همه‌ی متخصصان و کارشناسان بهداشت می‌گویند که برای قطع حلقه‌ی انتقال بیماری کرونا باید سفرهای درون‌شهری و برون‌شهری به‌شدت کاهش یابد. به نظر می‌آید انجام سفر که در جهان امروز بسیار تشویق می‌شود، این روزها با گسترش دادن کرونا به بخش بزرگی از جهان، دارد روی تاریک خود را به همگان نشان می‌دهد! سفرهای بی‌شمار تفریحی، مصرف سوخت‌های فسیلی، این بدترین دشمنان کره‌ی زمین را افزایش داده است. در این میان، سفر با هواپیما بیشترین سوخت را به‌ازای هر مسافر به مصرف می‌رساند و از سوی دیگر با کوتاه کردن زمان لازم برای طی کردن مسیر، پیمایش راه‌های دور را راحت‌تر کرده که این خود سبب بروز عارضه‌های ناخوشایند جانبی مانند یکسان‌سازی فرهنگ‌ها و تحمیل زبان و آداب و الگوی زندگی اهالی کشورهای ثروتمند به سرزمین‌های دیگر هم شده است. هتل‌ها، خوراکخانه‌ها، و ویلاهایی که در پی افزایش جنون‌آمیز سفر، در شهرها و روستاها یا بر زمین کشتزارها و باغ‌ها و جنگل و مرتع سبز می‌شوند، وجاده‌هایی که با ترغیب صورت‌گرفته از سوی شرکت‌های خودروسازی ساخته می‌شوند، ضربه‌هایی کاری بر کره‌ی زمین است. اثر تخریبی دیگرِ سفر را در افزایش مصرف ظرف‌های دورانداختنی و تولید زباله در مقصدهای گردشگری می‌توان دید (به خوراکی‌های بسته‌بندی شده‌ی هواپیما و قطار و اتوبوس‌ها دقت کرده‌اید؟!).
در هفته‌های اخیر عادت بیمارگونه به سفر، به‌ویژه به گیلان و مازندران و گلستان که سال‌ها است ظرفیت زیستی خود را برای پذیرش این حجم از مسافرِ پرریخت‌وپاش از دست داده‌اند، موجب انتقال ویروس کرونا و خطرناک شدن وضعیت آن استان‌ها شده است. در اخبار دیده می‌شود که گروه‌هایی از اهالی این استان‌ها، در ضعف دولت، خود را ناچار دیده‌اند که به‌صورت «خودجوش» اقدام به بستن (موقتی) بعضی ورودی‌ها کنند. چرا در چنین وضع خطیری دولت و مجموعه‌ی مقام‌های مسوول، چنان بی‌برنامه رفتار کنند و سخنان ضدونقیض بر زبان برانند که مردم ناچار به چنین کارهایی شوند؟ در مورد تناقض در کارها و گفته‌های مقام‌های رسمی، در این‌جا فقط اشاره می‌کنم به برنامهی «دورهمی» در تلویزیون: در حالی که خودِ این رسانه (به‌درستی) گاه‌وبیگاه ضرورت خودداری از مهمانی رفتن و حضور در کافه‌ها و خوراکخانه‌ها را یادآور می‌شود، هر روز برنامهی دورهمی را با حضور چند صد تماشاگر نشان می‌دهد. در یکی دو هفته‌ی اول شیوع کرونا، مجری برنامه حتی با مهمانان دست هم می‌داد، و اخیراْ با نمایشِ گرفتن دمای بدن تماشاگران یا محلول‌پاشی روی صندلی‌ها می‌گوید که خطری وجود ندارد! حتی اگر این کارهای پیش‌پاافتاده بتواند خطر انتقال ویروس را از بین ببرد، اما صِرف نمایش چنین تجمع، این را به مردم القا می‌کند که ماجرای کرونا خیلی جدی نیست و می‌توان مانند روزهای عادی، دور هم جمع شد!
دیدگاه تان را بنویسید