کجا هستند آن هایی که مردانه مرد و گاز انبری جمع و جور می کردند ؟ کجایند طوطیان ناسره گفتاری که همین سه ماه پیش حنجره پاره کنان از مردم می خواستند به خیابان بریزند و اصلاح طلبان را تکه پاره کنند؟
هیچ کس نمی خواهد شنونده ضجه مردمانی باشید که در شهرهایشان ناقوس خطر روزها و روزهاست که به صدا درآمده اما قرنطینه نمی شوند . هیچ کس نمی خواهد که شما به تصمیم گیرندگان گوشزد کنید که خسارت روزانه ۶۱ میلیون دلار قطعی اینترنت آبان ماه سنگین تر است یا قرنطینه کردن چند شهر ، فقط چند شهر میهمان پذیر و در معرض خطر !
هیچ کاری نکنید! فقط دست از سرمان بردارید . فردایی که می آید ، فردایی که مردم از این خاکستربلند شدند و در پس داغ عزیزان خود کمر راست کردند ، فقط رجزخوانی تان را بگذارید برای همین چاردیواری خودتان ! بگذارید ما خودمان شریک غم های خودمان باشیم ،در آخرالزمانی که غریبانه ناله می کنیم که لطفا گازانبری ما را حصر خانگی کنید! اما کسی پیدا نمی شود که صدایمان را به فریادرسی برساند .
دیدگاه تان را بنویسید