اولین حضور رسمی فرشته حسینی در سینمای ایران با بازی در فیلم «رفتن» به کارگردانی نوید محمودی رقم خورد که جایزه ی بهترین بازیگر زن از جشنواره بین المللی فیلم مراکش را در سال ۹۵ برای او به ارمغان آورد.
حسینی پس از این موفقیت، در سال ۹۶ در تلویزیون افغانستان حضور یافت و در گفتگویی با لهجه ی زیبای افغانستانی از ماجرای زندگی خود گفت.
به گفته ی حسینی، او بازیگری را از ۱۰ سالگی زیر نظر اساتید ایرانی آغاز کرد. خانواده ی پرجمعیت او در آن سال ها زندگی سختی داشتند اما فیلم های زیادی تماشا می کردند و او از همان زمان تصمیم گرفت وارد سینما شود و توانایی افغان ها در عرصه ی هنر را ثابت کند. حسینی ۲ سال به صورت آزاد آموزش تئاتر دید.
او همچنین در این مصاحبه گفت در مسیر بازیگر شدنش سختی های زیادی متحمل شد و آنقدر که سرکوب شد تشویق نشد، به همین خاطر در لحظه ی گرفتن جایزه اش در جشنواره مراکش تنها به پدر و مادر خود و طعنه هایی که از دیگران به خاطر بازیگر شدن او شنیده بودند فکر می کرد چون آن ها می گفتند ممکن نیست یک دختر افغان بتواند در ایران و عرصه های جهانی موفق شود.
فیلم «رفتن» درباره ی مهاجرت است به همین خاطر فرشته حسینی جایزه ی خود را به برادرش تقدیم کرد که به اروپا مهاجرت کرده و سختی های زیادی در این راه متحمل شده است.
فرشته حسینی در جشنواره مراکش در کنار نوید و جمشید محمودی، سازندگان فیلم «رفتن»
فرشته حسینی در جشنواره مراکش
حسینی همچنین گفت در دورانی که برای بازیگر شدن تلاش می کرد بیشتر از سمت دوستان افغان خود تحقیر می شد چون آن ها معتقد بودند یک دختر نباید وارد کار بازیگری شود. او گفت گرچه سختی های زیادی کشیده و در دوران مدرسه بارها تحقیر شده بود اما در عرصه ی هنر هیچ تحقیر و توهینی از سوی دوستان ایرانی خود ندیده و محبت و کمک زیادی از سمت کارگردانان و بازیگران ایرانی به او شده است.
حسینی در انتها خطاب به جوانان افغان، چه در ایران و چه در افغانستان، گفت برای موفق شدن راهی جز تلاش نیست و نباید اجازه دهند افغان بودن شان مانع پیشرفت شان شود. به عقیده ی او، تنها خودشان می توانند تصوری که از کشورشان وجود دارد را تغییر دهند و ثابت کنند افغانستان تنها جنگ و فقر نیست.
فرشته حسینی در سال ۷۶ از پدر و مادری مهاجر و افغان تبار در تهران متولد شد و جز خود ۶ خواهر و برادر دارد. او که فعالیت هنری خود را از کودکی با بازی در تئاتر آغاز کرده، در سال ۹۴ برای اولین بار با بازی در فیلم «من یک بازیگر شادم» ساخته ی سامره رضایی، کارگردان افغان تبار جلوی دوربین رفت. فیلم «رفتن» نیز که سرآغاز ورود حسینی به سینمای ایران بود، ساخته ی نوید و جمشید محمودی، دو برادر افغان تبار است که سال ها است به صورت حرفه ای در سینمای ایران فعالیت دارند. حسینی در دو فیلم دیگر برادران محمودی، «شکستن همزمان بیست استخوان» و «هفت و نیم» هم حضور داشته است. فیلم های سینمایی «یلدا» ساخته ی مسعود بخشی و «سونامی» ساخته ی میلاد صدرعاملی و سریال «قورباغه» ساخته ی هومن سیدی، دیگر آثاری هستند که این بازیگر جوان در آن ها نقش آفرینی کرده است.
بازیگر بودن عیب نیست، خراب بودن ننگ است....مرگبر تن فروش
آفرین ب اینهمه پشتکار و همت ، شکست ناپذیری دختر....
افغانی است
موفق باشی عزیزم مهم اینه همه انسانیم ایرانی افغانی آلمانی اسپانیایی مکزیکی و... چه فرقی داره ماهیت خدا در وجود انسان یکیست
خیلی از افغانی ها با ایرانیا دشمنی کردن به خاطر همین هم ایرانیا دوسشون ندارن ایرانیا باهاشون خوب بودن تو ایران راشون میدادن اونوقت بعضی هاشون دزدی میکردن یا تجاوزویا...
دقیقا منم ازشون خوشم نمیاد .ترسناک و عیر قابل اعتمادن
عزیز من دست تو لونه زنبور کردن یعنی همین اگه شما تو کشوری ما دخالت نمیکردین ما هم الان تو این کشور افسورده نبودیم
باید همگی از کشور ما برن بیرون چون خون داعشی تو وجود خیلی هاشون هست