به جای نگرانی برای مذاکره، دلواپس 67 میلیون نفری باش که نمی‌توانند برنج بخرند

حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی، منبری معروف تهران که حالا نماینده مجلس نیز هست در گفت‌گویی تلویزیونی گفت:« از مذاکراتی که در وین در حال برگزاری است می‌ترسم.»

دلیل این ترس چیست را نمی‌دانم. شاید چون مذاکرات توسط دولت حسن روحانی در حال انجام است، عضو ارشد جبهه پایداری نگران شده است. البته که مقام معظم رهبری در گفت‌وگوی تلویزیونی خود با مردم فرمودند که «وزارت‌خارجه فقط مجری است و سیاست‌ها توسط مجامع بالادستی و مسئولین عالی رتبه تعیین می‌شود.»

پس جای نگرانی نیست. چون حاکمیت موافق مذاکره و رسیدن به توافق است و تیم مذاکره کننده هسته‌ای تنها در حال انجام ماموریت است.

بهتر است دوستان اجازه بدهند، مذاکرات وین بدون ایجاد استرس از داخل به تیم مذاکره کننده، پیش رود تا بخشی از مشکلات مردم حل شود.

دبیر انجمن واردکنندگان برنج گفته است: «افزایش قیمت برنج باعث شده از جمعیت ۸۲ میلیون نفری مردم ایران فقط ۱۵ میلیون نفر بتوانند به راحتی برنج بخرند و از امکان مصرف این محصول مغذی برخوردار باشند.»

مشکلات مدیریتی جای خود اما واقعا تحریم‌ها کمر مردم را خم کرده است. شوخی نیست، 67 میلیون نفر نمی‌توانند برنج که قوت غالب بسیاری است را تهیه کنند.

دعواهای سیاسی را کنار بگذارید و راه را برای رسیدن به یک توافق خوب هموار کنید تا مردم در این روزها سخت کرونایی کمی نفس بکشند.

برخی اظهار نظر نمایندگان مجلس نشان می‌دهد که منتظر پایان مذاکرات و احتمالا توافق هستند تا به میدان بیایند و ان‌قُلت‌ها را برای توافق جدید ردیف کنند تا قدرت خود را به رخ دولت بکشند.

وضعیت اقتصادی کشور نشان می‌دهد که ما بیش از هر زمان دیگری به یک توافق خوب با جهان احتیاج داریم. قرار داد با چین و توافق با روسیه جای خود اما ما باید بتوانیم با غرب هم بسازیم. برجام می‌تواند توازن میاد غرب و شرق را برقرار کند.

4 سال سخت بر مردم تحمیل شد. ترامپ پایش را روی گلوی اقتصاد ایران گذاشت. حالا که رفته است، می‌شود از فرصت به وجود آمده استفاده و شرایط برای نفس کشیدن دوباره فراهم کرد.

روزهایی را به یاد آورید که برای نخریدن با هم رقابت می‌کردید. به روزهایی فکر کنید که شاه بیت کلام مردم این بود که «نخر، ارزون میشه» عمر برجام کوتاه بود اما شیرینی‌اش همچنان زیر زبان عده‌ای است.

شرایط امروز کشور، به خاطر خروج از برجام است نه خود برجام. تصور کنید اگر برجام نبود از سال 92 شاهد چنین روزهای سیاه اقتصادی بودیم.

واکنش بازار به مذاکرات وین را ببیند. دلار با افت قیمت روبرو شده است. همه با امید به وین نگاه می‌کنند و منتظر هستند خبرهای خوبی از راه برسد.

نگاه انتخاباتی و سیاسی را از مذاکره بردارید و اجازه بدهید که مردم روزهای خوش بدون تحریم‌های کمر شکن را تجربه کنند.