مریم روحی:شاید پرتاب دیسک یک رشته انفرادی باشد اما برای حدادی خیلی ها از فدراسیون و کمیته گرفته تا وزارت ورزش و ... بسیج می شوند تا او به امکانات مورد نظرش برسد و بتواند برای ایران افتخار بیاورد.نباید از این نکته گذر کرد که او یک مدال مهم و تاریخی برای ورزش کشور کسب کرده حتی اگر از آن ۹ سال هم گذشته باشد با این حال نکته ای که اشاره به آن لازم است اینکه ظاهرا حدادی از آن چه در اختیار دارد راضی نیست و خودش در مصاحبه ای اعلام کرد که من بچه پرروی ورزش ایران هستم!
از لندن تا توکیو بدون فینال!
با وجود کسب مدال با ارزش نقره المپیک اما حدادی بعد از 2012 لندن در هیچ مسابقه مهمی فراتر از آسیا به فینال نرسیده است! نه در ریو و نه در جهانی. او که نماینده پرتاب دیسک ایران در توکیو است امروز به خاطر دیسک کمر زمزمه های غیبتش در این بازی های مهم به گوش می رسد. البته بعد از اعلام خبر مصدومیتش او اعلام کرد که تمریناتش را دنبال می کند اما اولین نکته ای که بعد از این خبر در اذهان به وجود آمد این بود که آیا این هم یک بهانه برای ناکامی احتمالی است؟!
حواشی اخیر حدادی در ایران
در حدود یک سال گذشته حدادی حواشی زیادی داشته است از خارپاشنه و بحث با خبرنگاران تا اردوی کار اجباری تا آمریکا.
او با وجود مخالفت فدراسیون دوومیدانی برای درمان خار پاشنه به آلمان رفت. پس از آنکه معلوم شد حدادی قرار است برای آماده سازی حضور در المپیک به آمریکا برود انتقادی نسبت به این موضوع رخ داد و البته حدادی هم واکنش جالبی از خود به نمایش گذاشت. حدادی اعلام کرد راضی به این اعزام نیست و مجبور به این اردو شده چرا که باید لحظات سخت و طاقت فرسا را در آمریکا پشت سربگذارد. البته تصاویر از کمپ چولاویستای کالیفرنیای آمریکا که اتفاقا معنای نام آن هم "نمای زیبا"ست که به خاطر شرایط خوب آن است، نشان می دهد که شرایط از لحاظ مکانی خیلی هم بد نیست و قطعا حدادی از لحاظ روحی و روانی وضعیت را توصیف کرده است. این کمپ که به رشته های دیگری چون قایقرانی هم اختصاص داده شده جزو بهترین کمپ های جهان محسوب می شود.
به هرترتیب او راهی کمپ همیشگی اش در سن دیگو شد اما حدود یک ماه پیش خبر مصدومیت‌اش به گوش رسید. حالا با توجه به این مصدومیت و البته رکورد های نه چندان جالب حدادی این سوال پیش می آید که نتیجه این ورزشکار با این میزان هزینه در المپیک چه خواهد بود؟
سال ها دوری از 66!
او بعد از المپیک لندن فقط یک بار توانسته که رکوردی بالاتر از ۶۶ متر ثبت کند که آن هم در بازی های اسلامی ۲۰۱۳ بود که دیسک را ۶۶ مترو ۳ سانتی متر پرتاب کرد! با وجود اینکه کرونا روند آماده سازی بسیاری از ورزشکاران را با مشکل مواجه کرده اما بعید به نظر می رسد حتی اگر حدادی ۶۶ متر هم پرتاب کند به سکو برسد و شاید بهترین حالت ممکن فینالیست شدنش باشد.
بسیاری از پرتابگران هنوز رکورد مشخصی بعد از کرونا ندارند اما همان چند رقیب مهم هم رکوردهای حدود ۶۸ متر داشتند و البته بسیاری از غول های پرتاب دیسک ۷۰ متر را هم پرتاب می کنند. تمامی این رکوردها را کنار این موضوع قرار دهیم که حدادی از سال ۲۰۰۹ فقط یک بار ۶۸ متر و ۱۸ سانتی متر را پرتاب کرده که آن هم المپیک لندن بوده است! حدادی در سال ۲۰۰۸ رکورد ۶۹ متر و ۳۲ سانتی متر را ثبت کرد. البته مک ویلکیزن معتقد است که حدادی می تواند 70 متر هم پرتاب کند اما در دنیای دوومیدانی خیلی عجیب است که یک ورزشکار در مدت کوتاه 5 متر رکوردش را ارتقا بدهد!
با این تفاسیر حدادی اگر خوش شانس باشد رقبایش به خاطر اپیدمی با مشکل آمادگی رو به رو شوند و خودش هم از پرتاب های زیر ۶۵ متر رها شود و مک ویلکینز و شاگردش در ۳۶ سالگی معجزه کنند و روی سکو برود.
دیدگاه تان را بنویسید