدان خواهند شد و وارد دینامیک جدیدی میشویم. در هر حال، برای هر دو سناریو برنامهریزی کردهاند و حتی از الان طرحهایی در کنگره در دستور کار دارند.
نصری در ادامه پاسخ به سوال با بیان اینکه اگر برنامه آقای رئیسی لغو تحریمها و تسکین فضای اقتصادی است با اشاره به انتخاب تیم مذاکره کننده و دستگاه سیاست خارجی کشور بیان کرد:«در انتصاب وزیر امور خارجه و تیم مذاکره به ضرورت احیای برجام توجه ویژهای داشته باشند. در واقع، نه تنها افرادی انتخاب کند که به ضرورت احیای برجام واقف هستند بلکه با انتصابات خود به وضوح این پیام را به جهان مخابره کند که نظام ایران همچنان- علیرغم تغییر دولت- نظامی طالب صلح وحل مسالمتآمیز بحرانهای بینالمللی است و همچنان«مذاکره» را ابزاری برای تامین منافع خود و ایجاد ثبات در روابط بینالملل میداند.
دیدگاه تان را بنویسید