استراتژی‌های مهار کرونا در کانون‌های همه‌گیری در جهان

 برای مثال مقامات اسپانیا پیش از آنکه محدودیت‌ها به سراسر پایتخت و مناطق اطراف آن گسترش پیدا کند، سفرها را از/به برخی مناطق در مادرید محدود کرده بودند.

همچنین مقامات ایتالیا گاهی اوقات به شکل موردی و نقاطی به وسعت یک ساختمان را در وضعیت قرنطینه اعلام کردند.

در حالیکه برخی کشورها از جمله جمهوری چک، قرنطینه سراسری را بازگردانده‌اند اما دیگر دولت‌ها امیدوارند که اعمال محدودیت‌ها و تعطیلی‌هایی در مقیاس کوچکتر در کنار سایر تدابیر از جمله انجام تست، ردیابی افرادی که در تماس با فرد آلوده بوده‌اند و اقداماتی دیگر در مهار همه‌گیری تاثیرگذار باشند.

در شرایط کنونی هنوز انتخاب بین اعمال محدودیت‌های محلی یا قرنطینه گسترده و سراسری، کار بسیار بسیار دشواریست

هرچند مفهوم "مهار نقاط کانونی" موضوع جدیدی نیست اما این استراتژیِ کنترلی، هم‌اکنون و تحت فشارهای جدیدِ گسترش بیماری در حال آزمایش و بررسی است زیرا مقامات در عین حال که سعی دارند از افزایش وحشت‌آورِ موارد ابتلا و فوت ناشی از بیماری جلوگیری کنند، این بار به دلیل تضعیف وضعیت اقتصادی ناشی از قرنطینه گذشته، گروهی از جوامع با ایده اعمال محدودیت‌های جدید مخالف هستند و برخی جوامع نیز از برخورد نابرابر شکایت دارند.

بعضی از کارشناسان نیز معتقدند که رویکرد محلی درصورتیکه به خوبی برای مردم توضیح و آموزش داده شود، می‌تواند واکنشی هوشمندانه به وضعیت پیچیده همه گیری بیماری باشد.

«بنجامین آلتهاوس» از محققان موسسه مدل سازی بیماری در ایالت واشنگتن می‌گوید: اگر ما در مورد رفع همه‌گیری کووید-۱۹ در یک منطقه جدی باشیم به وجود واکنش‌های هماهنگ و تا حد امکان گسترده نیاز است.

در اوایل شیوع کروناویروس کشورها سعی کردند در کانون‌های اصلی از شهر ووهان در چین که شدیدترین نوع قرنطینه اعمال شد تا ایتالیا که به قرنطینه ۱۰ منطقه در شمال این کشور منجر شد، بر این همه‌گیری غلبه کنند.

پس از اولین موج شیوع کروناویروس، مقامات کشورها در فصل تابستان برای مقابله با افزایش موارد ابتلا به اعمال محدودیت‌هایی جزئی تر و به وسعت یک شهر در مناطقی از بارسلون در اسپانیا، سئول در کره جنوبی تا ملبورن در استرالیا اقدام کردند.

به گزارش ژاپن تودی، اگرچه در برخی از کشورها همین استراتژی‌های منطقه‌ای موثر واقع شده اما برخی کارشناسان معتقدند که در شرایط کنونی هنوز انتخاب بین اعمال محدودیت‌های محلی یا قرنطینه گسترده و سراسری، کار بسیار بسیار دشواریست و این انتخاب نیازمند بررسی‌های بیشتر روی ویژگی‌های بیماری و حتی رفتارهای عمومی و اجتماعی است.